ماده ی 3 قانون ثبت شرکت ها می گوید: «هر شرکت خارجی برای اینکه بتواند بوسیله ی شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید، باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ی ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد. » لذا مجوز و دستور ثبت شرکت خارجی به موجب قانون ثبت شرکت ها مصوب 15 خرداد 1310 بوده و طبق ماده ی 3 قانون مذکور از تاریخ اجرای آن هر شرکت خارجی برای این که بتواند به وسیله ی شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود قانونی شناخته شده باشد.
بنابراین شرکت خارجی وقتی در ایران می تواند به ثبت برسد که در کشور مرکز اصلی خود به ثبت رسیده و قانوناً تشکیل شده باشد و البته اثبات این امر و ارائه ی دلیل در این مورد بعهده ی شرکت تقاضاکننده ی ثبت است.
گفتنی است میدان عمل بعضی از شرکت های تجارتی به علت زیادی سرمایه بسیار وسیع است و اغلب در خارج از کشوری که اقامت دارند، به خرید و فروش یا سایر اعمال تجارتی اشتغال دارند. این قبیل شرکت ها گرچه در مقر اصلی خود به ثبت رسیده اند ولی چون در ممالک خارج به تجارت اشتغال دارند کشورهای دیگری که شعب این قبیل شرکت ها در آن جا به نام شرکت مقیم کشور بیگانه معامله می نمایند، قطعاَ باید در امور آن ها رسیدگی های لازم را به عمل آورند و این معنی ندارد که شرکت های داخلی همگی تحت نظم و قاعده باشند ولی شرکت های خارجی بدون رعایت تشریفاتی هر قسم عملی که بخواهند به نام شرکت مقیم خارج انجام دهند.به این علت در کشورهای متمدن شعبه ی هر شرکت خارجی که در داخل مملکت آن ها تاسیس می شود ،نخستین کاری که از آن انتظار دارند به ثبت رساندن شرکت می باشد.
مقررات ثبت-برای اقدام به ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی به موجب ماده ی 4 نظامنامه ی قانون ثبت شرکت ها اظهارنامه ی آن«بوسیله ی شخصی که از طرف شرکت حق امضا در ایران دارد و یا توسط کسی که از طرف شخص مزبور برای این تقاضا وکالت دارد تقدیم خواهد شد».
موارد مربوط به ثبت شرکت خارجی در ایران
اظهارنامه ی ثبت شرکت خارجی باید به فارسی نوشته شده دارای نکات ذیل باشد:
1)نام کامل شرکت.
2)نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره.
3)مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن.
4)تابعیت شرکت.
5)مقدار سرمایه ی شرکت در تاریخ تقاضا
6)آخرین بیلان شرکت مشروط به اینکه قوانین خارجه و یا عرف تجاری مملکت اصلی شرکت و یا اساسنامه ی خود شرکت انتشار بیلان شرکت را تعهد کرده باشد.
7)در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیت دار،شرکت تقاضا کننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.
8)شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.
9)شعب آن در کدامیک از نقاط ایران موجود است.
10)نماینده ی عمده ی شرکت در ایران کیست و اگر شرکت چند نماینده ی مستقل دارد نمایندگان مستقل شرکت در ایران چه اشخاصی هستند.
11)اسم و آدرس صحیح شخص یا اشخاصی که مقیم در ایران بوده و برای دریافت کلیه ی ابلاغات مربوط به شرکت صلاحیت دارند.
12)تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را در صورتیکه بیان مزبور مطابق فقره ی ششم این ماده قابل انتشار باشد به دایره ی ثبت شرکت ها بدهد.
ضمائم اظهارنامه عبارتند از:
یک نسخه ی مصدق از اساسنامه ی شرکت
یک نسخه ی مصدق از اختیار نامه ی نماینده ی عمده ی شرکت در ایران و در صورتیکه شرکت چند نماینده ی مستقل داشته باشد - یک نسخه ی مصدق از اختیار نامه ی هر یک از آن ها.اساسنامه و اختیار نامه وقتی معتبر است که به امضای نماینده ی کنسولی ایران در کشور مرکز اصلی شرکت تقاضاکننده ی ثبت رسیده باشد.ضمناَ در صورت تقاضای ثبت شعبه ی شرکت سواد مصدق سند ثبت خود شرکت در ایران که بگواهی اداره ی ثبت شرکت ها رسیده باشد باید ضمیمه ی مدارک شود.
پس از وصول اظهارنامه و ضمائم ثبت اداره ی ثبت شرکت ها آن را در دفتر مخصوص ثبت شرکت های خارجی تحت شماره ی ردیف ثبت خواهد کرد و برای هرگونه تغییرات یا تاسیس شعب ،صفحاتی را سفید باقی خواهد گذاشت و هرشرکت خارجی یک پرونده ی ثبت شرکت ها خواهد داشت.
انتشار:
وقتی جریان ثبت در دفاتر پایان یافت باید طبق ماده ی 20 نظامنامه ی ثبت شرکت ها در ظرف یکماه از تاریخ ثبت هر شرکت خارجی یا شعبه ی آن دایره ی ثبت شرکت ها باید مراتب ذیل را به خرج خود شرکت در مجله ی رسمی وزارت عدلیه و یکی از روزنامه های یومیه ی تهران منتشر نماید:
1)خلاصه اساسنامه ی شرکت
2)اسم نماینده ی عمده ی شرکت در ایران و اگر شرکت در ایران چند نفر نماینده ی مستقل داشته باشد اسم همه ی آن ها.
3)اسم اشخاصی که از طرف شرکت حق امضا دارند.
4)اسم شخص یا اشخاص مقیم در ایران که برای دریافت کلیه ی ابلاغات مربوط به شرکت صلاحیت دارند.
تصدیق ثبت:
بعد از انجام تشریفات مزبور «تصدیقنامه ی ثبت شرکت» صادر و به متقاضی تسلیم می شود.
گواهی نامه ی مزبور طبق ماده ی 18 نظامنامه باید حاوی مراتب زیر باشد:
1)نام کامل شرکت
2)نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره.
3مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح ان.
4)تابعیت شرکت.
5)مقدار سرمایه ی شرکت در تاریخ تقاضا.
6)در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیت دار،شرکت تقاضاکننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.
7)شرکت به چه نوع امر صنعتی یا مالی در ایران مبادرت می کند.
این تصدیق ثبت باید به امضای اداره ی ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی برسد.
تغییرات:
ماده ی 7 قانون ثبت شرکت ها مقرر داشته است که: «تغییرات راجع به نمایندگان شرکت و یا مدیران شعب آن باید به اداره ی ثبت اسناد کتباَ اطلاع داده شود. »و این اطلاع نباید از دو ماه تجاوز کند.
و اگر تغییرات در خود شرکت باشد مدت اعلان آن سه ماه است در صورتیکه مرکز اصلی شرکت در اروپا و آسیا(باستثنای خاور دور)و امریکای شمالی باشد و چهارماه در سایر مناطق دنیا که شامل خاور دور هم می شود.
تغییرات مزبور باید با اسناد و مدارک مثبته به ضمیمه ی اظهارنامه اعلام شود و اداره ی ثبت هم تا یک ماه مکلف به انتشار آن به هزینه ی تفاضاکننده است.
شرکت دارای امتیاز:
ممکن است شرکت خارجی که در ایران به عملیات تجارتی یا صنعتی یا مالی می پردازد دارای امتیازنامه ی رسمی از دولت ایران باشد،در این صورت طبق تبصره ی 5 نظامنامه ی «هر گاه شرکت خارجی شرکتی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیازنامه ی صحیح و منظمی مقرر گردیده علاوه بر اسناد فوق (اظهارنامه-اساسنامه-اختیارنامه)باید سواد امتیازنامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن امتیازنامه نیز تسلیم شود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تدوین قانون اساسی مورخ 1358 چون در اذهان مردم خاطرات ناخوشایندی از دخالت بیگانگان ،خصوصاَ شرکت های چند ملیتی در امور اقتصاد ایران و نتیجتاَ چپاول و غارت اموال ملی وجود داشت ،لذا برای کوتاه کردن دست اجانب در اصل 81 قانون اساسی مقرر گردید: «دادن امتیاز تشکیل شرکت ها و موسسات در امور تجارتی و صنعتی و کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان مطلقاَ ممنوع است».
بر این اساس اداره ی ثبت شرکت ها بر مبنای اظهارنظر شورای نگهبان فقط زمانی مبادرت به ثبت شرکت های خارجی(شعبه یا نماینده)می نماید که قبلاَ با یکی از ادارات یا نهادهای دولتی قرارداد منعقد کرده باشد،به عبارت دیگر فقط شرکت های خارجی را که طرف قرارداد با دولت جمهوری اسلامی ایران هستند می توان به ثبت رسانید.
قابل ذکر است هر گاه شرکت های خارجی دارای شعبه ای نیز باشند باید به ثبت آن هم مبادرت نمایند.
در صورتی که تقاضای ثبت شعبه ضمن تقاضای ثبت اصلی باشد باید با تعیین محل شعبه و معرفی مدیر آن یا کسی که حق امضا در شعبه دارد ،در ذیل ثبت اصلی شرکت مزبور نیز به ثبت برسد.اگر بعد از ثبت شرکت شعبه دائر شود ،در ذیل ثبت اصلی شرکت مزبور نیز به ثبت برسد.
در صورتی که بعد از ثبت شرکت شعبه دائر شود ،تقاضای ثبت شعبه به موجب اظهارنامه ای خواهد بود که رونویس تصدیقی برای ثبت شرکت اصلی در ایران داده شده و اختیارنامه ی مدیر شعبه ضمیمه ی آن گردد .سپس مبادرت به ثبت شعبه خواهد شد.در هر حال دو آگهی تاسیس شعبه از سوابق مربوط به شعبه ،به محلی که شعبه دائر می شود فرستاده خواهد شد تا اداره یا دائره ی ثبت محل نیز همان آگهی را در روزنامه ی محلی منتشر نمایند.
هرگاه ثبت شعبه ی شرکت خارجی مدنظر باشد،ماده ی 8 نظامنامه ی اجرای قانون ثبت شرکت ها،ارائه ی مدارک زیر را ضروری دانسته است:
1)اظهارنامه ی ثبت به فارسی
2)سواد مصدق از اختیارنامه ی نماینده که مدیر شعبه است.
هر گاه تقاضای ثبت شعبه در ضمن تقاضای ثبت خود شرکت به عمل آید،تقدیم سواد مصدق سند ثبت خود شرکت لازم نخواهد بود.
به موجب ماده ی 18 نظامنامه ی مذکور،پس از ثبت شرکت و هر یک از شعب آن،اداره ی ثبت اسناد باید تصدیقی مشعر بر ثبت شرکت یا شعبه ی آن به تقاضاکننده بدهد.تصدیق مزبور باید حاوی مراتب ذیل باشد:
1)نام کامل شرکت
2)نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره
3)مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4)تابعیت شرکت
5)مقدار سرمایه ی شرکت در تاریخ تقاضا
6)در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار شرکت تقاضاکننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است
7)شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند
8)تاریخ ثبت
9)امضای مدیر کل ثبت اسناد مملکتی
هر گاه تصدیق راجع به ثبت شعبه باشد،علاوه بر موارد فوق در ثصدیقنامه باید محل شعبه نیز قید شود.
نام تجاری رشته ای از بازاریابی است که در قرن نوزدهم با ورود محصولات بسته بندی شده به وجود آمد. شکل منحصر به فرد بطری های شرکت کوکاکولا(Coca-cola) آرم دایره ای شکل آبی و سفید رنگ اتومبیل بی ام دبلیو و سیب رنگارنگ و گاز زده شده ی شرکت اپل ،همگی نمونه های بارز از مارک های تجاری ای هستند که به خاطر آرم خود فوراَ شناسایی می گردند.در واقع،برای این که محصولات صنعتی و تجارتی هر تجارتخانه مشخص و معلوم گردد،تجار علامتی اختیار و اجناس خود را تحت آن علامت رواج می دهند.فایده ی آن این است که مشتری به محض ملاحظه ی علامت می داند که این محصول متعلق به تجارتخانه یا کارخانه ای است که مورد اعتماد او می باشد. استعمال علائم تجاری به قدری رواج دارد که مشتری فقط با ملاحظه ی مارک مبادرت به خرید می نماید بدون اینکه سازنده ی آن و یا تاجری که علامت متعلق به او است را بشناسد.
ماده ی 1 قانون علائم و اختراعات مصوب اول تیر 1310علائم تجاری را بدین صورت تعریف کرده است:«علائم تجارتی عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش،تصویر،رقم،حرف،عبارت،مهر،لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی تجارتی یا فلاحتی اختیار می شود. »
یکی از قدیمی ترین تعاریف یک نام تجاری توسط انجمن بازاریابی آمریکا (AMA) در سال 1960 ارایه گردیده است. این تعریف بر اهمیت آرم و علامت های به کار رفته در یک مارک تجاری به عنوان مبنایی برای تمیز آن مارک تجاری از مارک های دیگر تاکید می نماید. بنابرتعریف انجمن بازاریابی آمریکا نام تجاری عبارت است از : یک اسم، علامت، نماد یا طرح، یا ترکیبی از آن ها به منظور شناسایی کالاها و خدمات ارایه شده توسط یک فروشنده یا گروهی
در کوتاه ترین تعریف، نام تجاری را می توان سمبل و نمادی از کالا دانست که قادر است از طریق آرم، ترکیب رنگ، صدا، مظاهر و حتی شیوه های نوشتاری، پیام مورد نظر را به مخاطب منتقل ساخته و در اولین نگاه ،کالای مورد نظر را به ذهن وی آورد. نشان تجاری که قابلیت ثبت شدن را داشته باشد می تواند یک یا ترکیبی از چند کلمه،حرف،عدد،نقاشی ،سمبل،نقش های سه بعدی (شکل و بسته بندی کالاها)علائم سمعی مثل موسیقی یا اصوات،رایحه و یا رنگ هایی جهت معرفی ویژگی ها باشد.
نام تجاری به عنوان یک میان بر می تواند ذهن انسان را در برخورد با سیل عظیم اطلاعات بازاریابی کمک کند و به عنوان چشم اندازی مدیران ارشد سازمان را از خطر خارج شدن از مسیر اصلی حفظ کند. یک چشم انداز مناسب برای نام تجاری در مدیران کارکنان و مصرف کنندگان انگیزه ی حرکت به سمت اهداف بزرگ تری را فراهم خواهد نمود. تبلیغ شرکت نایک (Nike) با این محتوا که شما نقره را نمی برید، شما طلا را از دست می دهید ؛ نمونه ای خوب از شیوه ای است که توانسته است چشم اندازی نو برای مصرف کنندگان محقق سازد وباعث تشویق رفتارهای بخصوصی گردد.
Iهمچنین نام تجاری فرصتی بی نظیر جهت اثر بخش کردن، متمایز کردن وهمین طور ماندگار نمودن کالاها و محصولات به دست می دهند که از این فرصت می توان به بهترین شکل برای اهداف بازاریابی و موفقیت یک سازمان استفاده نمود.آن ها می توانند هیجانات و عواطف مصرف کنندگان را بر انگیزانند و و چنانچه ذهنیت و انتظار مشتریان نسبت به کالا تامین گردد ،وفاداری مشتری به آن کالا را شکل دهند.در چنین شرایطی تعداد قابل توجهی از مشتریان ،حتی در صورتیکه کالاهای جانشین دیگری با قیمت های پایین تری در بازار عرضه شود متقاضی همین اسامی تجاری خواهند بود و کالای جانشین را نخواهند پذیرفت. ایجاد چنین تعهدی طی فرایندی صورت می گیرد که شامل آشنا شدن مشتری با محصول ،تاثیر گذار بودن نام برند و سپس ترجیح محصول است .
نام تجاری اگر فارسی باشد باید یک مستند معنائی در لغت نامه ی دهخدا داشته باشد. مناسب با فعالیت شرکت باشد و مزایای محصول را توصیف کند، توجه مصرف کننده را به خود جلب کند و برروی مخاطب نگرش مثبت ایجاد کند.در واقع یک برند موفق، برندی گیرا است که بتوان به سهولت آن را تلفظ کرد و تبلیغ نمود.
صفات مشخصه ی علامت تجارتی دارا بودن اصالت و تازگی است و این دو حاصل نمی شود مگر با ابتکار.اصالت به این معنی است که اختصاصی باشد و علامت استعمال شده از طرف دیگری در کالای مشابه نباشد وتازگی عبارت از این است که علامت ثبت شده به جهت تغییرات حاصله در آن از علامت سابق کاملاَ مشخص و متمایز باشد.
نظر به مراتب مزبور است که آئین نامه ی علائم ،کالاهای تجارتی را طبقه بندی کرده است و هر علامتی که برای طبقه ای از کالا ثبت شده در همان طبقه از طرف دیگری قابل ثبت و انتقال نیست.
علائم تجاری به چند دسته طبقه بندی می شوند:صنایع و محصولات شیمیایی، فلزات و مصنوعات فلزی، دستگاه و لوازم و آلات فنی و علمی و صنعتی، مصنوعات و اشیاء ساخته شده از مواد مختلف، مصنوعات نساجی، اسباب بازی و لوازم ورزشی، مواد غذایی و محصولات کشاورزی و سایر موارد...
یکی از تفاسیر ساده از یک نام تجاری به کاربردن آن به عنوان ابزاری برای بیان در اختیار داشتن مالکیت قانونی یک محصول است. ایجاد یک نام تجاری نشان دهنده ی یک سرمایه گذاری بر روی یک محصول می باشد و در نتیجه سازمان ها به دنبال در اختیار گرفتن حق مالکیت قانونی آن به عنوان یک وسیله ی پشتیبانی کننده در برابر تقلید کنندگان می باشند. ثبت قانونی یک نام تجاری تا حدودی برای آنان حمایت قانونی فراهم می کند.لذا، از عواملی که باعث تاثیر گذار بودن نام برند می گردد ثبت و حفاظت قانونی است.حفاظت قانونی از نام تجاری از گام های اصلی برای ایجاد یک برند قدرتمند است.در دنیای پر رقابت فعلی که روز به روز محصولات مختلفی ارائه می شود،شرکت هایی که دارای علائم و اسامی تجاری ثبت شده می باشند از امتیاز مصرف کننده ی مطلوب برخوردارند و عملاَ در مقابل خط مشی های رقبا بیمه شده اند. هنگامی که یک برند ثبت می گردد ، منجر می شود نام و نشانی که برای محصول برنامه ریزی شده ، به سلامت به کار بسته شود و از آسیب ها محفوظ بماند. در واقع تا زمانی که یک محصول یا خدمت دارای وجه ممیزه ی مشخصی نباشد ، می توان به سادگی آن را برند نمود و این برند را به گونه ای پایدار داشت .در ایران ثبت علائم تجاری و اختراعات بر عهده ی اداره ی مالکیت های صنعتی است. اداره ی مالکیت صنعتی سازمان ثبت و اسناد و املاک کشور، ثبت کلیه ی موضوعات مالکیت صنعتی اعم از اختراع ، علامت ، علامت جمعی و طرح صنعتی را بر عهده دارد ، همچنین تصدی امور مربوط به مالکیت صنعتی و همین طور نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالکیت معنوی و اتحادیه های مربوط به کنوانسیون های ذی ربط ، بر عهده ی سازمان ثبت اسناد و املاک است.
ثبت یک برند فواید و آثار بسیاری از جمله حق استعمال انحصاری علامت تجاری را به همراه دارد که به موجب آن از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگر هستند جلوگیری می گردد. در این رابطه نکته ی حائز اهمیت آن است که حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسانی محسوب می شود که علامت خود را به ثبت برسانند.
هنگامی که یک برند ثبت می شود ، منجر می شود نام و نشانی که برای محصول برنامه ریزی شده ، به سلامت در مسیر تحقق اهداف یک سازمان به کار بسته شود و از آسیب ها محفوظ بماند. در واقع ثبت یک علامت تجاری فواید و آثار بسیاری را به همراه دارد ،از جمله ی این فواید عبارتند از:
*حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسانی محسوب می شود که علامت خود را به ثبت برسانند.در صورت پرداخت مبلغ ،طبق قانون ثبت علائم تجاری، پس از ثبت علامت ،شرکت حق انحصاری پیدا می کند که به موجب آن می توانید از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری شما هستند جلوگیری نمایید.چنانچه اگر تولید کننده ای بدون اجازه از نام تجاری شما استفاده کند می توانید از طریق مراجع قضائی اقدام نموده و خسارت سوء استفاده از نام تجاری خود را طلب کنید.بدین ترتیب ،حفاظت علائم تجاری مانع تلاش های متقلبان برای استفاده از علائم مشخص به منظور فروش محصولات و ارائه ی خدمات نامرغوب می شود.ثبت برندهای محصولات تجاری همین طور برای مصرف کنندگان نیز شرایط سالمی را به وجود می آورد تا به دور از بازار سیاه اجناس تقلبی با خیالی آسوده و با آگاهی کامل ، در شرایطی منصفانه و سالم به انتخاب کالاهای مرغوب و مورد نیاز خود بپردازند، چرا که اگر رقیبان از علامت تجاری مشابه یا یکسان استفاده نمایند ، مشتریان را گمراه ساخته و با ارائه ی محصولی با کیفیت نازل و نا مرغوب ،هم مصرف کنندگان را متضرر ساخته و هم به سود شرکت لطمه خواهند زد و هم اعتبار و وجهه ی شرکت رابه طور جبران ناپذیری به خطر می اندازند.چالشی که امروزه کسب و کارهای ما با آن رو به رو هستند.
*ثبت برند می تواند برای سهامداران نیز ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
*ثبت علامت تجاری تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند .
*شرکت ها را قادر می سازد محصولاتشان را از یکدیگر متمایز سازند.
*ثبت علامت تجاری می تواند برای دریافت وام نیز حائز اهمیت باشد.
*ثبت علامت تجاری می تواند برای شرکت ها وجهه و شهرت ایجاد کند و ابزار مناسبی جهت بازاریابی باشد.
*علامت تجاری، قابل نقل وانتقال است و می بایست وفق مقررات قانون ثبت علائم و اختراعات ایران به ثبت برسد.-برای ثبت انتقال باید اظهارنامه ی جداگانه و سواد مصدق سند انتقال،و در صورتی که انتقال قهری و به طریق ارث باشد سواد مصدق هر سند دیگری که مثبت انتقال به طریق ارث باشد به دائره ی ثبت علائم تسلیم شود تا پس از ثبت در ذیل ثبت اولیه و آگهی در مجله ی رسمی،تشریفات ثبت انجام گردد-. لذاصاحب علامت می تواند آن را به دیگری انتقال دهد ، زیرا حق داشتن علامت یک نوع امتیازی است که به خودی خود دارای ارزش است و حق تجارتی محسوب می شود به این جهت جز اموال صاحب علامت بوده و با فوت صاحب علامت به ورثه منتقل می شود.لذا تفویض اجازه ی استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده به شرکت های ثالث داده می شود که می تواند منبع درآمد بیشتری برای شرکت یا شخص به وجود آورد و یا اساس انعقاد یک موافقت نامه ی اعطای نمایندگی فروش باشد.
*یک علامت تجاری ممکن است دارائی ارزشمند کسب و کار باشد.
* شرکت ها را تشویق می کند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
به موجب قانون، ثبت علائم تجاری اختیاری است ، مگر در مواردی که دولت آن را اجباری نماید.دوره ی حمایت از علامت تجاری ده سال است که می توان آن را به دفعات نامحدود با پرداخت هزینه های پیش بینی شده در مقررات تمدید نمود.طبق مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران،ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند.
ج) نوشیدنی ها و آب های گازدار
ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
لذا به موجب این ماده،تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مذکور در آن آیین نامه،اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد، باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود:
الف-اسم تجارتی و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا
ب-شماره ثبت علامت در ایران
بر اساس ماده ی 2 این آیین نامه،علامت و مشخصات بالا باید قبل از به معرض فروش قرار دادن جنس ،روی اجناسی که از خارجه وارد شده قید گردد.همان طور که در ماده ی 7 آیین نامه آمده است،برچسب مقرره در ماده ی 1 باید طوری الصاق شود که نتوان آن را از روی لفاف یا ظرفی که در آن جنس به معرض فروش گذاشته می شود به سهولت برداشت و تنظیم آن باید به طریقی باشد که نام کشور مبدا و نام و نشانی سازنده ی علامت و شماره ی ثبت و از زمانی که وزارت بهداری اعلام کند شماره و تاریخ اجازه ی فروش در ایران خوانا باشد.تمام این نوشتجات که بر روی برچسب الصاق شده به اجناس خارجه ممکن است به زبان بیگانه باشد ،استعمال زبان فارسی نیز اختیاری خواهد بود.
بر اساس آیین نامه ی فوق الاشاره،در سال 1342 وزارت اقتصاد آگهی ای را تحت عنوان(آگهی وزارت اقتصاد)راجع به اجرای مقررات آیین نامه نصب و ثبت اجباری علایم صنعتی بر روی اجناس دارویی،خوراکی و آرایشی صادر کرده است.به موجب این آگهی،کلیه ی داروهای اختصاصی مورد استعمال طبی یا دامپزشکی،مواد غذایی،آرد های مخصوص-چای های مختلف،کاکائو،شکلات،آب نبات،پنیر،مربا،ترشی،کره،روغن های مختلف، آب های معدنی یا گازدار،شربت وآب میوه،لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود مانند صابون،خمیر،پماد،پودر،محلول،عطریات،ادکلن اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور می شود بایستی با برچسبی که دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده موجود باشد ،به معرض فروش گذاشته شود.
بر روی برچسب باید اسم تجارتی و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا و شماره ثبت علامت در ایران و شماره و تاریخ اجازه ی وزارت بهداری(در مورد داروها قید شود).در خاتمه ی این آگهی آمده است:بنابراین به کلیه ی وارد کنندگان و تولیدکنندگان اجناس مشروحه ی فوق اخطار می شود که از تاریخ نشر این آگهی در ظرف مدت یک ماه نسبت به ثبت و نصب علایم مقرر در این آیین نامه اقدام نمایند.پس از انقضا مهلت یک ماه، کلیه ی کالاهایی که علائم مربوط به آن ها ثبت و نصب نشده باشد اعم از این که نزد واردکننده یا تولیدکننده یا فروشنده(عمده فروش،مغازه دار،کسبه جزء)پیدا شود عین کالا ضبط و طبق بند(ب)از ماده ی 249 مجازات عمومی تحت تعقیب قانونی قرار خواهد گرفت.
طبق ماده ی 47 قانون ثبت علائم تجاری مصوب سال 1386 ،با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نام های تجارتی،این قبیل نام ها حتی بدون ثبت،در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند.هر گونه استفاده از نام تجارتی توسط اشخاص ثالث،به صورت نام تجارتی یا علامت یا علامت جمعی،یا هر گونه استفاده از آن ها که عرفاَ باعث فریب عموم شود،غیر قانونی تلقی می شود.
بر اساس ماده ی 5 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310،علائمی را که نمی توان به عنوان علائم تجارتی یا یکی از اجزا آن قرار داد عبارتند از:
1)پرچم کشور و هر کشور دیگری که دولت آن را به عنوان علامت تجارتی منع کند.
2)علائم دولتی،مملکتی و رسمی (مانند آرم جمهوری اسلامی ایران،هلال احمرو...)
3)علائم منافی نظم یا عفت عمومی
4)علائمی که قبلا به ثبت رسیده باشند.
5)کلمات یا عباراتی که به نوعی انتساب به سازمان ها یا مقامات رسمی ایران را تداعی یا القا نماید،از قبیل قید کلماتی چون انقلابی یا دولتی و نظایر آن ها
تغییرات-در صورتی که صاحب علامت بخواهد در جزئیات علامت تغییر دهد و یا به طبقات محصولی که علامت برای آن اختصاص داده شده اضافه کند مثلاَ علامتی که برای بسته های چای ثبت نموده برای لوازم آرایش نیز اختصاص دهد،باید به موجب اظهارنامه ی جداگانه تقاضا نماید تا دایره ی ثبت علائم با ثبت آن در ذیل ثبت اصلی و آگهی در مجله ی رسمی تصدیق مجددی به تقاضا کننده ی ثبت بدهد.
مقررات جزائی-قانون،علائم تجارتی را که حق استعمال انحصاری آن به اشخاص معین داده شده،مورد حمایت خود قرار داده و اشخاص دیگر را از تعدی و تخطی نسبت به آن منع می نماید و به جهت منافعی که برای جامعه در رواج علامات تجارتی هست اشخاص متعددی را محکوم به جبران خسارت صاحب علامت می نماید و دامنه ی خسارت را به قدری وسیع قرار داده که شامل ضررهای وارده و حتی منافعی می داند که طرف از آن محروم شده است(ماده ی 49).در واقع قانون،عدم النفع را در این مورد جز خسارت قرار داده است.علاوه بر آن مقررات سختی برای تعقیب جزائی وضع گردیده است.قانون مجازات اسلامی(تعزیرات)مصوب مرداد ماده ی 1362 برای متخلفین مجازاتی به شرح زیر تعیین نموده است:
ماده ی 122-هر کس علامت تجاری ثبت شده در ایران را عالماَ جعل کند یا با علم به مجعول بودن استعمال نماید یا در روی اوراق و اعلانات یا روی محصولات قرار دهد یا با علم به مجعول بودن به معرض فروش گذاشته یا به فروش به رساند یا به الحاق یا کسر یا تغییر قسمتی از خصوصیات آن تقلید کند بنحوی که موجب فریب مشتری شود،به مجازات شلاق تا 74 ضربه محکوم خواهد شد.
ماده ی 123-هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی است که من غیر حق استعمال شده است از ایران صادر و یا به مملکت وارد کند،به حبس از سه ماه تا سه سال محکوم می شود.
ماده ی 124-اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد:
1-کسانی که علامت تجارتی اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استتعمال نکنند.
2-کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا به فروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.
قابل توجه است امروزه در تمامی کشورها علائم تجاری ثبت و محافظت می شود.هر یک از دفاتر ملی یا ناحیه ای ،ثبت علائم را که شامل اطلاعات کامل درخواست برای ثبت و تمدید است نگهداری می کنند،هر چند نتایج چنین ثبتی محدود به کشور مربوطه(یا ثبت های ناحیه ای کشورهای مربوطه)باشد.
به منظور جلوگیری از ثبت جداگانه در هر دفتر کشوری یا ناحیه ای، WIPO نظام بین المللی ثبت علائم را اجرا می کند .این نظام توسط دو عهد نامه اداره می شود:توافق نامه ی مادرید،وابسته به ثبت بین المللی علائم و پروتکل مادرید(موافقت نامه ی مادرید،شخص دارای اتصال توسط ملیت،مقر یا موًسسه) یا کشوری در ارتباط با یک یا هر دوی این عهدنامه ها می تواند بر اساس ثبت یا درخواست در دفتر آن کشور،ثبت بین المللی موًثری در چند یا تمام کشورهای عضو اتحادیه ی مادرید بدست آورد.
با شروع فصل زمستان و بارش برف و باران، یکی از ملزومات دارندگان خودرو و رانندگان، زنجیر چرخ می باشد. زنجیر چرخ در واقع وسیله ایست که جهت جلوگیری از سّر خوردن یا گیر کردن ماشین در برف و یخ به تایر آن بسته می شود و از بروز خسارات احتمالی ناشی از این موارد تا حد زیادی جلوگیری می نماید. بنابراین می توان گفت که استفاده از زنجیر چرخ برای همه رانندگان در فصل های سرد ضروری می باشد.
در صورتی که مایل هستید از چگونگی ثبت شرکت زنجیر چرخ مطلع گردید، در ابتدا لازم است اشاره نماییم در موضوع شرکت، لازم است به عبارت "تولید" اشاره مستقیم گردد و همچنین با توجه به اهمیت تولید چنین محصولاتی و ارتباط مستقیم آن با سلامت و امنیت افراد جامعه، جهت ثبت شرکت با این موضوع دریافت مجوزهای لازم از اداره راهنمایی و رانندگی و وزارات راه ترابری و تأیید های استاندارد و محیط زیست الزامی می باشد.
در ضمن توجه داشته باشید علاوه بر دریافت مجوزهای فوق در صورتی که اشخاص حقوقی قصد فعالیت در یک واحد تولیدی و کارگاهی را داشته باشند که در آن از ماشین آلات پیشرفته یا نیمه پیشرفته و یا نیروی متخصص انسانی استفاده می شود دریافت پروانه بهره برداری نیز الزامی است. دریافت این پروانه نیازمند داشتن تجربه و ارائه مدارک تحصیلی مرتبط می باشد. این مجوز معمولا به مدت دو سال با درخواست شخص صادر می گردد و پس از این مدت نیز با طی مراحل قانونی و تایید کارشناس مربوطه قابل تمدید می باشد.
چنین شرکتی را می توان در اکثر قالب های قابل ثبت در قانون تجارت به ثبت رساند، لکن مناسب ترین قالب ها برای این موضوع فعالیت شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود می باشد.
جهت ثبت شرکت تولیدی زنجیر چرخ در قالب سهامی خاص حضور حداقل 3 نفر عضو هیأت مدیره به همراه دو نفر بازرس اصلی و علی البدل (حداقل سن 19 سال) الزامی می باشد و سرمایه اولیه نیز برای این شرکت ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال در نظر گرفته شده که می بایست 35 در صد مبلغ تعهد شده در حساب بانکی افتتاح شده به نام شرکت تازه تاسیس واریز گردد.
اعضای هئیت مدیره این شرکت می بایست حداقل شامل دو عضو باشد و اعضاء و هیئت مدیره نیز باید حداقل دارنده یک سهم باشند، همچنین اعضاء و هیئت مدیره نمی بایست دارای سوءپیشینه کیفری باشند.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت تولید زنجیر چرخ:
1-دو برگ اظهارنامه شرکت تولید و فروش زنجیر چرخ
2-دو نسخه اساسنامه شرکت تولید و فروش زنجیر چرخ
3-دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
4-دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره با امضای مدیران منتخب شرکت تولید زنجیر چرخ
5-فتوکپی شناسنامه و کارت ملی کلیه اعضا و سهامداران و بازرسین
6-اصل سند مالکیت (اگر اموال جز سرمایه شرکت باشد )
7-ارائه مجوز از ارکان وزارت راه ترابری یا اداره راهنمایی و رانندگی جهت شرکت تولید و فروش زنجیر چرخ
جهت ثبت شرکت تولید و فروش زنجیر چرخ در قالب مسئولیت محدود حضور حداقل دو شریک الزامی می باشد و سرمایه اولیه برای این شرکت نیز یک میلیون ریال تعیین گردیده است. همچنین اعضای هیئت مدیره نیز نمی بایست سوء پیشینه کیفری داشته باشند.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت تولیدی زنجیر چرخ با مسئولیت محدود:
1-دو برگ تقاضا نامه ثبت شرکت تولیدی زنجیر چرخ
2-دو نسخه تقاضا نامه ثبت شرکت تولید زنجیر چرخ
3-دو نسخه شرکتنامه رسمی شرکت تولید زنجیر چرخ
4-ارائه اساسنامه شرکت
5-دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره
6-ارائه فتوکپی برابر اصل از شناسنامه و اوراق هویتی کلیه شرکا و مدیران
7-ارائه اخد مجوز برای ازارکان وزارات راه ترابری یا اداره راهنمایی و رانندگی جهت شرکت تولیدی زنجیر چرخ
یکی از شرکت هایی که شخصیت و ضمانت شرکاء در آن تاثیر گذار است، شرکت نسبی می باشد. این شرکت طبق ماده 183 قانون تجارت چنین تعریف شده است: شرکت نسبی، شرکتی است که برای امور تجارتی تحت اسم مخصوص بین دو نفر یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت حقوقی هریک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت آورده است و نه بیشتر.
همچنین در این شرکت می بایست تمام سرمایه نقدی و سهم الشرکه غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم گردد. منافع نیز بین شرکا به نسبت سهم الشرکه و آورده انها تقسیم می شود که البته در شرکت نامه می توان به شکل دیگری توافق نمود.
این شرکت را از نظر قوانین می توان شبیه به شرکت تضامنی دانست، بطور مثال در نام گذاری این شرکت نیز می بایست حداقل نام یکی از شرکاء ذکر گردد و در صورتی که نام تمامی شرکاء ذکر نگردد لازم است از واژگانی مانند برادارن و شرکاء استفاده شود.
چگونگی انتخاب مدیران شرکت نسبی
شرکت نسبی معمولاً توسط شرکاء اداره می شود. همچنین در این نوع شرکت مدیر می تواند از میان افراد شرکت و یا از افرادی خارج از شرکت انتخاب گردد. برای اداره شرکت حداقل یک مدیر لازم است و البته می توان از میان چند مدیر یک مدیر انتخاب نمود.
در شرکت های نسبی مسئولیت مدیر در مقابل شرکاء مانند مسئولیت وکیل در مقابل موکل است.
مدیران شرکت نسبی به اتفاق شرکا انتخاب می شوند و یا تصمیمات مربوط به انتخاب مدیر یا مدیران می تواند در شرکت نامه یا اساسنامه مشخص گردد. به موجب ماده 120 قانون تجارت ( شرکا می بایست یک نفر از میان خود یا خارج از شرکت به سمت مدیری معین کنند که میتواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد.)
حدود مسئولیت مدیران در شرکت نسبی
چنانچه اشاره گردید مسئولیت مدیران در شرکت نسبی و مسئولیت مدیر در مقابل شرکا مانند مسئولیتی است که وکیل نسبت به موکل خود دارد.
در ماده 118 قانون تجارت در رابطه با اختیارات مدیران در شرکت های نسبی چنین اشاره گردیده است:
مدیران شرکت نسبی دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند، مشروط بر آن که تصمیمات و اقدامات آنها در حدود موضوع شرکت باشد. محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است.
برای تشکیل جلسات در شرکت های نسبی حضور بیش از نصف هیات مدیره الزامی است و تصمیمات می بایست با رأی اکثریت آراء اتخاذ گردد. دعوت برای حضور در جلسات و اداره این جلسات از جمله وظایف مدیران شرکت نسبی می باشد. در این جلسات می بایست توسط هیات مدیره صورتجلسه ای تنظیم گردد و به امضای اکثریت مدیران نیز برسد. همچنین می بایست در این صورتجلسه به نام مدیران حاضر و غایب و خلاصه ای از تصمیمات اتخاذ شده اشاره شود که چنانچه اشاره گردید طبق ماده 123 قانون تجارت این مسئولیت به عهده مدیران شرکت نسبی می باشد.
همچنین در رابطه با اختیارات و تصمیمات مدیران شرکت نسبی در ماده 135 قانون تجارت نیز اینگونه اشاره گردیده است: کلیه اعمال و اقدامات مدیران و مدیر عامل شرکت نسبی در مقابل اشخاص ثالث نافذ و معتبر است و نمی توان به عذر عدم اجرای تشریفات مربوط به طرز انتخاب انها اعمال و اقدامات انان را غیر معتبر دانست .
در پایان ضمن سپاسگذاری از همراهی شما عزیزان، یادآور می شویم وکلا و کارشناسان مجموعه فکر برتر آماده ارائه انواع خدمات ثبتی از جمله تنظیم انواع صورتجلسات شرکت ها ، به شما عزیزان می باشند.
در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان و از جمله کشور عزیزمان ایران با بحران اپیدمی شدن بیماری کرونا درگیر هستند. جهت پیشیگری از انتشار این بیماری رعایت اصول بهداشت فردی و اجتماعی بسیار حائز اهمیت است. متاسفانه با توجه به افزایش ناگهانی نیاز افراد نسبت به اقلامی مانند ماسک های تنفسی، الکل های طبی و مایع ضد عفونی کننده، کمبود این اقلام در بازار تبدیل به یک چالش شده است. در چنین شرایطی افرادی که قابلیت تولید چنین محصولاتی را دارند می توانند جهت ثبت شرکت و تولید و ارائه این محصولات به بازار اقدام نمایند.
یکی از مهمترین محصولات در بخش سلامتی و پزشکی، الکل می باشد. این ماده استفاده های بیشماری در علم پزشکی و از بین بردن آلودگی ها دارد.
جهت ثبت شرکت تولیدی الکل طبی در ایران لازم است در موضوع فعالیت به کلمه تولید کالا اشاره گردیده باشد. همچنین جهت فعالیت در این موضوع از میان قالب های تجاری متفاوت، مناسب ترین قالب، شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود می باشد که در ادامه مدارک مورد نیاز جهت ثبت این نوع شرکت را بررسی خواهیم نمود:
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت تولید الکل در قالب سهامی خاص:
-کپی کارت ملی و شناسنامه همه اعضا
-اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
-امضای اقرارنامه
-اخذ مجوز در صورت نیاز به صدر مجوز برای فعالیت تولیدی
-تنظیم وکالتنامه رسمی جهت اخذ مجوز های لازم
جهت تاسیس شرکت تولید الکل حضور حداقل 3 نفر عضو و حداقل دو نفر بازرس الزامی می باشد. همچنین سرمایه اولیه برای تاسیس این شرکت حداقل 1.000.000 ریال می باشد که می بایست حداقل 35% سرمایه نقداً پرداخت شود.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت تولیدی با مسئولیت محدود:
-کپی کارت ملی و شناسنامه همه اعضا
-امضای اقرارنامه
-اخذ مجوزهای لازم جهت فعالیت در این موضوع
جهت ثبت شرکت تولید الکل در قالب مسئولیت محدود حضور حداقل دو عضو لازم است و حداقل سرمایه نیز 1.000.000 ریال در نظر گرفته شده است که می بایست کل آن تعهد یا پرداخت گردد.
جهت فعالیت در این موضوع تولیدی دریافت جواز تاسیس و پروانه بهره برداری لازم است.
جواز تاسیس در واقع مجوزی است که افراد اعم از حقوقی یا حقیقی جهت انجام یک فعالیت تولیدی-اقتصادی اخذ می کنند. موضوعی که جهت فعالیت در آن جواز درخواست می شود می بایست با موضوع شرکت مرتبط باشد.
مدارک مورد نیاز جهت اخذ جواز شرکت تولید الکل:
-کپی شناسنامه مدیر عامل به همراه کارت ملی
-کارت پایان خدمت مدیر عامل
-آگهی تاسیس و آخرین آگهی تغییرات شرکت به همراه آدرس و شماره های تماس محل اقامت دائمی
-لیست کالاهای درخواستی جهت تولید
-لیست شهرک های صنعتی
-استفاده از کلمه "تولید" در موضوع فعالیت شرکت
پروانه بهره برداری نیز مجوزی است که برای کلیه واحدهای صنعتی که اقدامات لازم برای نصب ماشین آلات خط تولید، تامین نیروی انسانی مورد نیاز و تولید آزمایشی را انجام داده باشند صادر می گردد.
مدارک مورد نیاز جهت درخواست صدور پروانه بهره برداری شرکت تولیدی الکل
-تکمیل فرم تقاضا در سامانه بهین یاب
-تصویر کپی کارت ملی مدیر عامل
-تصویر کلیه مدارک شرکت جهت اشخاص حقوقی
-کپی آگهی تغییرات شرکت در مورد شخصیت های حقوقی ( در صورت وجود )
-اسناد مالکیت زمین محل استقرار یا اجاره نامه و اقرار نامه رسمی برای محل های استیجاری
-اعتبار جواز تاسیس
-تصویر پایان کار ساختمانی
-کپی از قرارداد خرید امتیازهای آب و برق
-اصل و فتوکپی فاکتور خرید ماشین آلات
-فاکتور خرید مواد اولیه
-فاکتور خرید و اجرای سوله
-ارائه اطلاعات پرسنل کارخانه از طریق فایل EXCEL
-ارائه پاسخ استعلام های مربوطه
-رسید پرداخت هزینه صدور پروانه بهره برداری
-رسید پرداخت هزینه تمبر بانکی
شرکت بامسئولیت محدود نوع دیگر از شرکت های تجاری است که در قانون تجارت مقررات مربوط به آن بیان شده است. در این مقاله برآنیم تا ضمن توضیح و تشریح این نوع شرکت، به مدارک و مراحل ثبت آن بپردازیم.
مطابق ماده 94 قانون تجارت، شرکت بامسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
شرکت مزبور را به این جهت بامسئولیت محدود می گویند که مسئولیت هر یک از شرکاء محدود به همان مقدار سرمایه ای است که در شرکت سهیم می باشد و بیشتر از سرمایه خود مسئولیتی نداشته و متعهد به پرداخت دیون و قروض شرکت نخواهد بود.
در شرکت بامسئولیت محدود هر شریک به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود، مگر آنکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده در شرکت های بامسئولیت محدود وجود داشته ولی انتخاب بازرس پیش بینی نشده است ، بلکه چنانچه تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند، هیئتی مرکب از 3 نفر یا بیشتر تحت عنوان هیئت نظارت یا هیئت نظار، از طرف مجمع عمومی عادی انتخاب شده که اولین وظیفه آن، بررسی و حصول اطمینان از اجرای صحیح مقررات مربوط به تادیه سرمایه و ارزیابی سهم الشرکه های غیرنقدی می باشد. این هیئت می بایست دفاتر، صندوق و کلیه اسناد شرکت را زیرنظارت خود داشته و همه ساله گزارشی در این خصوص به مجمع عمومی عادی تسلیم نماید.
نام شرکت بامسئولیت محدود و مدت آن
به موجب ماده ( 95 ) قانون تجارت که مقرر می دارد : ” در اسم شرکت باید عبارت ( بامسئولیت محدود) قید شود “. مثلاَ شرکت بامسئولیت محدود … و اگر این جمله ذکر نشود شرکت مزبور در برابر اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.
همچنین اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکاء باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده است، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را خواهد داشت. پس در نام شرکت رعایت دو شرط لازم است :
1- کلمه ( بامسئولیت محدود ) به نام شرکت باید اضافه شود.
2- در نام شرکت اسم هیچ یک از شرکاء برده نمی شود.
والا قانون آن را در مقابل اشخاص ثالث، شرکت تضامنی خواهد شناخت و شرکای شرکت، شرکای ضامن محسوب خواهند شد.
در مورد مدت شرکت بامسئولیت محدود از لحاظ مدت زمان تشکیل صحبتی به عمل نیامده و معمولاَ شرکا آن را نامحدود ذکر می کنند.
زمان تشکیل شرکت با مسئولیت محدود
به موجب ماده ( 96) قانون تجارت، شرکت بامسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد. بنابراین در تشکیل شرکت بامسئولیت محدود دو اصل باید رعایت گردد :
1- شرکتنامه نوشته و امضاء شده باشد.
2- سرمایه تماماَ تادیه و پرداخت شده باشد.
اساسنامه و شرکتنامه شرکت بامسئولیت محدود
از جمله الزاماتی که در تشکیل شرکت بامسئولیت محدود باید رعایت گردد، تنظیم شرکتنامه و اساسنامه است. شرکتنامه قرارداد تشکیل شرکت است و باید در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسد و سند رسمی محسوب می شود.
شرکتنامه بایستی به امضای کلیه شرکا ( موسسین ) رسیده و به حکم بند 2 ماده 47 قانون ثبت اسناد و املاک 1310 به ثبت برسد. البته در عمل و مستنبط از ماده 4 نظامنامه قانون تجارت، ثبت شرکتنامه در اداره ثبت شرکت ها در حکم ثبت دفترخانه و به عنوان سند رسمی تلقی می گردد.
اساسنامه قانون اداره شرکت است. به عقیده دکتر اسکینی در شرکت بامسئولیت محدود ، اساسنامه برخلاف شرکت سهامی الزامی نمی باشد. البته این نظر قابل تامل است زیرا به موجب ماده 108 ق. ت ، ” روابط بین شرکا تابع اساسنامه است .”
در شرکت های سهامی و تعاونی و شرکت های مختلط ، اساسنامه الزامی است اما در سایر شرکت ها وجود شرکتنامه اجباری است.
سرمایه شرکت بامسئولیت محدود
سرمایه شرکت بامسئولیت محدود به شکل سهم الشرکه پرداخت می شود، بدون آنکه عنوان سهم داشته یا یه شکل سهام با قیمت اسمی معین و متساوی درآمده باشد.
در شرکت های بامسئولیت محدود برخلاف شرکت های سهامی، کل سرمایه نقدی می بایست در ابتدا پرداخت شده و سهم الشرکه غیرنقدی نیز ارزیابی و تسلیم شده باشد.
لازم به توضیح است ، برای سرمایه شرکت حداقل و حداکثری در قانون پیش بینی نشده تنها اشاره شده که شرکت بامسئولیت محدود زمانی تشکیل می شود که کلیه سرمایه نقدی آن تادیه و سرمایه غیرنقدی هم تقویم و تسلیم باشد و در شرکت نامه قید گردد و شرکا نسبت به قیمت مزبور در مقابل ثالث مسئولیت تضامنی دارند. نتیجه این وضع در حقوق ایران این است که شرکت بامسئولیت محدود ، علی الاصول ، هیچ گاه نمی تواند به دلیل میزان سرمایه اش باطل اعلام شود؛ برخلاف آنچه در مورد شرکت های سهامی صدق می کند.
ویژگی های سهم الشرکه شرکت بامسئولیت محدود :
– سهم الشرکه را نمی توان به صورت اوراق تجاری قابل انتقال مانند سهام بانام یا بی نام و غیره درآورد.
– انتقال سهم الشرکه به اشخاص دیگر موکول به رضایت تعدادی از شرکاء می باشد که ضمن داشتن اکثریت عددی، لااقل سه چهارم متعلق به آنان باشد.
– برخلاف شرکت های سهامی که انتقال سهام با تحویل اوراق سهام و نهایتاَ در مورد سهام بانام با ثبت در دفتر شرکت به عمل می آید، انتقال سهم الشرکه فقط از طریق سند رسمی صورت می گیرد.
حداقل تعداد شرکا در شرکت بامسئولیت محدود
شرکت بامسئولیت محدود بین دو یا چند نفر ( حداقل دو نفر ) تشکیل می شود و شرکا می توانند اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند. هم چنین شخص محجور توسط ولی یا قیم می تواند شریک شرکت بامسئولیت محدود شود.
مسئولیت شرکا
مسئولیت شرکای شرکت بامسئولیت محدود، فقط تا میزان ( نه نسبت ) سرمایه خود در برابر قروض و تعهدات شرکت است، زیرا شرکت بامسئولیت محدود از شرکت های سرمایه ای می باشد. مثلاَ با فرض وجود 4 شریک و 100 میلیون سرمایه برای هر شریک ، شرکت یک میلیلرد بدهی داشته باشد، مسئولیت شرکا فقط تا میزانی است که در شرکت وارد کرده اند و نسبت به مازاد آن مسئولیتی ندارند و امکان مراجعه طلبکاران به شرکا وجود ندارد. پس از انحلال شرکت نیز، حتی به میزان سرمایه امکان مراجعه به اموال شخصی شرکای شرکت بامسئولیت محدود وجود ندارد مگر در موارد استثنایی که به مسئولیت تضامنی یا ضامن بودن شریک تصریح شده باشد، مانند 101 ق. ت
از نظر نوع مسئولیت ، میان شرکت بامسئولیت محدود و شرکت سهامی شباهت وجود دارد اما باید توجه کرد که در ماده یک لایحه ، حد مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام می باشد. زیرا در شرکت سهامی سرمایه به سهام تقسیم می شود.
مدیر یا مدیران شرکت بامسئولیت محدود
حداقل تعداد مدیران، یک نفر می باشد. برخلاف شرکت های سهامی اولاَ مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاَ مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد.
مدت تصدی مدیران ممکن است محدود یا نامحدود باشد. برخلاف شرکت سهامی که مدت خدمت مدیران بیش از دو سال نیست.
در صورتی که مدیر شرکت برای مدت محدودی تعیین شده باشد؛ انتخاب مجدد به وسیله مجمع عمومی شرکاء به عمل می آید. البته باید دانست که اگر شرکاء در مجمع عمومی قرار یا تصمیمی در مورد محدود کردن اختیارات مدیران برخلاف اساسنامه اتخاذ نمایند؛ در برابر اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن می باشد. چون مدیران شرکت طبق اساسنامه باید انجام وظیفه کنند و هر اختیاری به آن ها تفویض یا سلب شود باید به موجب اساسنامه باشد.
تصمیم گیری در شرکت بامسئولیت محدود
تصمیمات راجعه به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود. اگر در دفعه ی اولی این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکاء مجددا دعوت شوند در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکاء اتخاذ می شود اگرچه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشند اساسنامه شرکت می تواند ترتیبی برخلاف مراتب فوق مقرر دارد. ( ماده 106 قانون تجارت )
مدارک و مراحل لازم جهت ثبت شرکت بامسئولیت محدود
همان طور که گفته شد، برای تشکیل شرکت بامسئولیت محدود، علاوه بر اظهارنامه ثبت و اساسنامه نیاز به تنظیم شرکتنامه و امضاء آن توسط شرکاء می باشد که پس از تسلیم مدارک نام برده به اداره ثبت شرکت ها، مرحله ثبت آن شرکت در چارچوب قانون تجارت آغاز و با درج آگهی تاسیس در روزنامه رسمی و یک روزنامه کثیرالانتشار محقق می گردد. در ادامه، جهت آشنایی بیشتر خوانندگان عزیز، به تشریح مدارک و مراحل ثبت شرکت بامسئولیت محدود می پردازیم. شایان ذکر است، کلیه خدمات ثبتی شرکت ها به طور تخصصی و در کوتاه ترین زمان ممکن توسط کارشناسان مجرب ثبت نیک انجام می گیرد. برای این منظور، کافیست با مشاورین فوق حرفه ای ما تماس حاصل فرمایید.
الف) مدارک ثبت شرکت بامسئولیت محدود
1- دو برگ شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
2- دو برگ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران
3- دو جلد اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
4- دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
5- تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
6- معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر روزنامه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
7- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
8- اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
ب) مراحل ثبت شرکت بامسئولیت محدود
جهت ثبت شرکت بامسئولیت محدود ، ابتدا مدارک اولیه شامل ( کپی برابر با اصل شناسنامه و کارت ملی تمامی افراد و گواهی عدم سوء پیشینه برای مدیران و اعضا ) را فراهم آورید .
سپس با ورود به سامانه الکترونیکی ثبت و اسناد کشور ، نسبت به درج مشخصات کلی تمام اعضاء شرکت و انتخاب نام های شرکت و تنظیم تقاضانامه ، اساسنامه ، شرکتنامه و صورت جلسه موسسین در سامانه اقدام نمایید. ( نکته : نام های تایید شده از تهران از تاریخ تایید به مدت سه ماه اعتبار دارند، در صورتی که شرکت ظرف مدت مقرر ثبت نگردد نام تایید شده از درجه اعتبار ساقط می گردد ).
بعد از دریافت رسید پذیرش اینترنتی، مدارک تأیید شده و پرینت شده از طریق سامانه باید توسط اعضا امضا شود.
سپس ، مدارک لازم را از طریق اداره پست به اداره ثبت شرکت ها ارسال نمایید و بارکد پستی را در سامانه وارد کنید.
اگر مدارک تقدیمی کامل بوده و نقصی نداشت کارشناس مربوطه نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام می نماید که در اینصورت باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت نیک با در دست داشتن اصل شناسنامه و کارت ملی، برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره ثبت مراجعه نماید.
درج آگهی تاسیس در روزنامه رسمی کشور و پرداخت هزینه آن آخرین اقدام جهت ثبت شرکت می باشد.
جهت ثبت انواع شرکت های تجاری با ما تماس بگیرید.
هر تولید کننده برای محصولات خود ، باید علامتی مشخص نماید که این علامت، معرف و مشخص کننده اشیاء یا کالایی است که آن تاجر عرضه می نماید و برای اینکه علامت مزبور به رسمیت شناخته شود باید در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده و در روزنامه رسمی نیز منتشر شده باشد.
ثبت علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند ، از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگری هستند جلوگیری به عمل می آورد و مانع از سوء استفاده متقلبان می شود.
به موجب تبصره 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب اول تیرماه 1310 ثبت علامت در ایران اختیاری است مگر در مواردی که دولت آن را الزامی قرار دهد ولی ماده 2 اضافه می کند : " حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد ".
بنابراین موسسات تجاری جز در مواردی که دولت آن را الزامی کند، اجباری به ثبت علامت تجاری ندارند. یکی از مواردی که دولت ثبت آن را اجباری دانسته است، برند مواد غذایی است. تصویب نامه ای که در اردیبهشت ماه 1328 به تصویب هیئت وزیران رسیده است ثبت علامات مربوط به اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی را که ذیلاَ شرح داده می شود اجباری نموده است :
الف- داروهای اختصاصی ( اسپسالیته ) مورد استعمال طبی یا بیطاری که با نسخه پرشک یا بدون آن مصرف می شود.
طبق تبصره ماده 5 آیین نامه داروهای اختصاصی ( اسپسیالیته ) عبارتست از تمام اجناس دارویی یا طبی که برای استعمال داخلی یا خارجی انسان یا حیوانات اهلی به کار می رود و نام و ترکیب و تعریف آن ها غیر از چیزی است که اسم معمولی این اجناس در کوکس ها یا در اصطلاحات دارویی به تصدیق وزارت بهداری باشد یا فرمول حقیقی آن در روی برچسب نوشته نشده باشد و در بسته یا پاکت یا جعبه یا بطری به فروش برسد.
ب- مواد غذایی که در لفاف و یا ظروف و به اسم مشخصی باشند مانند کنسرو مواد غذایی،" آردهای مخصوص " ، چای های مختلف ، کاکائو ، شکلات ، آب نبات ، پنیر ، شیر ، مربا ، ترشی ، کره و روغن های مختلف و غیره.
ج- آب های معدنی یا گازدار، شربی ، آب های میوه و انواع نوشابه ها که در تحت اسم و ظروف مشخصی به معرض فروش گذارده می شود.
د- لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود. مانند صابون، خمیر ، محلول ، عطریات و ادوکلن و غیره.
شایان ذکر است، علایم تجاری باید واجد شرایط ذیل باشند :
الف) موجب گمراه کردن مشتریان نگردد.
ب) باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد.
اظهارنامه ثبت برند تولید آرد نان
برای ثبت علامت تجاری باید اظهارنامه ای به زبان فارسی تنظیم شود و دارای تاریخ و امضاء باشد و نکات ذیل در آن درج گردد :
1- مشخصات و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و قید اینکه مرکز اصلی موسسه تجاری در کجا قرار دارد.
2- در صورتی که اظهارنامه به وسیله وکیل تنظیم شده باشد. مشخصات و اقامتگاه وکیل باید قید گردد.
3- رشته تجارت مشخص گردد که مثلاَ تجارت فرش است یا لوازم ماشین یا مواد غذایی و غیره
4- شرح نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن انتخاب گردیده است با تعیین نوع طبقات.
ضمائم اظهارنامه تولید آرد نان
از جمله مدارکی که ضمیمه اظهارنامه می شود مدارک ذیل را می توان نام برد:
1- نسخه اصلی یا رونوشت مصدق آن هر گاه تقاضا به وسیله وکیل به عمل آمده باشد.
2- ده عدد نمونه علامت
3- بر روی هر نمونه مهر شعبه ثبت شرکت ها و علایم تجاری زده می شود.
4- در صورتی که علامت در خارج به ثبت رسیده باشد. رونوشت آن که به تایید اداره صادرکننده زبان اصلی رسیده رسیده باشد ضمیمه شود و ترجمه آن به فارسی نیز پیوست گردد.
5- در صورتی که علامت برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین ( زعفران بیرجند ) یا صنعتگران یا تجار یا محصول یک شهر ( پسته رفسنجان ) یا یک ناحیه از کشور باشد گواهی مقامات صلاحیتدار نیز باید ضمیمه گردد.
مقامات صلاحیتداری که اداره ثبت مکلف به قبول گواهی آن ها می باشد عبارتند از :
الف) اتحادیه صنفی
ب) اطاق بازرگانی یا صنایع
ج) شهرداری
د) فرمانداری
تصفیه عبارت است از خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت، اجرای تعهدات و وصول مطالبات شرکت،انجام معاملات جدید.هر گاه برای اجرای تعهدات شرکت لازم باشد،نقد کردن دارایی شرکت،پرداخت بدهی های شرکت و تقسیم باقی مانده دارایی آن بین شرکاء
پس از آنکه شرکت منحل شود بلافاصله باید موضوع انحلال ثبت گردد و برابر قانون تجارت در مورد تصفیه آن اقدام شود . تصفیه شرکت ها ممکن است ناشی از بطلان شرکت یا انحلال شرکت باشد.
روند تصفیه شرکت های تعاونی طبق قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی
رونوشت حکم ورشکستگی تعاونی به اداره تصفیه امور ورشکستگی فرستاده می شود. پس از وصول حکم به اداره تصفیه و انجام امور مقدماتی، پرونده به یکی از کارمندان قضایی و یا اداری اداره برای تصدی کار تصفیه ارجاع می شود.
اقدامات تامینی :
1. اداره تصفیه صورتی از اموال تعاونی ورشکستگی تهیه می کند و اقدامات لازم ، از قبیل مهر و موم را برای حفظ اموال به عمل می آورد. اشیایی که متعلق به اشخاص ثالث باشد یا اشخاص ثالث نسبت به آن ها اظهار حقی کنند، با ذکر مراتب در صورت اموال قید می شود. لازم است کلیه اشیایی که در صورت آورده می شوند، ارزیابی گردند. اداره تصفیه مکلف است حقوق اشخاص ثالث را نسبت به اموال غیرمنقول تعاونی ورشکسته که مستند به اسناد رسمی است معلوم کرده، در صورت اموال قید کند. اگر مال غیرمنقول در اجاره باشد، باید نام و مشخصات مستاجر و مدت اجاره و مال الاجاره یا حق فسخ اجاره، در آن ذکر شود. منافع مال غیرمنقولی که در جریان ورشکستگی حاصل می شود نیز باید در صورت اموال نوشته شود. صورت اموال به آخرین مدیران تعاونی ارائه و از آن ها سئوال می شود که آن را صحیح و کامل می دانند یا خیر؛ پاسخ در صورت قید می شود و این اشخاص آن را امضا می کنند.
2. اداره تصفیه اقدام به بستن و مهر و موم نمودن انبارها، مغازه ها ، کالاها و کارخانه های متعلق به تعاونی می کند؛ مگر اینکه بتواند تحت نظارت خود آن ها را اداره کند. اداره تصفیه به وسایل مقتضی به حفاظت پول نقد، برگ های بهادار ، مثل برات و سفته و چک و غیره، هر چیز قیمتی دیگر و دفاتر تجاری، اقدام می نماید و سایر اموال را تا وقتی که صورت آن ها برداشته نشده، مهر و موم می کند. مهر و موم، تا موقعی که اداره تصفیه آن را لازم بداند، باقی خواهد ماند. به علاوه اداره تصفیه اقدام به حفظ اشیایی که در خارج از محل تعاونی ورشکسته است، خواهد نمود.
3. آخرین مدیران تعاونی مکلف اند اموال و دفاتر شرکت را به اداره تصفیه معرفی کنند و تحت اختیار آن قرار دهند وگرنه به مجازات سه تا شش ماه حبس محکوم خواهند شد.
4. اداره تصفیه می تواند از اداره پست و تلگراف و گمرک بخواهد که در مدت تصفیه، کلیه برگ ها ، پاکت ها و بسته هایی را که به عنوان تعاونی ورشکسته فرستاده می شوند یا از طرف آن تعاونی فرستاده شده اند، برای آن اداره ارسال کند. آخرین مدیران تعاونی اجازه دارند در موقع باز کردن آن ها حضور داشته باشند.
5. آخرین مدیران تعاونی مکلف اند در مدت تصفیه، خود را در اختیار اداره تصفیه قرار دهند ؛ مگر اینکه صریحاَ از این تکلیف معاف شده باشند. در صورت اقتضا، اداره تصفیه می تواند اقدام به جلب آن ها کند؛ یعنی چنانچه لازم شود قرار بازداشت آن ها را از دادگاه درخواست کند. رفع بازداشت به درخواست اداره تصفیه صورت گیرد. بازداشت شدگان می توانند از دادگاه صادر کننده قرار ، در هر ماه یک بار رفع بازداشت خود را درخواست کند.
6. در موارد ذیل، دادگاه راساَ قرار بازداشت آخرین مدیران تعاونی ورشکسته را صادر می کند :
الف) در صورتی که مدیران تعاونی ورشکسته، ظرف سه روز از تاریخ وقفه ای که در تادیه بدهی یا سایر تعهدات نقدی تعاونی حادث شده است، موضوع را به دادگاه اظهار نکرده و دفاتر تجاری تعاونی و صورت حساب دارایی آن را که حاوی تعداد و تقویم کلیه اموال منقول و غیرمنقول، صورت کلیه بدهی ها و مطالبات و سود و زیانی تعاونی باشد، به دادگاه تسلیم نکرده باشند.
ب) هر گاه معلوم شود که آخرین مدیران تعاونی با اقدامات خود می خواهند از اداره و تسویه شدن عمل ورشکستگی جلوگیری کنند.
هر اجتماع متشکل از اشخاص، نیازمند ارکانی به عنوان اداره کننده می باشد. مجمع عمومی محلی است برای ابراز اراده سهامداران تا صاحب سهم بتواند در تصمیم گیری ها شرکت کند. مثلاَ در مجامع عمومی، صاحبان سهم در رابطه با انتخاب اعضای هیات مدیره یا افزایش سرمایه حق حضور و رای دارند. هیات مدیره و مدیر عامل ارکان اجرایی شرکت می باشند مثلاَ دعوت از مجامع عمومی، انعقاد قرارداد با ثالث و انتشار آگهی در صلاحیت ارکان اجرایی شرکت می باشد. هر شرکتی نیاز به مرجع نظارت و کنترل از تخلفات دارد و این مهم را در شرکت سهامی، بازرس انجام می دهد.
ارکان شرکت سهامی عبارتند از :
– مجامع عمومی
– هیات مدیره
– مدیرعامل
– بازرس
مجامع عمومی
مجامع عمومی از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود. اشخاص غیرسهامدار، حق شرکت در جلسات مجمع عمومی را ندارند مگر به عنوان وکیل یا منشی. نصاب تشکیل رسمی جلسات و هم چنین حد نصاب تصمیم گیری جلسات مجامع عمومی، اصولاَ تابع اساسنامه است مگر آن که قانون ترتیب دیگری را مقرر کرده باشد.
به طور کلی مجامع عمومی شرکت سهامی عبارتند از :
1- مجمع عمومی موسس
مجمع عمومی موسس تکمیل کننده فرایند تشکیل شرکت است. مجمع عمومی موسس برای مدت زمان محدود تشکیل می شود و امکان تشکیل مجمع عمومی موسس، فقط قبل از تشکیل شرکت وجود دارد.
وفق مواد 17 و 74 لایحه صلاحیت مجمع عمومی موسس عبارتند از :
– رسیدگی به گزارش موسسین ( راجع به آورده غیرنقدی، مزایای مورد مطالبه و تصویب آن )
– احراز اینکه پذیره نویسی کلیه ی سهام شرکت تعهد شده و مبلغ لازم یعنی حداقل 35 درصد از کل سرمایه تادیه شده است.
– تصویب طرح اساسنامه و در صورت لزوم اصلاح آن ( باید توجه کرد که تغییر اساسنامه در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است .)
– تعیین روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی برای تشکیل مجمع عمومی عادی در آن آگهی شود.
– انتخاب ( نه عزل ) اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت . ( انتخاب مدیران و بازرسان بعدی با مجمع عمومی عادی است. به جز ماده 153 لایحه که انتخاب بازرس با دادگاه می باشد.)
2- مجمع عمومی عادی
به این مجمع ، مجمع عمومی سالیانه نیز گفته می شود زیرا با استناد به ماده 89 لایحه باید حداقل سالی یک بار تشکیل شود. در حالت کلی این مجمع برای انتخاب و عزل مدیران و بازرسان و تصویب گزارش های مالی تشکیل شود.
صلاحیت مجمع عمومی عادی برخلاف مجمع موسس و فوق العاده نامحدود است و می تواند به تمامی امور شرکت، به جز آنچه در صلاحیت دو مجمع است رسیدگی کند.
3- مجمع عمومی فوق العاده
مجمع عمومی فوق العاده، به امور مهم و حیاتی در شرکت سهامی رسیدگی می کند. این امکان وجود دارد که مجمع عمومی فوق العاده در طول حیات شرکت تشکیل نشود. مدتی که در طول آن امکان تشکیل مجمع عمومی فوق العاده وجود دارد از زمان تشکیل تا انحلال شرکت می باشد.
– ترتیب ایجاد سهام ممتاز و تغییر در امتیازات وابسته به این گونه سهام
– تصویب تبدیل سهام بانام به بی نام و بالعکس
– تغییر در مواد اساسنامه و سرمایه و انحلال پیش از موعد
– تصویب کاهش اجباری سرمایه و یا انحلال شرکت
– تصمیم گیری در خصوص افزایش سرمایه
– اجازه ی اعطای افزایش سرمایه به هیات مدیره
– سلب حق تقدم در خرید سهام جدید از سهامداران موجود
– تعیین مدیر تصفیه در صورت تصویب انحلال شرکت
– تعیین اقامتگاه مدیر یا مدیران تصفیه در طول دوران تصفیه
– تصویب تبدیل شرکت سهامی خاص به عام
– اعلام انحلال شرکت
– تصمیم و تصویب ادغام شرکت ها در سایر شرکت ها به موجب ماده 40 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی مصوب 1383
– تغییر در حقوق سهام موسس
– تغییر تابعیت
هیات مدیره
رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. طبق مفاد ماده 107 " لایحه " هیات مدیره شرکت های سهامی از میان صاحبان سهام انتخاب می شوند بنابراین در زمان برگزاری مجمع عمومی برای انتخاب مدیران، مدیر منتخب حداقل باید دارای یک سهم از سهام شرکت باشد و اگر طبق اساسنامه تعداد سهام وثیقه مدیران از یک سهم بیشتر باشد بر اساس ماده 115 " لایحه " از تاریخ انتخاب یک ماه فرصت دارد تا نسبت به تکمیل آن اقدام نماید.
در مورد تعداد اعضای هیات مدیره در شرکت های سهامی خاص قانون ساکت است ولی در مورد شرکت های سهامی عام ماده 107 " لایحه " انتخاب حداقل پنج نفر را الزامی می داند.
مدیر عامل
مدیر عامل، مدیر شرکت در برابر اشخاص ثالث می باشد و شرکت با امضای او می تواند با ثالث قرارداد منعقد کند. به موجب ماده 125 لایحه ، مدیر عامل در حدود اختیاراتی که به او تفویض شده نماینده شرکت محسوب شده و از طرف شرکت حق امضا دارد.
در رابطه با مدیر عامل شرکت سهامی ، نکات ذیل حائز اهمیت است :
– وفق ماده 124 لایحه قانون تجارت، هیات مدیره اقلاَ یک نفر را به عنوان مدیر عامل انتخاب می کند و تعداد مدیر عامل می تواند بیش از یک نفر باشد.
– مدیر عامل هم می تواند از میان اعضای هیات مدیره و هم خارج از اعضای هیات مدیره انتخاب شود.
– مدیر عامل هم می تواند سهامدار باشد و هم خارج از سهامدارن .
– انتخاب مجدد مدیر عامل مانند هیات مدیره و بازرس بلامانع است.
– مدیر عامل الزاماَ باید از میان اشخاص حقیقی انتخاب شود.
– اصولاَ شخص نمی تواند همزمان رئیس هیات مدیره و مدیر عامل یک شرکت باشد مگر با تصویب سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی عادی .
بازرس
بازرسان اشخاصی هستند که توسط مجمع عمومی برای نظارت به اعمال مدیران و حساب ها و معاملات شرکت انتخاب می گردند و دارای خصوصیات ذیل اند :
– بازرسان می توانند شخص حقیقی یا حقوقی باشند.
– بازرسان می توانند هم از بین صاحبان سهام انتخاب گردند، و هم از خارج از شرکت ، برخلاف اعضاء هیات مدیره که لازم بود حتماَ از میان سهامداران انتخاب گردند.
– تعداد بازرسان : ممکن است یک یا چند نفر باشند، برخلاف تعداد مدیران که در سهامی عام حداقل 5 و در سهامی خاص حداقل 3 نفر بودند.
– شیوه های نصب بازرسان : انتخاب بازرسان به رای اکثریت نسبی حاضرین در مجمع است. ( م 88 ل. ا. ق. ت )
– مدت بازرسی : یک سال می باشد، برخلاف مدت مدیریت اعضاء هیات مدیره که دو سال بود.
– انتخاب مجدد اشخاص به بازرسی بلامانع است ، همان طور که انتخاب مجدد اعضاء هیات مدیره بلامانع بود.
اشخاص ذیل نمی توانند به عنوان عضو بازرس منصوب گردند :
1- محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است. ( ماده 111 ل. ا. ق. ت )
2- کسانی که به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحه های سرقت ، خیانت در امانت ، کلاهبرداری، جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت در امانت یا کلاهبرداری شناخته شده است ، اختلاس ، تدلیس ، تصرف غیرقانونی در اموال عمومی، که به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی، کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند، البته فقط در مدت محرومیت. ( ماده 111 ل. ا. ق. ت )
3- اعضاء هیات مدیره یا مدیر عامل شرکت ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )
4- اقرباء سببی و نسبی مدیران یا مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )
5- هر کس که خود یا همسرش از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد. ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )
سرمایه از مهم ترین عوامل تجارت بوده و بزرگ ترین وسیله جلب منفعت است. هر شرکت باید دارای سرمایه باشد تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و منتفع شود. اهمیت شرکت های تجاری را از سرمایه آن ها می توان درک کرد. .
برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکاء به هر مقدار بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند. سرمایه شرکت از دو طریق می تواند افزایش یابد:
1- از طریق صدور سهام جدید
2- از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود
هرگونه تغییر در سرمایه شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد.
افزایش سرمایه در شرکت سهامی خاص
اولین قدم از راه ثبت افزایش سرمایه تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت شرکت هاست و صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده و آگهی افزایش سرمایه شرکت نیز باید به اظهارنامه ضمیمه شود. ( به موجب ماده 169 لایحه، در شرکت سهامی خاص پس از آن که مجمع عمومی فوق العاده افزایش سرمایه را به تصویب رساند مراتب از طریق انتشار آگهی در روزنامه کثیرالانتشار شرکت به اطلاع صاحبان سهام می رسد. در این آگهی مهلت پذیره نویسی نیز قید می شود).
این اظهارنامه باید به امضای کلیه ی اعضای هیات مدیره برسد و حتی اگر یک عضو هیات مدیره اظهارنامه را امضا نکند افزایش سرمایه قابل ثبت نمی باشد و نمی توان وجوهی را که در اثر افزایش سرمایه به حساب مربوط واریز شده را به حساب شرکت منتقل کرد. راه حل برداشتن این مانع است که عضو هیات مدیره ای که اظهارنامه را امضا نمی کند از سمت خود استعفا و عضو دیگری را جانشین او کند.
مدارک مورد نیاز جهت افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص
به موجب ماده 183 لایحه، مدارک ذیل برای ارائه به مرجع ثبت شرکت ها الزامی می باشد :
– صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده که افزایش سرمایه را تصویب نموده یا اجازه آن را به هیئت مدیره داده است و در صورت اخیر، صورت جلسه هیئت مدیره که افزایش سرمایه را مورد تصویب قرار داده است.
– یک نسخه از روزنامه ای که آگهی مذکور در ماده 169 این قانون در آن نشر گردیده است.
– اظهارنامه مشعر بر فروش کلیه سهام جدید و در صورتی که سهام جدید امتیازاتی داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه قید شود.
– در صورتی که قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیرنقد باشد باید تمام قسمت غیرنقد تحویل گردیده و با رعایت ماده 82 این قانون به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده باشد. مجمع عمومی فوق العاده در این مورد با حضور صاحبان سهام شرکت و پذیره نویسان سهام جدید تشکیل شده و رعایت مقررات مواد 77 لغایت 81 این قانون در آن قسمت که به آورده غیرنقد مربوط می شود الزامی خواهد بود و یک نسخه از صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده باید به اظهارنامه مذکور در این ماده ضمیمه شود.
تذکر : مانند زمان تاسیس آورده غیرنقد باید تماماَ به شرکت تحویل داده شود و به ارزیابی کارشناس رسمی دادگستری برسد و آورده غیرنقد را نمی توان به بیش از میزان ارزیابی کارشناسی رسمی دادگستری تصویب نمود.
لزوم پرداخت تمام مبلغ در هنگام افزایش سرمایه در سهامی عام و خاص
در زمان افزایش سرمایه بحث تعهد سرمایه برخلاف زمان تاسیس منتفی است و کلیه مبلغ باید به شرح ذیل پرداخت شود :
– از طریق بالا بردن مبلغ اسمی : کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود.
– از طریق صدور سهام جدید : کلیه افزایش سرمایه نقداَ پرداخته یا تهاتر شود.
نکته : در صورتی افزایش سرمایه امکان پذیر است که تمام سرمایه قبلی شرکت تماماَ تادیه شده باشد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.
همواره آماده پاسخگویی به سوالات ثبتی شما عزیزان هستیم.
بنا بر آنچه گفته شد،وفاداری به نام و نشان تجاری، نوعی احساس تعلق روانی و تمایل به ادامه ی رابطه با شرکت و همچنین ایجاد تعهد مستمر در مشتری است. در دوران کنونی بنگاه های اقتصادی به دنبال کسب وفاداری مشتریان به نام و نشان تجاری می باشند. چرا کهمشتریان وفادار محصولات بیشتری می‌خرند،حساسیت کمتری به قیمت دارند ،توجه کمتری به پیام‌های تبلیغاتی رقبا می‌کنند و ارائه ی خدمات برای مشتریان موجود که با هدایا و فرآیندهای شرکت آشنا هستند ارزان است. همچنین وفاداران به برند،نکات مثبت شرکت را به سایر مشتریان ارجاع و نشر می‌کنندکه چنین روندی ،برای سازمان های کسب و کار،منافع بلندمدت برای بنگاه های اقتصادی و موفقیت تجاری را به همراه خواهد داشت.
ارزش ویژه ی نام و نشان تجاری یکی از دارایی هایی است که هم ارزش شرکت را حفظ می کند و هم وفاداری مشتریان را به دنبال خواهد داشت. در این شرایط چنانچه بتوانیم از اعتبار نام تجاری به بهترین شکل بهره ببریم، می توانیم وفاداری مشتریان را که تعیین کننده ی سود در طولانی مدت است برای خود جلب نماییم.
ایجاد وفاداری به برند، مستلزم سرمایه‌گذاری در برنامه‌های بازاریابی به خصوص مشتریان بالقوه و فعلی می‌باشد. این فعالیت‌های بازاریابی می تواند بر طرز فکر مشتریان تأثیر بگذارد و منجر به نتایج مختلفی شود.چرا که تمام حوزه‌های مختلف تماس مشتریان با برند، فرصتی را برای ایجاد نگرش مطلوب و افزایش وفاداری به برند مهیا می نمایند. بدین ترتیب، ناحیه ی اصلی ارتباط با مشتریان ،برخورد فروشنده می‌باشد. از آنجایی که یک فروشنده تنها شخصی است که با مشتری ارتباط برقرار می‌کند، میتواند نقش اصلی برای تجربه ی مشتریان و ارزیابی از برند ایفا نماید.لذا یکی از راه‌های تقویت جذب مشتری از طریق ایجاد یک رابطه ی صمیمانه، مناسب و قوی بین فروشندگان و خریداران می‌باشد.
در این رابطه رضایتمندی، پاسخ کامل مشتری به برند است که در نهایت به خرید مجدد محصول می‌انجامد. براساس تعریف اندرسون ،رضایتمندی میتواند به عنوان میزان تناسب بین محصول انتخاب شده و مقصود مورد انتظار در نظر گرفته شود. رضایتمندی مشتری معمولاً به عنوان معیار ارزیابی از کیفیت یا ارزش درک شده ی توقعات و میزان تناسب یا عدم تناسب و یا اختلاف بین کیفیت واقعی و مورد انتظار در نظر گرفته می‌شود. در نتیجه می‌توان گفت که رضایتمندی ،نتیجه ی یک فرآیند پردازش اطلاعات پیچیده می‌باشد که اساساً شامل یک مقایسه ی واقعی یا مورد انتظار از ادراک مشتری از یک محصول یا خدمت یا میزان تناسب با مقصود مورد انتظار می‌باشد. لذا ،رضایت از اعتبار مارک تجاری موجب التزام به وفاداری، تشدید میل انتخاب و توصیه ی گفتاری (دهان به دهان)می شود.
بنابراین، همانطوری که بیان شد ،متغییرهای زیادی در وفاداری مشتری به مارک تجاری نقش دارند.از جمله کیفیت، ارزش ویژه ی برند، آگاهی از برند، انجام تعهدات ، نام ونشان تجاری و...
اما به نظر می رسد ، متغیر دیگری نیز می تواند در این میان نقش داشته باشد که آن مجموعه ای از وابسته ها است .یعنی وابسته ها مبنایی را برای تصمیم خرید و وفاداری ایجاد می کنند. پردازش/ بازیابی اطلاعات و تمایز، ایجاد نگرش و احساس مثبت ، می تواند وابسته های قوی برای گسترش دامنه ی نام تجاری باشد.
در نتیجه به دست آوردن و حفظ وفاداری برند یک چالش اصلی در افزایش بازارهای رقابتی است.امروزه،وفاداری برند مزایای متعددی مانند ایجاد موانع برای رقبا،ایجاد درآمد و فروش بیشتر،کاهش هزینه های جذب مشتری و جلوگیری از حساسیت مشتریان به تلاش های بازاریابی رقبا ایجاد می کند.وفاداری به برند مستلزم سرمایه گذاری در برنامه های بازاریابی به خصوص مشتریان بالقوه و فعلی می باشد.لذا چنانچه بتوانیم نام تجاری خوبی طراحی کنیم و به تعهداتی که در ضمن نام تجاری مدعی آن ها می شویم پایبند باشیم و رضایت مشتریان را از عملکرد خود جلب کنیم می توانیم وفاداری آن ها را نسبت به تولیدات خود تضمین کنیم که این امر یعنی رابطه ی طولانی مدت مشتریان با موسسه که باعث سودآوری طولانی مدت برای موسسه می گردد.
وفاداری یک واژه ی قدیمی است که تعهد عمیق به کشور، خانواده یا دوستان را توصیف می کند و برای اولین بار با واژه ی ((وفاداری به نام تجاری)) وارد عرصه ی بازاریابی شده است. وفاداری به نام تجاری ،به معنی تکرار خرید است که دلیل این رفتار، فرایندهای روانی می باشد. به عبارت دیگر، تکرار خرید صرفاَ یک واکنش اختیاری نیست ،بلکه نتیجه ی عوامل روانی،احساسی و هنجاری است. الیور ،--از محققان بزرگ در عرصه ی برند-وفاداری را داشتن تعهدی عمیق برای خرید مجدد یا حمایت از یک محصول یا خدمت مورد علاقه، که علی رغم وجود تأثیرات موقعیتی و تلاش های بازاریابی رقبا،موجب تکرارخرید یک نام تجاری یا مجموعه محصولات یک نام تجاری در آینده شود تعریف می کند.وی معتقد است وفاداری به یک تعهد قوی برای خرید مجدد محصول یا خدمت برتر در آینده اطلاق می‌شود تا همان مارک یا محصول علیرغم تلاش‌های بازاریابی بالقوه ی رقبا و تأثیرات آن ها، خریداری گردد. وفاداری مشتریان از جنبه های مختلفی تعبیر شده است.وفاداری به نام ونشان تجاری ،وفاداری به محصولات ،خدمات،و سایر موارد مشابه از این جمله اند . همچنین برخی دیگر از محققان وفاداری را یک رفتار و یا یک نگرش می انگارند و برخی دیگر ترکیبی از هر دو. برای مثال ژاآوبی و چثتناب، اندازه ها ی متفاوت از وفاداری مشتریان را فهرست نموده اند که در برگیرنده ی تمامی نگرش های ممکن به وفاداری است . ولی نکته ی مهم در این میان ، اتفاق نظریست که همه ی پژوهشگران از وفاداری دارند.(جدا از نوع نگرش و تعریفی که از این مقوله دارند) وفاداری را می توان به یکی از حالات زیر یا ترکیبی از آن ها اعمال نمود. -خرید بیشتر و گسترش سبد محصولات -خرید مجدد(تکرار خرید) -توصیه ی خرید به دیگران امروزه، وفاداری مشتریان، کلید موفقیت تجاری محسوب می شود. باافزایش وفاداری مشتریان سهم بازار ومیزان سوددهی بنگاه اقتصادی بالا می رود. درک بازار با برنامه ریزی واتخاذ استراتژی های مناسب جهت وفادار کردن مشتریان و افزایش نرخ وفاداری آن ها ،منافع بلند مدت را برای بنگاه های اقتصادی به وجود می آورد. به نظر می رسد یکی از عواملی که در وفاداری مشتریان اثر می گذارد ،اعتبار نام و نشان تجاری و مزایای آن می باشد .نام و نشان تجاری مزیتی رقابتی ایجاد می نماید.به بیانی دیگر،نام و نشان تجاری نشان کیفیت و وعده به خریدار می باشد،مانند طرح های خاص که مصرف کنندگان را به خرید خدمات و محصولات دارای نام و نشان تجاری تشویق می کند. در سال‌های اخیر، تحقیقات صورت گرفته بر روی شناخت فاکتورهایی که در زمینه ی رضایت مشتریان و وفاداری آنان مؤثر می‌باشد، گسترش یافته است. در این زمینه،بسیاری از پژوهشگران بازاریابی بر نقش حیاتی میان مشتری و فروشنده در رضایت مؤثر مشتری، ایجاد نگرش‌های مطلوب به برند و تقویت پیوند میان مشتریان و برند تأکید می‌کنند. در مجموع،نکته ی حائز اهمیت این است که وفاداری مشتریان، کلید موفقیت تجاری قلمداد می‌شود .امروزه،مشتریان وفادار اهمیت بسیاری یافته‌اند،بطوریکه با 5 درصد افزایش در وفاداری مشتریان، سود به طور میانگین به میزان 25 تا 85 افزایش می‌یابد که به این نرخ هزینه ی وفاداری گفته می‌شود. در دنیای رقابتی امروز که کالاها از نظر فیزیکی تمایز چندانی با یکدیگر ندارند، یک نام تجاری معتبر می تواند مزیت رقابتی چشمگیری ایجاد کند. در این شرایط چنانچه بتوانیم از اعتبار نام تجاری به بهترین شکل بهره ببریم می توانیم وفاداری مشتریان را که تعیین کننده ی سود در طولانی مدت است برای خود جلب نماییم. ادامه در مطلب بعدی.. ثبت شرکت فکر برتر ،با چندین دهه خدمت و ارزش آفرینی،آماده ی پاسخگویی به کلیه ی سوالات شما عزیزان در زمینه های حقوقی و ثبتی نظیر ثبت شرکت و ثبت برند می باشد. با ما همراه باشید.
شرکت های خارجی که می خواهند در ایران به فعالیت بپردازند اولین و مهم ترین وظیفه ای که دارند اینست که شرکت خود را به ثبت برسانند . در مورد ثبت شرکت های خارجی ، ماده 3 قانون ثبت شرکت ها چنین می گوید :
هر شرکت خارجی برای اینکه بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجاری یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.
لذا شرکت های خارجی در صورتی می توانند در ایران به امور صنعتی یا مالی بپردازند که :
اولاً : در کشور خودشان قانون آن ها را به رسمیت شناخته باشد.
ثانیاً : در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشند.
به موجب ماده 1 آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی، شرکت های خارجی که در کشور محل ثبت خود، شرکت قانونی شناخته می شوند، مشروط به عمل متقابل در کشور متبوع می توانند برای فعالیت در ایران در زمینه های ذیل بر اساس مقررات این آیین نامه و سایر قوانین و مقررات مربوط، نسبت به ثبت شعبه یا نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند :
الف- ارائه خدمات بعد از فروش کالاها یا خدمات شرکت خارجی ،
ب- انجام عملیات اجرایی قراردادهایی که بین اشخاص ایرانی و شرکت خارجی منعقد می شود ،
ج- بررسی و زمینه سازی برای سرمایه گذاری شرکت خارجی در ایران ،
د- همکاری با شرکت های فنی و مهندسی ایرانی برای انجام کار در کشورهای ثالث ،
ه- افزایش صادرات غیرنفتی جمهوری اسلامی ایران ،
ن- ارائه خدمات فنی و مهندسی و انتقال دانش فنی و فناوری ،
ی.- انجام فعالیت هایی که مجوز آن توسط دستگاه های دولتی که به طور قانونی مجاز به صدور مجوز هستند، صادر می گردد. از قبیل ارائه خدمات در زمینه های حمل و نقل، بیمه و بازرسی کالا ، بانکی ، بازاریابی و غیره.
ثبت کلیه شرکت های خارجی در تهران در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی انجام می گیرد. برای ثبت شرکت خارجی تسلیم مدارک ذیل به اداره ثبت شرکت ها لازم است :
- اظهارنامه ثبت شرکت در 3 نسخه
- مدارک رسمیت داشتن شرکت در کشور اصلی
- رونوشت مصدق اساسنامه شرکت
- رونوشت مصدق اختیارنامه نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد، رونوشت مصدق اختیارنامه هر یک از آن ها
- هر گاه شرکت خارجی شرکتی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیازنامه صحیح و منظمی مقرر گردیده، رونوشت امتیازنامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن
- آخرین ترازنامه شرکت در صورتی که طبق قوانین جاری یا عرف تجاری کشور اصلی شرکت و یا اساسنامه شرکت انتشار ترازنامه شرکت را مقرر کرده باشد.
نکته : در صورتی که تقاضای ثبت شعبه شرکت خارجی در ضمن تقاضای خود شرکت به عمل آید تسلیم رونوشت مصدق سند ثبت شرکت لازم نیست ، زیرا هنوز شرکت در ایران به ثبت نرسیده است تا رونوشت آن تسلیم گردد.
اداره ثبت شرکت ها پس از اخذ مدارک فوق برای هر اظهارنامه رسیدی با قید تاریخ وصول آن می دهد و بررسی اجمالی راجع به صحت آن ها به عمل می آورد و چنانچه نقصی نداشته و مخالف مقررات قانونی نباشد پس از اخذ حق الثبت خلاصه اظهارنامه ثبت را در دفتر ثبت شرکت های خارجی ثبت نموده و ذیل آن را نماینده یا نمایندگان شرکت امضاء می نمایند و خلاصه ثبت در روزنامه رسمی و یکی از روزنامه های کثیرالانتشار مرکز آگهی می گردد.
نکاتی راجع به ثبت شرکت های خارجی
1) حق الثبت شرکت های خارجی به همان میزانی است که برای شرکت های داخلی مقرر شده و به نسبت اصل سرمایه تعهد شده شرکت خارجی احتساب می گردد.
2) در مورد گواهی رسمیت داشتن شرکت در کشور خارجی امضاء مقاماتی که گواهی مزبور را تصدیق کرده اند باید به تصدیق " نماینده سیاسی یا قنسولی ایران در کشور مزبور و یا نماینده سیاسی یا قنسولی دولت متبوع شرکت در ایران " برسد.
3) اظهارنامه ثبت هر شرکت خارجی یا شعب آن به وسیله شخصی که از طرف شرکت حق امضا در ایران دارد و یا توسط کسیکه از طرف شخص مزبور برای این تقاضا وکالت دارد ، می بایست ارائه و تسلیم گردد.
از شرایط اظهارنامه ثبت شرکت خارجی اینست که به فارسی نوشته شده و نکات زیر در آن درج گردیده باشد :
نام کامل شرکت- نوع شرکت اعم از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره- مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن - تابعیت شرکت- مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا- آخرین بیلان شرکت مشروط بر اینکه اساسنامه و قوانین و مقررات کشور اصلی شرکت انتشار بیلان را تعیین کرده باشد- نام مرجع ثبت و تاریخ ثبت شرکت در کشور اصلی- نوع فعالیت شرکت که از نوع صنعتی تجاری مالی است- ذکر تایید شعب آن در سایر نقاط ایران- تعیین نماینده یا نمایندگان عمده شرکت در ایران- اسم و نشانی صحیح شخص یا اشخاصی مه کقیم ایران بوده و برای دریافت کلیه اطلاعات شرکت صلاحیت دارند - تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را با توجه به بند 6 به دایره ثبت شرکت ها بدهند- امضاء کسانی که حق امضاء دارند به تایید قنسول آن کشور در ایران و یا قنسول ایران رسیده باشد.
4) در ظرف یک ماه از تاریخ ثبت هر شرکت خارجی یا شعبه آن اداره ثبت شرکت ها باید مراتب ذیل را به خرج خود شرکت در روزنامه رسمی و یکی از روزنامه های کثیرالانتشار یومیه تهران به تعیین وزارت عدلیه منتشر نماید.
- خلاصه اساسنامه شرکت ؛
- اسم نماینده عمده شرکت در ایران و اگر شرکت در ایران چند نفر نماینده مستقل داشته باشد، اسم همه آن ها ؛
- اسم اشخاصی که از طرف شرکت حق امضاء دارند ؛
- اسم شخص یا اشخاص مقیم در ایران که برای دریافت کلیه ابلاغات مربوط به شرکت صلاحیت دارند.
مراتب مذکور باید در یکی از روزنامه های محلی محل نیز منتشر شود که شعبه شرکت در آن جا دایر بوده و یا تاسیس می شود و اگر در آن محل روزنامه های محلی محل نیز منتشر شود باید در یکی از روزنامه های یومیه تهران و با قید اینکه مربوط به کدام شعبه است به عمل آید. انتشارات مذکور در این ماده نیز توسط دایره ثبت شرکت ها و به خرج خود شرکت به عمل خواهد آمد.
5) اداره ثبت شرکت ها نمونه های چاپی برای تصدیق ثبت شرکت های خارجی تهیه نموده که بعد از ثبت شرکت در مقابل قسمت های چاپی اطلاعات مربوط به شرکت را که ثبت شده است، می نویسد.
6) طبق مواد 7 و 8 آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی، شعبه شرکت های خارجی که نسبت به ثبت شعبه خود در ایران اقدام نموده و به فعالیت می پردازند موظفند هر سال گزارش سالانه شرکت اصلی مشتمل بر گزارش های مالی حسابرسی شده توسط حسابرسان مستقل مقیم در کشور متبوع را به دستگاه ذی ربط ارائه نمایند.
7) چنانچه پس از ثبت شرکت در نام شرکت ، نوع شرکت ، مرکز اصلی شرکت ، تابعیت شرکت، مقدار سرمایه ، عملیاتی که شرکت در ایران انجام می دهد ، نمایندگان شرکت ، اسم و آدرس صحیح اشخاصی که در ایران صلاحیت دریافت ابلاغات را دارند تغییری حاصل شود، نمایندگان شرکت در ایران موظفند تغییرات مزبور را به ثبت برسانند.
8) انحلال شرکت های خارجی تابع شرایط انحلال آن ها در کشور اصلی است.
9) در مورد ورشکستگی نیز شعبه شرکت خارجی تابع قوانین اصلی شرکت است.
10) ماده 22 آیین نامه ثبت شرکت ها مهلت های ذیل را برای هر شرکت خارجی که اظهارنامه ثبت را با شرایط و در مواعد مقرره در قانون ثبت شرکت ها و آیین نامه مربوطه تسلیم نماید، برقرار می سازد :
الف- برای تقاضای ثبت شعبه و اسم نمایندگانی که در ایران مشغول تجارت بوده و در ضمن اظهارنامه راجع به ثبت خود شرکت نسبت به آن ها اظهارنامه تقدیم نشده باشد، یک ماه از تاریخ ثبت خود شرکت ،
ب- برای تقاضای ثبت شعبه یا نمایندگی که ممکن است بعد از ثبت خود شرکت در ایران تشکیل و یا معین گردند یک ماه از تاریخ تشکیل یا تعیین آن ها ؛
ج- برای تقاضای تغییرات حاصله در شعب شرکت یا نمایندگان مستقل دیگر شرکت که در ایران دارد که از جمله نماینده عمده شرکت و نمایندگان مستقل دیگر شرکت در ایران است و همچنین برای تغییر شخص یا اشخاصی که برای دریافت کلیه ابلاغات راجع به شرکت صلاحیت دارند، دو ماه از تاریخ تغییر ؛
د- برای تغییرات حاصله در خود شرکت سه ماه از تاریخ تغییر اگر مرکز اصلی شرکت آسیا به استثنای شرق اقصی و یا در اروپا و یا در آمریکای شمالی باشد و چهارماه اگر در سایر ممالک باشد.
شرکت های خارجی برای آن که بتوانند از حقوق خود در زمینه مالکیت صنعتی حمایت نمایند، لازم است تا مقررات ایران را در این خصوص مطالعه کنند. زیرا اصولاَ این گونه اموال جهت حمایت، به ثبت نیاز دارند و آشنایی با مقررات ایران در این راستا برای صاحبان این قبیل اموال می تواند واجد اهمیت فراوان باشد.
به بیان دیگر شرکت خارجی همزمان با معرفی و فروش محصولات خود در کشور ایران تمایل دارد تا در راستای استفاده از فی المثل علامت تجاری محصول مورد نظر، حمایت های لازم را نیز به عمل آورد و بدون شک آن ها خشنود خواهند شد اگر در نظام حقوقی که حقوق مزبور مورد استفاده قرار می گیرد، تضمین های کافی برای حراست از این گونه حقوق در نظر گرفته شده باشد.
خوشبختانه در ایران اخیراً تحولات عظیمی در این رشته از حقوق ایجاد گردیده است و مصوبات جدید باعث شده تا در کشورمان حمایت های بیشتری از حقوق مالکیت صنعتی به عمل آید. در این مقاله بر اساس مقرراتی که اخیراَ به تصویب رسیده اند، به حمایت های موجود در زمینه نام های تجاری و نشانه های جغرافیایی به صورت جداگانه پرداخته خواهد شد. علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- مراحل ثبت نشان جغرافیایی چگونه است ؟
- خدمات تخصصی ثبت شرکت فکر برتر
نام های تجاری
نام تجاری عنوانی است که تاجر یا شرکت تجاری برای معرفی خود از آن استفاده می نماید. برای تشخیص نام تجاری از علامت تجاری لازم به ذکر است که نام تجاری نشانگر اعتبار کل یک شرکت می باشد، نه آن که به یک محصول خاص آن شرکت اشاره داشته باشد. به عنوان مثال : اگر مارک معروف خمیردندان " کرست " متعلق به شرکت " پراکتر و گرمبل " را در نظر بگیریم، " پراکتر و گرمبل " یک نام تجاری است ، حال آن که " کرست " علامت تجاری آن می باشد.
قانون تجارت در حقوق ایران، کلیه شرکت ها را مکلف نموده است تا با نام مخصوص تشکیل شوند. نام مخصوص شرکت های تجاری اصولاَ شامل دو قسمت است : یکی قسمت مربوط به نوع شرکت ، مثل " شرکت سهامی " ، " با مسئولیت محدود " ، " تضامنی " که در کلیه شرکت های از یک نوع ، یکسان می باشد و قسمت دیگر مربوط است به اسم شرکت که در هر یک از آن ها متفاوت خواهد بود.
نام های تجاری برخلاف علائم تجاری که همواره توجه قانوگذار را به خود معطوف داشته است و از سال 1310 قانونی خاص را ذیل عنوان " قانون ثبت علائم و اختراعات " به خود اختصاص داده بود، تنها در 7 ماده در باب چهاردهم قانون تجارت، مصوب 1311 بدان اشاره شده بود. طبق این قانون ثبت اسم تجاری اختیاری می باشد، مگر در مواردی که وزارت دادگستری ثبت آن را الزامی نماید ؛ و در صورت ثبت ، مدت اعتبار آن 5 سال خواهد بود.
متاسفانه با وجود آن که طبق ماده 582 قانون تجارت ، وزارت دادگستری در سال 1311 مسئول تنظیم آیین نامه ای شده بود که ترتیب ثبت اسم تجاری و اعلان آن و اصول محاکمات در دعاوی مربوط به اسم تجاری را معین نماید ، اما چنین آیین نامه ای تاکنون به تصویب نرسیده است. به همین جهت در حال حاضر ثبت اسم تجاری در ایران ممکن نیست ؛ زیرا نه مقامی که باید آن را ثبت کند معلوم است و نه تشریفاتی که برای ثبت باید انجام شود. از آن جا که طبق ماده 578 قانون تجارت، اسم تجارتی فقط در صورتی حمایت می شود که به ثبت رسیده باشد، بر اساس این قانون نمی توان اسم تجاری را حمایت نمود.
با این حال به نظر می رسد که قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386، این گونه نام ها را حتی بدون نیاز به ثبت حمایت کرده است. طبق این قانون نام تجاری به معنای اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد، تعریف شده است و از آن جا که به موجب آیین نامه دفتر ثبت تجاری، کلیه بازرگانان و بنگاه های بازرگانی و شرکت های تجاری ایرانی و خارجی باید نام خود را در دفتر ثبت نمایند، ماده 47 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علایم تجاری بدون نیاز به ثبت مجدد نام های تجاری، مقرر نموده : " با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نام های تجاری، این قبیل نام ها حتی بدون ثبت، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند ... "
لذا به نظر می رسد که با تصویب قانون یاد شده شرایط حمایت ملی از نام های تجاری نیز فراهم آمده است.
مضاف بر این که از آن جا که ایران جزء کشورهای عضو کنوانسیون پاریس می باشد، از این طریق نیز نام های تجاری اشخاص خارجی که کشور متبوعشان عضو این کنوانسیون می باشد، می تواند در ایران حمایت شود. طبق ماده 8 کنوانسیون پاریس :" نام تجاری بدون آنکه الزامی به تسلیم اظهارنامه یا ثبت آن باشد در کلیه کشورهای اتحادیه حمایت خواهد شد چه جزء علامت صنعتی یا تجاری باشد چه نباشد ".
شایان ذکر است، طبق ماده 1 قانون سرمایه گذاری، اسامی تجاری نیز می توانند به عنوان سرمایه خارجی پذیرفته شوند؛ اما ثبت این گونه سرمایه ها به عنوان سرمایه خارجی در سازمان سرمایه گذاری به اظهارنظر و تایید وزارتخانه ذی ربط وابسته می باشد، که البته تاکنون به ندرت تقاضای ثبت این قبیل سرمایه ها مطرح گردیده است.
نشانه های جغرافیایی
نشانه جغرافیایی نشانه ای است که مبدا کالایی را به قلمرو ، منطقه یا ناحیه ای از کشور منتسب می نماید، مشروط بر این که کیفیت و مرغوبیت ، شهرت یا سایر خصوصیات کالا به طور اساسی قابل انتساب به مبدا جغرافیایی آن باشد. لازم به ذکر است که قانون نشانه های جغرافیایی برای نخستین بار در سال 1383 به تصویب رسید. طبق این قانون ، قانونگذار برای حمایت از نشانه های جغرافیایی علاوه بر ایجاد نظام خاص حمایتی از طریق ثبت نشانه های جغرافیایی به موضوع حمایت از نشانه های جغرافیایی در چارچوب حمایت در مقابل رقابت مکارانه یا نامشروع توجه نموده است. علاوه بر این قانون مزبور ، نشانه جغرافیایی را اعم از این که ثبت شده یا نشده باشد، چنان چه دارای شرایط مقرر در قانون باشد، حمایت می نماید. چنان چه نشانه ای به ثبت رسیده باشد، موجد این اماره قانونی می باشد که نشانه ثبت شده با تعریف و شرایط مقرر در قانون نشانه های جغرافیایی انطباق دارد.
ماده 7 قانون یاد شده، در خصوص ثبت نشانه جغرافیایی چنین مقرر می نماید : " اظهارنامه ثبت نشانه های جغرافیایی توسط اشخاص زیر به سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تسلیم می شود :
الف- هر شخص حقیقی یا حقوقی و همچنین گروه هایی از اشخاص که در مکان جغرافیایی مندرج در اظهارنامه به تولید کالای مذکور در آن مشغولند.
ب- هر مرجع صلاحیتدار در امر تولید، توزیع و سیاستگذاری کالای مورد ثبت ".
بنابراین شرکت های خارجی به طور معمول می توانند به موجب بند " الف " این قانون به ثبت نشانه جغرافیایی اقدام نمایند و به نحو ممکن از مزایای مندرج در این قانون برخوردار گردند.
در ماده 118 قانون تجارت شرکت تضامنی اینگونه تعریف شده است:
شرکت تضامنی شرکتی است که تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو نفر یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد .هر یک از شرکا حتی از محل اموال شخصی مسئول پرداخت تمام قروض هستند .
بنا بر قوانین تجارت در صورتی که نام برخی مالکان در نام شرکت آمده باشد شرکت تضامنی محسوب می شود.
این نوع شرکت را می توان از قدیمی ترین انواع شرکت در دنیا دانست، چراکه از گذشته های بسیار دور تجار اروپایی با قوانینی نزدیک به قوانین این نوع شرکت فعالیت اقتصادی و تجاری می کرده اند. در حال حاضر نیز ثبت شرکت تضامنی در بسیاری از کشورهای دنیا متداول است. در قوانین ایران نیز شرکت تضامنی معتبرترین و مستحکم ترین قالب قابل ثبت می باشد.
اعتبار شرکت های تضامنی به دلیل نوع مسئولیت شرکاء در این شرکت می باشد (مسئوایت تضامنی شرکا). این بدین معناست که هرگاه شرکت دچار مشکلات و یا ورشکستی شود و دارایی های شرکت برای پرداخت دیون طلب کاران کافی نباشد، طلبکاران می توانند برای وصول طلب خود به هر یک از شرکاء ضامن مراجعه نموده و طلب خود را حتی از محل اموال شخصی آنان درخواست نمایند.
بنا بر ماده 123 قانون تجارت؛ در چنین شرکتی و با توجه به مسئولیت شرکاء ،سهم الشرکه قابل انتقال به غیر نمی باشد مگر با رضایت کلیه شرکاء.
در رابطه با نام گذاری شرکت تضامنی نیز ماده 117 قانون تجارت چنین اشاره نموده است: در نام گذاری شرکت های تضامنی استفاده از عبارت شرکت تضامنی به همراه نام یکی از شرکاء الزامی می باشد. معمولا در اسامی این شرکت ها از واژگانی مانند "برادران" ، "شرکاء" و... استفاده می گردد.
چنانچه اشاره گردید شرکت های تضامنی در بازار از اعتبار ویژه ای برخوردار هستند. حال باید دید این نوع شرکت برای فعالیت در چه موضوعاتی مناسب می باشد:
در پاسخ این پرسش می بایست اشاره نمود که شرکت های تضامنی برای انجام امور تجاری تشکیل می گردند .
به عبارتی شرکت تضامنی یک شرکت تجاری است، هم از نظر شکلی و هم از نظر موضوعی. لذا، شرکت تضامنی را برای امور غیرتجاری نمی توان تشکیل داد.
بنا بر ماده یک قانون تجارت نیز تاجر کسی است که شغل معمول خود را معاملات تجاری قرار دهد بنابر این هر شخصیت حقیقی و حقوقی می تواند تاجر باشد.
شرکت تضامنی می توانند در تمامی این موضوعات فعالیت نماید:
1- تصدی امور حمل و نقل اعم از مسیرهای خشکی یا دریایی ، هوایی ، زمینی
2-عملیات دلالی یا حق العمل کاری
3-تسهیل معاملات ملکی یا پیدا کردن خدمه و یا تهیه و رسانیدن ملزومات وغیره
4- تصدی به هر قسم نمایشگاه های عمومی .
5- عملیات صرافی و بانکی
6- معاملات برواتی اعم از اینکه بین تاجر یا غیر تاجر باشد
7- عملیات بیمه دریایی یا غیر دریایی
8- کشتی سازی و خرید فروش کشتی و کشتی رانی داخلی یا خارجی و معاملات راجعه به انها
9- تأسیس و بکار انداختن هر قسم کارخانه مشروط بر اینکه برای رفع حوایج شخصی نباشد .
10-امور تجاری خاص شرکت های تضامنی .
البته با توجه به ماهیت شرکت های تضامنی و میزان مسئولیت شرکاء در این نوع شرکت، در شرکت های تضامنی برای انتخاب موضوع فعالیت تنها سرمایه مد نظر نمی باشد بلکه تخصص، تجربه و قدرت اداره شرکت برای هر یک از شرکاء حائز اهمیت می باشد تا شرکت دچار خسارت احتمالی نگردد.
ما همواره در کنار شما خواهیم بود.
انسان ها از بدو زندگی بروی کره زمین، در جهت در اختیار گرفتن شرایط زندگی آسانتر و مطلوب تر تلاش نموده اند. یکی از مهمترین این تلاش ها که شاخصه مهم رشد تمدن بشر نیز بوده است، طراحی و ساخت لوازم و ملزومات زندگی، اعم از؛ محل سکونت، ظروف، البسه، مبلمان و.... بوده است.
در این میان استفاده از مبل در انواع مختلف دارای تاریخچه ای کهن می باشد که از گذشته تا امروز دچار تغییرات بسیاری نیز شده است. صنعت مبلمان در قرن بیستم رشد چشمگیری داشته است لکن در آن دوران استفاده از مبلمان مختص طبقه های اجتماعی خاص بوده است. اما امروزه استفاده از انواع مبل برای مصارف مختلف روزمره و برای تمامی افراد اجتماع رایج است و به همین دلیل در این صنعت با بازار گسترده و پر مخاطبی مواجه هستیم.
جهت ثبت شرکت تولیدی مبل می توان از انواع قالب های تجاری استفاده نمود. دو قالب شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود قالب های مناسب تری جهت فعالیت در این موضوع هستند. بنابراین در ادامه شرایط ثبت شرکت تولیدی مبل در قالب مسئولیت محدود را بررسی خواهیم نمود:
در ابتدا لازم است بدانید جهت تشکیل شرکت با مسئولیت محدود حضور حداقل دو عضو که دارای سن 18 سال به بالا باشند الزامی است. این شرکت بطور مثال با سرمایه اولیه یک میلیون ریال نیز قابل ثبت است. در این نوع شرکت، مسئولیت شرکاء نسبت به تعهدات شرکت تنها به میزان سرمایه آنان در شرکت می باشد و نه بیشتر. در نام گذاری شرکت نیز لازم است از عبارت با مسئولیت محدود استفاده گردد.
مدارک مورد لازم جهت ثبت شرکت مبلمان در قالب مسئولیت محدود
1- ارائه فتوکپی شناسنامه و کارت ملی سهامداران
2- ارائه دو نسخه شرکت نامه رسمی
3- ارائه دو نسخه تقاضای ثبت شرکت با مسئولیت محدود که به امضای سهامداران رسیده باشد.
4-اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود که به امضای سهامداران رسیده باشد.
5-صورتجلسه مجمع با مسئولیت محدود که به امضای سهامداران رسیده باشد.
6-ارائه گواهی عدم سوء پیشینه برای کلیه اعضای هئیت مدیره
7-ارائه مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع (در این رشته به طور مثال در صورتی که موضوع فعالیت خود را طراحی مبل داخلی تعریف نمایید، می بایست جهت دریافت مجوز از مراجع ذی صلاح اقدام نمایید .)
چگونگی ثبت شرکت تولیدی مبل در قالب مسئولیت محدود
جهت ثبت شرکت تولیدی مبل در ابتدا لازم است به سامانه ای که جهت انجام آنلاین امور ثبتی از سوی اداره ثبت شرکت ها معرفی شده است مراجعه نمایید. در این سامانه تقاضانامه ای وجود دارد که می بایست مرحله به مرحله آن را تکمیل نمایید و همچنین اطلاعات و مدارک مورد نیاز را نیز از همین طریق ارسال نمایید. سپس در صورتی که تمامی مراحل را به درستی به انجام رسانده باشید از سوی این سامانه یک کد رهگیری به درخواست شما تعلق خواهد گرفت که از این طریق می توانید درخواست را پیگیری نمایید.
سپس تقاضاضای شما توسط کارشناسان در این مرکز بررسی می گردد و در صورت بدون مشکل بودن اطلاعات و مدارک، از شما درخواست می شود تا نهایتا اصل مدارک را از طریق پست به این اداره ارسال نمایید. مرحله انتهایی نیز مربوط به چاپ آگهی ثبت در روزنامه های کثیر انتشار و رسمی می باشد تا ثبت قانونی این شرکت به اطلاع عموم رسانده شود.
در انتها نیز می بایست پس از انجام مراحل ثبتی جهت دریافت کد اقتصادی و پلمپ دفاتر به اداره مالیات مربوطه مراجعه نمایید تا شرکت بتواند رسما و قانونا فعالیت خود را آغاز نماید.
کفش های تمیز و مرتب از لوازم ضروری هر فرد شیکپوش است و لازمه داشتن چنین کفش هایی واکس زدن آن است. معمولاَ واکس ماده ای کرم مانند است که برای براق کردن سطح مواد مختلف استفاده می شود. امروزه جهت ایجاد رفاه دستگاه هایی جهت واکس کفش ایجاد شده است که به آن دستگاه براق کننده کفش می گویند که به وسیله یک یا دو برس که به صورت افق قرار دارند رویه و کناره های کفش را تمیز می نماید.
این مطلب با هدف بررسی مدارک ثبت برند تولید واکس کفش تهیه گردیده است. لکن در ابتدا لازم است نگاهی اجمالی به ماهیت برند داشته باشیم و شرایط یک برند مناسب را بررسی نماییم.
ماهیت برند و ویژگی های آن
برند عبارت است از آمیخته ای از نشانه های روانی ، فکری ، در ذهن مصرف کنندگان که به ارزش مورد تصور از محصول یا خدمت می افزاید.
یک برند معتبر نشانه ای از موقعیت و موضوع محصول آن ، ریسک های درک شده کمتر توسط مصرف کنندگان و هزینه های پایین مصرف کنندگان برای جمع آوری و پردازش اطلاعات برای تصمیم گیری می باشد.
نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید، این است که مصرف کنندگان، بالاخره از شرکت، محصول و برند شما تصویری پیدا خواهند کرد، خواه آگاهانه برای ایجاد آن تلاش کرده باشید یا خیر. بسته بندی، محلهای توزیع، بی ادبی یا نزاکت کسانی که به تلفن ها جواب می دهند و تمامی آنچه یک مصرف کننده از شرکت شما می بیند یا می شنود، در ذهن او یک تصویر خواهند ساخت و این تصویر بر تصمیم هایش برای خرید یا نخریدن، تأثیر خواهد گذاشت.
علائم تجاری باید ویژگی هایی داشته باشند از جمله :
- باید تازگی داشته باشد و خلاقانه و نوآورانه ایجاد شده باشد.
- موجب گمراه کردن مشتریان نگردد.
- پیام محصول را به مصرف کننده برساند.
- باعث افزایش فروش شود .
- باید تصویر خوبی ایجاد کند.
- این نام از لحاظ قانونی قابل شناسایی باشد.
- تلفظ آن آسان باشد.
- به تمام زبان ها قابل تبلیغ باشد.
- به خاطر سپردن آن آسان باشد.
- جذاب باشد و ترغیب مصرف کننده را به خود جلب کند.
- مزایای استفاده از محصول را در میان محصولات رقیب مشخص سازد.
- موقعیت محصول را در میان محصولات رقیب مشخص سازد.
مدارک ثبت برند تولید واکس کفش
مدارک لازم جهت ثبت برند تولید واکس کفش به شرح ذیل است :
1- اظهارنامه ثبت برند
2- نسخه اصلی یا رونوشت گواهی شده وکالتنامه ، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
3- ارائه ده نمونه از علامت به صورت گرافیکی که با علامت الصاق شده روی اظهارنامه یکسان بوده و ابعاد آن حداکثر 10 در 10 سانتی متر باشد.اگر ارائه علامت به صورت گرافیکی نباشد ده نمونه از کپی یا تصویر علامت حداکثر در همین ابعاد و به نحوی که مرجع ثبت مناسب تشخیص دهد،ارائه خواهد شد.
درخواست کننده باید بر روی هر اظهارنامه یک نمونه از علامت را الصاق و آن را امضاء نماید . نمونه سوم در موقع ثبت بر روی صفحه مربوطه در دفتر ثبت و نمونه چهارم بر روی تصدیق ثبت الصاق می شود. علاماتی که برجسته یا گود در روی شیی ء نشان داده می شود بر روی کاغذ نفش خواهد شد. ابعاد نمونه نباید از ده سانتیمتر از هر طرف تجاوز کند.
بر روی هر نمونه الصاق شده به طریق بالا مهر شعبه ثبت شرکت ها و علایم تجاری و اختراعات زده می شود به طریقی که یک قسمت از مهر بر روی نمونه و قسمت دیگر بررو.ی صفحه قرار گیرد.
چنانچه مرجع ثبت نمونه علامت ارائه شده را مناسب تشخیص ندهد، تسلیم نمونه مناسب را درخواست می نماید.در هر حال،علامت باید به همان نحو که درخواست و ثبت می شود استعمال گردد.
4- در صورت سه بعدی بودن علامت،ارائه علامت به صورت نمونه های گرافیکی یا تصویر دو بعدی روی برگه به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد که همان علامت سه بعدی را تشکیل دهند،الزامی است.
5- مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.
6- ارائه مدارک دال بر فعالیت در حوزه ذی ربط بنا به تشخیص مرجع ثبت.
7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و ارائه گواهی مقام صلاحیتدار،اتحادیه یا دستگاه مرتبط،در صورتی که ثبت علامت جمعی مورد درخواست باشد.
8- مدارک مثبت هویت متقاضی
9- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
10- مدارک نمایندگی قانونی،در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
نکته : ثبت برند یا نام تجاری می تواند به فارسی باشد و یا به لاتین و یا به هر دو شکل انجام شود، ولی متقاضیانی که می خواهند علامت یا نام تجاری را به صورت لاتین نیز ثبت کنند، الزاماَ باید کارت بازرگانی داشته باشند.
علامات تجاری که به ثبت می رسند تا مدت ده سال از تاریخ تنظیم اظهارنامه ، اعتبار ثبت دارند. با تقاضای مجدد صاحب علامت در پایان مدت، مجدداَ برای ده سال دیگر به حالت انحصاری باقی می مانند. ( در صورت عدم درخواست تمدید ثبت ظرف مهلت یاد شده، امکان درخواست آن ظرف مهلت 6 ماه پس از پایان اعتبار ثبت علامت ، با پرداخت جریمه تاخیر به میزان نصف هزینه ثبت علامت وجود دارد ، والا ثبت علامت از درجه اعتبار ساقط خواهد شد . )
شایان ذکر است، هر گاه علامت ثبت شده، ظرف سه سال از تاریخ ثبت آن ، از طرف صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او ، بدون عذر موجه ، مورد استفاده تجاری در ایران یا در خارجه قرار نگیرد، هر ذی نفعی می تواند ابطال آن را از دادگاه درخواست نماید.
از انتخابتان متشکریم.
چک نوشته ای است که به موجب آن صادرکننده وجوهی را که در نزد محال علیه دارد کلا یا بعضا مسترد یا به دیگری واگذار نماید. پس به موجب این تعریف، محال علیه می تواند بانک، صراف و یا هر شخص دیگری باشد و دارنده حساب می تواند بر وجوهی که نزد محال علیه دارد، برای استرداد کل یا بعض آن یا برای واگذاری کل یا بعض آن به دیگری به نام خود یا به حواله کرد دیگری چک صادر کند، معمولاَ اشخاصی که پول دارند، در موسسات صرافی، صندوق های قرض الحسنه، بانکی و یا نزد اشخاص دیگر پ.ل خود را متمرکز می نمایند و هر موقع که لازم داشته باشند از آن محل حواله می دهند.
درخواست صدور اجراییه از اجرای ثبت :
به موجب ماده 2 قانون صدور چک، چک در حکم سند رسمی و لازم الاجراست. و مطابق همین ماده، دارنده چک در صورت مراجعه به بانک محال علیه و عدم دریافت تمام و یا قسمتی از وجه آن به علت نبودن محل و یا به هر علت دیگری که منتهی به برگشت چک و عدم پرداخت گردد، می تواند طبق قوانین و آیین نامه های مربوط به اجرای اسناد رسمی، وجه چک یا باقی مانده آن را از صادرکننده وصول نماید. برای صدور اجراییه باید درخواستنامه چاپی طبق نمونه موجود در اداره ثبت، اصل و فتوکپی جک، و برگشتی آن به ثبت محل تسلیم شود. اجرای ثبت در صورتی دستور اجرا صادر می کند که مطابقت امضای چک با نمونه امضای صادرکننده در بانک از طرف بانک گواهی شده باشد. دارنده چک اعم از کسی است که چک در وجه او صادر گردیده یا به نام او پشت نویسی شده است یا حامل چک یا قائم مقام قانونی آنان باشد. به هر روی، درخواست صدور اجراییه از این طریق معایب و مزایا دارد :
معایب اجرا از طریق اداره ثبت محل :
علی رغم این که اقدام از طریق اجرای ثبت مستلزم وقت کمتری است و در واقع بدون رسیدگی و صدور حکم ، اقدام به اجرای مفاد چک می شود، در عمل دارندگان چک ها اقدام از طریق مراجع قضایی را، بر طریق اجرای ثبت ترجیح می دهند. دلایل عمده این امر به شرح ذیل است :
1- به موجب ماده 2 قانون اجرای محکومیت های مالی مصوب 10/ 8 / 1378 : " هر کس محکوم به پرداخت مالی به دیگری شود، چه به صورت استرداد عین یا قیمت یا مثل آن و یا ضرر و زیان ناشی از جرم یا دیه، و آن را تادیه ننماید دادگاه او را الزام به تادیه نموده و چنان چه مالی از او دسترس باشد، آن را ضبط و به میزان محکومیت از مال ضبط شده استیفا می نماید. و در غیر این صورت، بنا به تقاضای محکوم له، ممتنع را در صورتی که معسر نباشد، تا زمان تادیه حبس خواهد کرد ". استفاده از امتیاز مذکور در این ماده ( حبس محکوم علیه ) مختص به اقدام از دادگستری است. و اجراییه ثبت صلاحیت این کار را ندارد.
2- هزینه اقدام از طریق اجرای ثبت 10% مبلغ مورد درخواست است که در مقایسه با هزینه درخواستی دادگستری ( 5/1 یا 2% ) به مراتب بیشتر است ، اگرچه پرداخت 10% مزبور به عهده مدیون سند اجرایی است. اما در صورتی که متقاضی موفق به معرفی اموالی از مدیون برای اجرا نگردد، دایره اجرای ثبت اسناد، استرداد لاشه چک را منوط به پرداخت مبلغ مذکور از طرف متقاضی اجرا می نماید.
3- اجرا از طریق ثبت، تنها علیه " صادرکننده " امکان پذیر است تو علیه سایر متعهدان از این طریق اجرا ممکن نخواهد بود.
4- برخی محاکم، اقدام از طریق اجرای ثبت را دلیل انصراف دارنده چک از تعقیب کیفری می دانند .
5- در دادگاه بدون ابلاغ به خوانده امکان تامین خواسته وجود دارد ولی در اداره ثبت اول به خوانده ابلاغ می شود سپس به تامین خواسته اقدام می شود. در این صورت خوانده می تواند اموالش را منتقل کند. با وجود این عیب ها درخواست صدور اجراییه از اجرای ثبت مزایایی را نیز به شرح ذیل دارد :
اقدام از طریق اجرای ثبت، برخلاف اقدام از طریق دادگستری که مستلزم تقدیم دادخواست و تشریفات دادرسی و قطعیت حکم و ... می باشد، مدت زمان بسیار کمتری را جهت حصول نتیجه نیازمند است.
شرکت تضامنی شرکتی است بین دو یا چند شریک به منظور امور تجاری که در آن در صورتی که دارایی شرکت در زمان انحلال برای تادیه دیون کافی نباشد، هر شریک مسئول تادیه کلیه دیون است و سرمایه شرکا نیز برخلاف شرکت سهامی به قطعات سهم تقسیم نمی شود.
هنگامی که شرکت مقصودی را که برای آن تشکیل شده است ، انجام داده یا انجام آن غیر ممکن شده باشد ، زمانی که شرکت برای مدت معینی تشکیل و مدت مقتضی شده باشد و بالاخره در صورت ورشکستگی شرکت ، شرکت تضامنی منحل می شود.
موارد دیگری که باعث انحلال شرکت می شوند، عبارتند از:
تقاضای فسخ از طرف یکی از شرکاء، ورشکستگی یکی از شرکاء، صدور حکم انحلال از دادگاه ، تراضی تمام شرکاء و در خاتمه فوت یا محجوریت یکی از شرکاء .
شرکاء شرکت تضامنی مکلفند که انحلال خود را با تقدیم مدارک مقرر بدواَ در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسانند و سپس در ظرف ماه اول از تاریخ ثبت ، انحلال آن را به هزینه خود شرکت توسط اداره ثبت محل در روزنامه رسمی و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت منتشر نمایند.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت انحلال شرکت تضامنی به قرار ذیل است:
1. کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی همه شرکاء و مدیر تصفیه
2. روزنامه رسمی مربوط به مرحله ثبت شرکت و مرحله آخرین تغییرات شرکت
3. اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که به امضاء شرکاء و مدیر تصفیه رسیده باشد.
4. اگر وکیل دادگستری امور مربوط به ثبت انحلال شرکت را انجام می دهد ، اصل وکالتنامه نیز لازم است.
5. چنانچه مجمع عمومی فوق العاده با حضور کلیه شرکاء تشکیل نشده و بلکه با حضور اکثریت شرکاء باشد ، ارائه اصل روزنامه کثیرالانتشار شرکت که حاکی از رعایت تشریفات دعوت از مجمع عمومی فوق العاده است الزامی است.
در رابطه با انحلال شرکت تضامنی به موارد ذیل توجه فرمایید:
- شرکت تضامنی پس از انحلال باید تصفیه شود. امر تصفیه در شرکت تضامنی با مدیر یا مدیران شرکت می باشد مگر آنکه شرکای ضامن ، اشخاص دیگری را از خارج یا از بین خود برای تصفیه معین نمایند . در صورت عدم توافق سایر شرکاء با اشخاص تعیین شده ، دادگاه عمومی ، اشخاصی را برای امر تصفیه تعیین خواهد کرد.
- اسامی مدیرانی که غیر از مدیران شرکت باشند، باید در اداره ثبت شرکت ها در تهران و در دایره ثبت شرکت ها در شهرستان ها به ثبت و آگهی برسد.
- از کارهایی که مدیر تصفیه مکلف به اجرای آن می باشد، خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت و اجرا نمودن تعهدات شرکت می باشد و در صورت نیاز می تواند برای اجرای تعهدات شرکت معاملات جدیدی نیز بنمایند. از جمله کارهای دیگر مدیر تصفیه وصول مطالبات شرکت تضامنی و تقسیم دارایی شرکت می باشد. آن قسمت از دارایی شرکت که در مدت تصفیه مورد نیاز نمی باشد ، به طور موقت بین شرکاء تقسیم می شود.
- دفاتر هر شرکتی که منحل شده با نظر مدیر ثبت اسناد در محل معینی از تاریخ ختم تصفیه تا ده سال محفوظ خواهد ماند . ضمناَ مدت مرور زمان در دعاوی مطروحه از طرف اشخاص ثالث علیه شرکاء یا وراث آن ها راجع به معاملات شرکت در صورتی که شرکاء یا وراث قانوناَ مسئول باشند ، 5 سال است .
- مبدا مرور زمان از روزی است که انحلال شرکت تضامنی یا استعفاء شریک یا اخراج او از شرکت در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده و در روزنامه رسمی آگهی شود. چنانچه طلب پس از ثبت و آگهی مزبور قابل مطالبه شده باشد، مرور زمان از روزی شروع می شود که طلبکار حق مطالبه پیدا کرده باشد.
- مرور زمان پیش بینی شده در ماده 219 ق. ت که مدت آن 5 سال است، مانند سایر مرور زمان های مندرج در قانون تجارت ، قاعده خاص بوده و به قوت خود باقی است و با احراز شرایط ذیل جاری می گردد :
الف. دعوی شخص ثالث علیه شرکای شرکت تضامنی یا وراث آن ها باشد.
ب. شرکاء یا وراث آن ها قانوناَ مسئول قرار داده شده باشند.
ج. دعوی شخص ثالث راجع به معاملات ( تعهدات ) شرکت باشد.
از انتخابتان متشکریم.
جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله زیر مراجعه نمایید:
- نکات کلیدی در رابطه با ثبت انحلال شرکت تضامنی
پوشاک به عنوان یکی از نیازهای اصلی انسان ها در طول تاریخ از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است. انسان های اولیه از البسه برای پوشش بدن و محافظت از سرما ، گرما و دیگر خطرات استفاده می نمودند.
لکن پوشاک با گذشت زمان علاوه بر این موارد شکل دیگری به خود گرفت و در فرم های متنوع تولید گردید. پوشاک در طول تاریخ بیانگر جنسیت، طبقه اجتماعی، فرهنگ، ملیت، مذهب، موقعیت مالی و.. افراد بوده است.
امروزه با تنوع بسیار وسیعی در صنعت پوشاک مواجه هستیم، افراد با توجه به نیازها و فعالیت های روزانه خود، پوشاک متنوعی تهیه می نمایند. لباس های مخصوص ورزش، مهمانی، لباس های کار، لباس برای فصول مختلف و ...
با توجه به این امر می توان گفت که صنعت پوشاک دارای گستردگی بسیاری می باشد.
در صورتی که شما نیز متقاضی ثبت شرکت جهت فعالیت در صنعت پوشاک هستید، می توانید شرکت خود را در قالب شرکت با مسئولیت محدود به ثبت برسانید. این قالب با توجه به شرایط و قوانین رایج جهت فعالیت در این موضوع گزینه مناسبی می باشد.
شرکت با مسئولیت محدود در ماده 94 قوانین تجارت چنین تعریف شده است: شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
این نوع شرکت تنها با دو شریک قابل ثبت است و قوانین، روابط و مسئولیت های شرکاء به گونه ای پیش بینی شده است که هر یک از آنان تنها به میزان سرمایه خود در شرکت مسئول هستند و نه بیشتر. همچنین برای این شرکت حداقل سرمایه در قانون در نظر گرفته نشده است و بطور مثال با سرمایه یک میلیون ریال نیز قابل ثبت می باشد.
شرکت با مسئولیت محدود جهت فعالیت در بسیاری از موضوعات مانند امور بازرگانی (فعالیت در زمینه صادرات و واردات )، مهندسی، صنعتی، فناوری اطلاعات و تولید و ارائه پوشاک، مواد غذایی، آشامیدنی، مواد آرایشی و بهداشتی، خرید و فروش و... به ثبت می رسد. بطور کلی می توان گفت که این شرکا برای فعالیت در تمامی موضوعات مناسب است و تنها در صورتی که هدف شما از ثبت شرکت، حضور در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی می باشد، این قالب، انتخاب چندان مناسبی نمی باشد.
لکن معمولا در صنایع پوشاک و موارد مربوط به آن به خوبی می توان در این قالب فعالیت نمود. البته این موضوع را نیز در نظر داشته باشید که در صورتی که در موضوع فعالیت شرکت به واژه (تولید) اشاره گردد، در برخی از حوزه های ثبتی اخذ مجوز از مراجع ذی صلاح اجباری می باشد که چنانچه اشاره گردید این موضوع با توجه به حوزه یا شهری که شرکت در آن به ثبت می رسد تعیین می گردد.
مدارک مورد نياز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود با موضوع فعالیت پوشاک به شرح ذیل می باشد:
-ارائه فتوکپی برابر با اصل مدارک احراز هویت مانند؛ کارت ملي و شناسنامه همه اعضا.
-اخذ مجوز از اتحادیه مربوطه در صورتی که موضوع فعالیت شرکت تولید پوشاک می باشد (چنانچه اشاره گردید اخذ این مجوز در برخی از حوزه های ثبتی الزامیست) .
-تکمیل و ارائه دو برگ تقاضا نامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود که به امضاء شرکاء رسیده باشد.
- تنظیم و ارائه دو برگ شرکت نامه که به امضاء شرکاء رسیده باشد.
- تنظیم و ارائه دو برگ اساسنامه که به امضاء شرکاء رسیده باشد.
-ارائه گواهی عدم سوء پیشینه برای کلیه اعضاء
-تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا، مدیران و هیأت نظارت (در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشد)
-ارائه دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی مؤسس
-ارائه دو نسخه صورتجلسه ی هیأت مدیره
-ارائه وکالتنامه رسمی در صورتی که امور توسط وکیل انجام می گیرد
شرکت با مسئولیت محدود یکی از پر مخاطب ترین و محبوب ترین قالب های تجاری قابل ثبت در قانونی تجارت می باشد. این نوع شرکت بنا بر ماده 94 قانون تجارت اینگونه تعریف شده است : (شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که از دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود. هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه سهام یا قعطات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول دیون و تعهدات شرکت هستند).
هزینه و شرایط مناسب ثبت این شرکت باعث شده است تا این قالب درخواست بسیار زیادی برای ثبت داشته باشد. بنابراین سوالات گوناگونی نیز در رابطه با ثبت شرکت در این قالب وجود دارد که یکی از متداول ترین آنها ، پرسش در رابطه با هزینه ثبت شرکت با مسئولیت محدود می باشد.
کارشناسان ما در شرکت فکر برتر در این مطلب به این پرسش پاسخ داده اند ،لطفا با ما همراه باشید:
در ابتدا توجه داشته باشید که هزینه ثبت شرکت در این قالب می تواند با توجه به موراد متفاوتی مانند ؛ میزان سرمایه ، تعداد شرکاء و.... متغیر باشد .
یکی دیگر از هزینه هایی که در محاسبه هزینه ثبت شرکت در قالب مسئولیت محدود تاثیر گذار است ، این نکته است که آیا فرآیند ثبت شرکت توسط خود شخص یا اشخاص به انجام می رسد ؟ یا انجام آن به مجموعه های ثبتی و وکلا سپرده می شود؟ (با توجه به اینکه میزان حق الوکاله با توجه به مجموعه منتخب متقاضی متفاوت است در این مطلب اشاره ای به هزینه نخواهد شد.)
بنابراین در ادامه هزینه های دولتی ثبت شرکت بدون در نظر گرفتن حق الوکاله احتمالی اعلام و برررسی خواهد گردید:
هزینه های ثبت شرکت در قالب مسئولیت محدود شامل موارد مختلفی است از جمله: هزینه پایه ثبتی، هزینه درج نام، حق الثبت، حق درج، حق ابطال تمبرهای داخل اداره ثبت شرکت ها، هزینه های پستی، هزینه اساسنامه، هزینه اظهارنامه، هزینه تنظیم صورتجلسات و واریزهای اداره ثبت، هزینه درج اگهی در روزنامه رسمی و روزنامه های کثیر الانتشار و... ) که در ادامه تا حد امکان برخی از این هزینه ها را بررسی خواهیم نمود:
براورد هزینه ثبت شرکت با مسئولیت محدود با سرمایه یک میلیون ریال:
-یکی از هزینه های ثبت شرکت با مسئولیت محدود مربوط به تنظیم سند شرکتنامه است که تنظیم آن برای شرکای شرکت با مسئولیت محدود الزامی است که این سند شامل ( اساسنامه و اظهارنامه و اوراق ثبتی ) می باشد و هزینه تنظیم آن در حدود 1.000.000 ریال براورد شده است.
-هزینه حق الثبت چنانچه اشاره گردید می تواند با توجه به مواردی مانند میزان سرمایه متفاوت باشد. بطور مثال هزینه حق الثبت شرکت با مسئولیت
در میان قالب های تجاری قابل ثبت در قوانین تجارت، شرکت با مسئولیت محدود یکی از محبوب ترین و رایج ترین قالب های تجاری می باشد که با توجه به شرایط ثبتی و قوانین مناسب آن بسیاری از افراد این قالب را جهت شروع فعالیت خود برمی گزینند.
این شرکت محدود (طبق ماده 94 قانون تجارت) چنین تعریف شده است:
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که حداقل بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می گردد و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به قطعات کوچک (سهام) تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول قروض ،دیون احتمالی و تعهدات شرکت هستند.
بنا براین سرمایه در این شرکت به صورت سهم الشرکه است ، نه سهام و انتقال آن آزاد نمی باشد(مگر با رضایت عده ای از شرکاء که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند.) ، مسئولیت شرکاء نیز در این شرکت محدود به میزان سرمایه گذاری آنان در شرکت می باشد .
آیا شرکت با مسئولیت محدود در دسته بندی شرکت های سرمایه قرار می گیرد یا اشخاص؟
شرکت ها از نظر تاثیر نقش سرمایه یا شخصیت و اعتبار شرکاء به دو دسته شرکت های سرمایه و شرکت های اشخاص تقسیم می گردند.
در شرکت های اشخاص، اعتبار و شخصیت شرکاء مهمترین عامل اعتبار شرکت می باشد و سرمایه در آن نقش چندانی ندارد، مسئولیت شرکاء در این نوع شرکت در مقابل دیون احتمالی شرکت ،تضامنی و نامحدود می باشد، قالب های تضامنی و نسبی و همچنین شرکت های مختلط غیر سهامی از نمونه های شرکت اشخاص می باشند.
اما در شرکت های سرمایه ملاک اصلی و اعتبار شرکت سرمایه آن می باشد در چنین شرکت هایی شرکاء تنها به مقدار سرمایه اولیه خود در شرکت مسئولیت دارند و نه بیشتر.
از فواید ثبت شرکت با مسئولیت محدود می توان به موارد زیر اشاره کرد:
با توجه به تعاریفی که از خصوصیات شرکت بامسئولیت محدود ارائه گردید می توان دریافت این شرکت و شرکت های سهامی در دسته بندی شرکت های سرمایه قرار می گیرد.
به طور مثال در صورتی که شرکتی که در قالب با مسئولیت محدود به ثبت رسیده باشد ورشکسته شود و بدهی هایی به افراد داشته باشد ،شرکاء در این شرکت تنها به میزان سرمایه خود در شرکت مسئول جبران این خسارت هستند و خطری متوجه اموال شخصی آنها نمی باشد. به همین دلیل است که دارندگان این شرکت ملزم هستند که از عنوان با مسئولیت محدود در کنار نام این شرکت استفاده نمایند و همچینن در قرار داد ها به میزان سرمایه اولیه شرکت اشاره نمایند. میزان مسئولیت در این نوع شرکت و ایجاد حاشیه امن برای اموال شخصی افراد، یکی از دلایل انتخاب این قالب توسط متقاضیان ثبت شرکت می باشد .
-یکی دیگر از فواید ثبت شرکت در این قالب، عدم محدودیت در نوع فعالیت شرکت است. متقاضیان با ثبت شرکت در این قالب می توانند در در کلیه امور بازرگانی، مهندسی ، صنعتی ، فن اوری اطلاعات و دیگر امور صنفی فعالیت نمایند.
-از دیگر فواید ثبت شرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکاء می باشد. این شرکت با حداقل نفرات که دو شریک می باشد قابل ثبت است.
-سرمایه در این نوع شرکت از نوع اعلامی است. در قوانین تجارت حداقل سرمایه ای برای این شرکت پیشبینی نشده است. سرمایه این شرکت می تواند نقدی یا غیر نقدی باشد ،بنا بر ماده 96 موسسین این گونه شرکت ها موظفند که کل سرمایه نقدی را تادیه و کل سرمایه غیرنقدی را نیز تقویم و تسلیم نمایند.
-انتخاب مدیران نیز در این شرکت به صورت موظف و غیر موظف و داخل یا خارج شرکت می باشد. این مدیران ممکن است برای مدت زمان محدود یا نامحدود انتخاب شوند.
-یکی دیگر از مهمترین فواید ثبت شرکت با مسئولیت محدود عدم وجود نهاد کنترل کننده برای اعضای کمتر از 12 نفر می باشد.
تمامی مواردی که از آن یاد شد باعث شده است که این شرکت پس از شرکت سهامی خاص محبوب ترین قالب تجاری در ایران باشد. در صورتی که مایل هستید اطلاعات بیشتری از ثبت اینگونه شرکت داشته باشید با کارشناسان ما در فکر برتر با سالها تجربه ارائه خدمات ثبتی تماس حاصل فرمایید.
با سپاس از همراهی شما عزیزان
ثبت شرکت با یک شخص در حقوق ایران ، علی القاعده مردود است و نهاد شرکت تک نفره به رسمیت شناخته نشده است. برخلاف حقوق کشور فرانسه که سالهاست اجازه می دهد بتوان شرکت هایی با سرمایه تک نفری ایجاد کرد.
به طور کلی ، برای تشکیل شرکت در حقوق ایران حداقل وجود دو شریک الزامی است. اما می توان مواردی از شرکت تک نفره یافت؛ مانند :
1- بسیاری از شرکت های دولتی، تک شخصی هستند ؛ زیرا تمام سرمایه آن ها متعلق به یک شخص، یعنی دولت می باشد.
2- برخی از شرکت ها در بدو تاسیس بیش از یک شریک دارند ؛ اما در طول زمان به واسطه نقل و انتقال سهم شرکا به یکدیگر، تمام سهم الشرکه شرکت متعلق به یک شخص می شود و این شرکت که در بدو امر تک نفره نبود و دارای چند شریک بوده است در گذر زمان تک نفره می شود ؛ به عبارت دیگر تعدد شرکای شرکت ، ابتدائاَ لازم است نه مستمراَ .
البته باید توجه داشت که در شرکت های سهامی خاص و سهامی عام این امکان وجود ندارد که تمام سهام سهام داران به یکی از سهام داران انتقال یابد ؛ زیرا در این دو شریک تعداد اعضای هیات مدیره به ترتیب 3 یا 5 نفر است ؛ که این 3 یا 5 نفر باید از بین سهام داران شرکت باشند ؛ بنابراین ، در این دو شرکت تعداد سهام داران چه ابتدائاَ و چه استمراراَ نمی تواند از 3 یا 5 نفر کمتر باشد.
• پاسخ به چند سوال متداول :
- آیا اشخاص محجور می توانند در شرکت های تجاری، شریک باشند ؟
محجورین می توانند با اذن ولی یا قیم در شرکت های تجاری شریک شوند ؛ ولی یا قیم نیز می توانند به نمایندگی از ایشان ، آن ها را در شرکت های تجاری شریک کنند.
- آیا خارجیان می توانند در شرکت های ایرانی شریک باشند یا خیر ؟
در این خصوص با نکات ذیل مواجه ایم :
1- اینکه خارجیان در شرکت های ایرانی دارای سهم الشرکه باشند، با هیچ منع قانونی مواجه نیست.
2- بنابراصل 81 قانون اساسی، دادن امتیاز تشکیل شرکت ها و موسسات در امور تجاری و صنعتی و کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان مطلقاَ ممنوع است.
3- در قانون اساسی منظور از عبارت " دادن امتیاز " تعریف نشده است ؛ اما به نظر می رسد منظور آن باشد که خارجیان نمی توانند سهام کنترلی یک شرکت تجاری ایرانی را دارا باشند. منظور از سهام کنترلی، میزان سهامی است که به موجب آن تصمیمات شرکت توسط یکی از شرکا قابل اتخاذ می شود.
4- ثبت شعبه شرکت های خارجی در ایران مجاز است و مشمول منع مذکور در اصل 81 قانون اساسی نیست.
- حداقل و حداکثر تعداد شرکا و سهامداران شرکت چند نفر است ؟
همان طور که گفتیم ، در ایران شرکت تک شریکی قابل تشکیل نیست ، اما در اینکه برای تشکیل شرکت تجاری حداقل چه تعداد شریک لازم است ، میان شرکت های پیش بینی شده در قانون تفاوت وجود دارد. شرکت سهامی حسب اینکه از چه نوعی باشد، حداقل تعداد سهام دارانش متفاوت است. اگر شرکت سهامی خاص باشد، تعداد شرکا حداقل باید سه شخص، اعم از حقیقی و حقوقی باشند و هر گاه شرکا بخواهند یک شرکت سهامی عام ایجاد کنند، برای تشکیل و اداره آن لااقل پنج شریک لازم است ، زیرا اعضای هیئت مدیره شرکت باید لااقل 5 نفر باشند که الزاماَ باید از میان صاحبان سهام انتخاب شوند.
اعضای شرکت های تعاونی نباید کمتر از 7 نفر باشند. سایر شرکت های پیش بینی شده در ماده 20 قانون تجارت هر یک برای شکل گیری باید لااقل 2 شریک داشته باشند.
شایان ذکر است، قانون محدودیتی برای سقف تعداد شرکاء تعیین نکرده است.
چند نکته :
- حداقل سن برای ثبت شرکت 18 سال است.
- شرکت های با مسئولیت محدود می تواند فقط توسط یک مدیرعامل اداره گردد و هیئت مدیره نداشته باشد و شرکت سهامی خاص می تواند توسط دو نفر عضو هیئت مدیره اداره شود و می بایست دو نفر بازرس داشته باشد که با هیئت مدیره هم فامیل نباشند.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.
لوازم خانگی ، دستگاه هایی هستند که کارهای روزانه خانه داری را آسان تر می کنند. این وسایل زندگی انسان را متحول کرده اند و سبب بهبود بهداشت شده اند. مانند ماشین لباسشویی، جاروبرقی، ماشین ظرف شویی و ..
امروزه، صنعت لوازم خانگی یکی از بهترین صنایع در چشم انداز توسعه غیرنفتی در اقتصاد ایران به شمار می رود. صنعتی که ضمن برخورداری از تنوع بسیار بالا ، تقاضای قابل ملاحظه و پایداری را در انواع محصولات مورد نیاز خانوارها به خود اختصاص داده است.
بدیهی است ، شرکت های سازنده لوازم خانگی ، می توانند از طریق افزایش کیفیت و تامین خواسته ها و انتظارات مشتریان به بازارهای جدید دست یابند. در این رابطه، هر شرکت سازنده لوازم خانگی، می تواند علاوه بر ثبت شرکت به ثبت برند خود نیز بپردازد تا با حک شدن آن بر روی محصولات ، هم منافع تولیدکنندگان و هم منافع مصرف کنندگان تضمین گردد.
هرچه علائم مشهورتر باشد بازاریابی و فروش کالاها آسانتر و بیشتر خواهد بود. به عنوان نمونه بر اساس گزارش خبرگزاری BBC طبق نتایج آخرین پژوهش اقتصادی که موسسه " اینتربوند " در خصوص ارزش علائم تجاری شرکت های بزرگ دنیا انجام داده است، جنرال الکتریک با 50 میلیارد دلار ، جزو 10 مورد علامت تجاری برتر دنیا می باشد.
در جهان امروزی با توجه به تنوع برند های لوازم خانگی و گسترش انواع اعمال بازرگانی، حمایت قانونی از این علائم در پرتو ثبت ، یکی از ابزارهای ارزنده برای کسب شهرت و تحصیل اعتبار، در میدان رقابت مشروع فعالیت های اقتصادی ملی و بین المللی به شمار می رود. ذیلاَ به بررسی بیشتر این مطلب می پردازیم.
امتیازات ثبت برند چیست ؟
این کار، عامل مهم گسترش رقابت سالم است. رقابت سالم اقتصادی سبب می شود که فعالان اقتصادی برای تولیدات و خدمات بهتر و کامل تر ، بیشتر تلاش کنند تا بتوانند مشتریان زیادی برای محصولات و فعالیت های خود جلب نمایند. به همین دلیل، با این که شرکت ها می توانند برند خود را به ثبت نرسانند و هیچ الزام قانونی برای ثبت برند وجود ندارد ، بسیاری از افراد برای پرهیز از تقلید و سوء استفاده دیگران دست به این کار می زنند.
از این طریق، دارای مالکیت و حق انحصاری آن می شوید و می توانید آسوده خاطر باشید که رقبایتان نمی توانند از اسم و نشان کالا یا خدمات شما کپی برداری کنند و به عبارتی شما مالک و صاحب آن برند می شوید و دیگران حق استفاده از آن را نخواهند داشت.
مضاف بر این موارد ، ثبت برند مزایا و امتیازات ذیل را به همراه خواهد داشت :
- تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند.
- شرکت ها را قادر می سازد محصولاتشان را از یکدیگر متمایز سازند.
ثبت برند و امتیازاتش
- ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت شرکت ها هستند.
- اجازه استفاده از آن ها به اشخاص ثالث داده می شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می باشند.
- جزء ضروری موافقت نامه های اعطای نمایندگی هستند.
- ممکن است دارائی ارزشمند کسب و کار باشند.
- شرکت ها را تشویق می کنند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
- ثبت برند باعث می شود تا تولیدکنندگان در حوزه بین المللی نیز جایگاهی ویژه داشته باشند.
- یک برند ثبت شده می تواند اعتباری در مقابل دولت ، بانک ها و سرمایه گذاران باشد. اخذ وام و یا پیدا کردن سرمایه گذار وقتی می تواند برای شما اتفاق بیفتد که برند خود را به ثبت رسانده باشید.
نام برند را چگونه انتخاب نماییم ؟
یکی از اولین گام هایی که در ابتدای راه اندازی کسب و کار برداشته می شود، انتخاب نام برند است. انتخاب نام مناسب برای برند لوازم خانگی، جزو یکی از عوامل مهم در فروش بیشتر می باشد.
هنگام نام گذاری برند بهتر است نکات ذیل را در نظر بگیرید تا نام برند ماندگار خوبی در ذهن مشتریان داشته باشید.
1) نام برند باید طوری انتخاب شده باشد که قانونی و مشروع باشد. به عنوان مثال، علائم خلاف اخلاق حسنه و نظم عمومی و همچنین علائمی که با قوانین آمره و ناهیه و مصالح عمومی کشور معارض باشند، شایسته ثبت نخواهند بود.
2) نام تجاری نباید ایجاد شبهه کند و مشتری را از لحاظ جنس یا مبدا علامت به اشتباه اندازد.
3) از خصوصیات علامت تجاری، ابتکاری بودن آن است. بنابراین، نام انتخابی نباید تقلیدی باشد. هر چقدر برند مبتکرانه و خلاقانه تر باشد خریدار را بیشتر به خود جذب می کند.
4) در هنگام انتخاب نام برند بررسی کنید آن نام به اسم شخص دیگری ثبت نشده باشد و کسی جز شما ذینفع آن نبوده و نسبت به آن حقی نداشته باشد.
5) از واژه های عمومی نمی توان به عنوان علائم تجاری استفاده کرد. واژه های عمومی به واژگان یا عباراتی گفته می شود که برای نامیدن یک دسته از کالاها به کار می روند . مثلاَ کلماتی مانند تلویزیون یا یخچال را نمی توان به منظور استفاده به عنوان برند ثبت کرد.
توجه داشته باشید که نام تجاری اگر فارسی باشد باید یک مستند معنایی در لغت نامه دهخدا داشته باشد. هر چه نام برند و پیام شرکت شما عمیق تر باشد، شما فاصله بیشتری با رقبای خود می گیرید.
نکته :
1) انتخاب ارقام برای علامت تجاری اگر حاکی از کیفیت جنس نباشد، اصولاَ اشکالی ندارد.
2) انتخاب حروف نیز برای علامت اشکالی ندارد و امروزه اغلب علامات کارخانجات حروف اولیه نام کارخانه را نشان می دهد . مانند Fiat
ثبت برند در ایران
این کار در ایران شامل ثبت کردن برند فارسی و ثبت برند لاتین می شود.
برند فارسی برندی است که معنای اصیل آن الزاماَ در یکی از فرهنگ نامه معتبر فارسی نظیر فرهنگ نامه دهخدا ريال معین یا عمید موجود باشد. در غیر این صورت برندی که معنای لاتین داشته باشد هر چند به صورت فارسی نوشته شود باز هم جزء برند لاتین محسوب می شود. ثبت کردن برند لاتین در ابتدا نیازمند اخذ کارت بازرگانی است.
مرجع ثبت علائم تجاری ، اداره مالکیت صنعتی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور وابسته به قوه قضائیه ایران می باشد.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت برند
الف) اشخاص حقیقی : 1) کپی شناسنامه و کپی کارت ملی 2) کپی مجوز فعالیت مانند پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب ، جواز تاسیس
ب) اشخاص حقوقی : 1) کپی شناسنامه و کارت ملی 2) آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت 3) کپی مجوز فعالیت مانند پروانه بهره برداری ، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب ، جواز تاسیس
ج) نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد 10 در 10 سانتی متر
د) در صورتی که علامت به صورت لاتین باشد وجود کارت بازرگانی الزامی است.
سهام شرکت ها اوراق بهادار هستند و در تعریفی که از اوراق بهادار ، در بند 2 ماده یک قانون تاسیس بورس اوراق بهادار مصوب 27 / 2 / 1345 آمده است ، از جمله خصوصیاتی که برای این اوراق ذکر شده، قابل معامله و نقل و انتقال بودن آن است. بدین ترتیب این بحث پیش می آید که آیا می توان پس از ثبت شرکت ، سهام یا سهم الشرکه شرکاء را توقیف کرد ؟ و یا آیا با قابل معامله و قابل نقل و انتقال بودن سهام شرکت ها می توان آن ها را اجاره داده یا رهن گذاشت ؟ ذیلاَ به بررسی این مطلب می پردازیم.
توقیف سهام شرکاء در شرکت تجاری
در خصوص توقیف سهم شرکا در شرکت های تجاری به نکات ذیل توجه داشته باشید :
1- سهام یا سهم الشرکه یک شریک در شرکت مالیت دارد ؛ از این رو در قبال دیون آن شریک به سایرین ، قابل توقیف است.
2- سهم شرکا در قبال دیون شرکت قابل توقیف نیست ؛ زیرا شرکت ، صاحب آن سهم نیست بلکه شرکا، صاحبان سهم اند.
3- اگر سهم بی نام باشد، توقیف آن مستلزم توقیف فیزیکی برگه سهم است ؛ مانند سهام بی نام در شرکت های سهامی .
ثبت شرکت فکر برتر
4- اگر سهم بانام باشد، توقیف آن نیاز به توقیف سهم ندارد و با منعکس کردن مراتب توقیف به شرکت ، توقیف سهم صورت می گیرد.
سوال : با توجه به آنکه در برخی از شرکت های تجاری، نقل و انتقال سهم الشرکه شرکا، منوط به کسب رضایت اکثریت خاصی از شرکا است ، آیا می توان سهم الشرکه شرکای آن شرکت را بابت دیونشان توقیف کرد ؟
نظر اقوی آن است که توقیف سهم الشرکه در این شرکت ها مجاز است اما در صورتیکه توقیف منتهی به مزایده و فروش سهام گردد، نقل و انتقال آن باید با لحاظ مقررات اساسنامه به عمل آید. یعنی اگر در قانون، نقل و انتقال سرمایه در آن شرکت، منوط به اکثریت خاصی از شرکا شده باشد، پس از توقیف سهم الشرکه، برای آنکه سهم مزبور به شخصی که در مزایده به عنوان خریدار برنده شده است منتقل گردد نیاز به تصویب اکثریت مزبور می باشد.
همچنین اگر شخصی در مزایده برنده نشود، و سهم به خود محکوم له ( شخصی که از شریک طلبکار است ) تملیک گردد، باز هم نیاز به تصویب اکثریت مقرر شده در قانون است.
توثیق سهم شرکاء در شرکت تجاری
در پی پاسخ به این سوال هستیم که آیا سهم شرکا در یک شرکت تجاری می تواند در قالب عقد رهن به وثیقه گذارده شود ؟ با توجه به آنکه رهن ، عقدی عینی است و صحت آن منوط به تسلیم موضوع معامله است ، قبض و اقباض سهم به چه نحو به عمل خواهد آمد ؟ در این خصوص نکات ذیل قابل توجه است :
1- از آن جا که سهم الشرکه دارای مالیت است از همین رو می تواند در قالب عقد رهن به وثیقه گذارده شود.
2- شریک می تواند سهم مزبور را بابت دیون خود به رهن گذارد یا آنکه آن را بابت دیون دیگران به رهن گذارد. به این حالت که شخص سهم خود را برای دیون دیگران به رهن گذارد، رهن مستعار گوییم.
sherkat tejari
3- اگر سهم شرکت بی نام باشد، قبض آن با تسلیم برگه سهم به مرتهن به عمل می آید.
4- اگر سهم بانام باشد، از آن جا که معیار تشخیص قبض عرفی است ، قبض آن با درج مراتب توثیق سهام در دفتر ثبت سهام شرکت به عمل می آید.
سوال : با توجه به آنکه در برخی از شرکت های تجاری ، نقل و انتقال سهم الشرکه شرکا منوط به کسب رضایت اکثریت خاصی از شرکا است ، آیا می توان سهم الشرکه شرکای آن شرکت را به وثیقه سپرد ؟
پاسخ این سوال مانند همان پاسخی است که در خصوص توقیف سهم در این شرکت ها بیان شد. نظر اقوی آن است که توثیق سهام در این شرکت ها مجاز است اما در صورتیکه توثیق منتهی به مزایده و فروش سهم گردد، نقل و انتقال آن باید با لحاظ مقررات قانون به عمل آید.
یعنی اگر در قانون برای نقل و انتقال سرمایه آن شرکت موافقت اکثریت خاصی از شرکا لازم دانسته شود، پس از توثیق سهم برای آنکه سهم مزبور به شخصی که در مزایده به عنوان خریدار برنده شده، منتقل شود، نیاز به تصویب اکثریت مزبور است. همچنین اگر شخصی در مزایده برنده نشود و سهم به خود مرتهن ( شخصی که سهم الشرکه به وثیقه او سپرده شده است ) تملیک شود، باز هم نیاز به تصویب اکثریت مقرره در قانون است.
سوال : آیا سهام شرکت ها قابل اجاره دادن است ؟
در این خصوص اختلاف است ؛ اما به نظر می رسد که سهم الشرکه قابل اجاره دادن نیست ؛ زیرا حق سهام دار در شرکت ، یک حق دینی است نه عینی یا آنکه حداقل جنبه های دینی آن قوی تر است. ماده 24 ل. ا. ق. ت که سهم را مشخص کننده میزان تعهدات و منافع سهام دار است ، نیز دلالت بر دینی بودن حق سهام دار دارد.
تمامی تاجران و بازرگانان برای مبادرت به امر صادرات و واردات کالا به صورت تجاری ، عضویت در اتاق بازرگانی ، واردات و صادرات از منطقه آزاد تجاری و همچنین ثبت برند لاتین ( خارجی ) باید کارت بازرگانی اخذ کنند.
کارت بازرگانی به هر 2 صورت حقیقی و حقوقی قابل اخذ می باشد . یعنی یک شخص می تواند هم به عنوان مدیر عامل یک شرکت کارت بازرگانی اخذ کند و هم به عنوان یک شخص تاجر .
مرجع صدور کارت بازرگانی اتاق بازرگانی می باشد که این کارت از طریق اتاق بازرگانی با یک سری شرایط خاص اخذ می گردد. اما در صورتی که بعد از صدور کارت بازرگانی مشخص شود که دارنده کارت فاقد یک یا چند شرط از شرایط دریافت کارت می باشد و یا بعد از صدور فاقد شرط یا شرایط مذکور گردیده است وزارت بازرگانی می تواند راساَ نسبت به ابطال کارت اقدام نماید . در این صورت ، چنانچه این امر برای اتاق بازرگانی یا اتاق تعاون محرز گردد باید وفق بند 1 ماده 10 مکررات صادرات و واردات ، موضوع را جهت ابطال به وزارت بازرگانی منعکس نماید.
ابطال کارت بازرگانی ، تعلیق کارت بازرگانی ، مدارک مورد نیاز و هر آنچه را که باید در این زمینه بدانید را به طور کامل برای شما عزیزان شرح داده ایم.
ابطال کارت بازرگانی
ابطال کارت بازرگانی دو حالت دارد : اجباری و اختیاری
الف ) ابطال اجباری
به موجب ماده 30 قانون امور گمرکی ایران ، چنانچه دارنده ی کارت بازرگانی مرتکب جرم قاچاق شود علاوه بر مجازات تعیین شده ، کارت بازرگانی وی نیز بر حسب مورد به طور موقت و یا دائم ابطال می گردد.
ب) ابطال اختیاری
اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی برای ابطال کارت خود می توانند در تهران درخواست خود را به اتاق بازرگانی و در شهرستان ها به نمایندگی اتاق بازرگانی و یا به ادارات کل بازرگانی استان ها تسلیم نمایند یا می توانند مستقیماَ به وزارت بازرگانی مراجعه کنند.
مدارک لازم جهت ابطال کارت بازرگانی حقیقی ( ویژه اشخاص حقیقی )
1. تقاضای شخص
2. اصل کارت بازرگانی
3. اصل اظهارنامه ابطالی ثبت نام در دفاتر بازرگانی
4. گواهی مفاصا حساب بیمه تامین اجتماعی جهت ابطال ( در صورت تولیدی بودن )
5. گواهی مفاصا حساب دارایی آخرین سال مالیاتی جهت ابطال ( به همراه داشتن برگه های تشخیص و یا قطعی سال های 79 به بعد و اظهارنامه مالیاتی دارای کد رهگیری سال 1390 الزامی است).
کلیه شرایط فوق برای اشخاص خارجی نیز قابل اعمال و تسری است.
مدارک لازم جهت ابطال کارت بازرگانی ( ویژه اشخاص حقوقی )
1. تقاضای شرکت در دو نسخه
2. اصل کارت بازرگانی و کپی صفحه 1 و 2
3. دو نسخه اصل اظهارنامه ابطالی ثبت دفاتر تجاری
4. گواهی مفاصا حساب بیمه تامین اجتماعی جهت ابطال
5. گواهی مفاصا حساب دارایی آخرین سال مالیاتی جهت ابطال ( به همراه داشتن برگه های تشخیص و یا قطعی سال های 79 به بعد و اظهارنامه مالیاتی دارای کد رهگیری سال 1390 الزامی است).
6. صورتجلسه مجمع عمومی برای شرکت های سهامی عام ، خاص و صورتجلسه هیات مدیره برای سایر شرکت ها مبنی بر ابطال کارت بازرگانی ( در صورت عدم انحلال) ،
7. اظهارنامه ابطالی ثبت نام در دفاتر بازرگانی
8. کپی روزنامه رسمی اعلام انحلال شرکت
کلیه شرایط فوق برای اشخاص خارجی نیز قابل اعمال و تسری است.
تعلیق کارت بازرگانی
در صورتی که کارت بازرگانی شخص ( اعم از حقوقی و حقیقی ) مفقود یا سرقت گردد در صورت تقاضای دارنده ی کارت ، نسبت به تعلیق کارت وی اقدام می گردد.
اقدامات لازم جهت تعلیق کارت به قرار ذیل است :
1. تقاضای شخص
2. اطلاع به اداره آگاهی در صورت سرقت
3. درج آگهی در روزنامه کثیرالانتشار ( نام دارنده کارت اعم از حقیقی و یا حقوقی و شماره کارت بازرگانی در روزنامه درج گردد ) .
موسسه حقوقی ثبت نیک با کادری متخصص و مجرب در زمینه ی کارت بازرگانی ، خدمات خود را به صورت ویژه ارائه می نماید.
برای این امر ، کافیست با همکاران ما تماس حاصل فرمایید.
شرکت سهامی عام شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده است. سرمایه ای که موسسین آن قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین کرده اند. شرکت سهامی کامل ترین نوع از شرکت های سرمایه ای است که شرکا در آن صاحبان سهام یا سهامداران نامیده می شوند. برای تاسیس شرکت های سهامی عام موسسین باید اقلاَ بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام ( شرکت در شرف تاسیس ) نزد یکی از بانک ها سپرده ، سپس اظهارنامه ای به ضمیمه ی طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضای کلیه موسسین رسیده باشد در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به دایره ی ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم و رسید دریافت کنند.
با توجه به ماده 6 لایحه اصلاح قانون تجارت مصوب 1347 شرایط اولیه در تاسیس شرکت سهامی عام به شرح ذیل می باشند :
الف) تعهد اقلاَ بیست درصد سرمایه شرکت به صورت نقد یا غیر نقد
ب) سپرده گذاری لااقل 35% از 20 % تعهد شده در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس نزد یکی از بانک ها
ج) تسلیم اظهارنامه به اداره ثبت شرکت ها یا دایره ثبت شرکت ها در شهرستان ها یا دایره ثبت اسناد و املاک
اظهارنامه ثبت شرکت که باید باقید تاریخ به امضاء کلیه موسسین برسد شامل نکات ذیل خواهد بود:
1- نام شرکت
2- هویت کامل و اقامتگاه موسسین
3- موضوع شرکت
4- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک
5- تعداد سهام با نام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که سهام ممتاز نیز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام
6- میزان تعهد هر یک از موسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است و در مورد آورده غیر نقدی تعیین اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف آورده غیر نقدی اطلاع حاصل نمود.
7- مرکز اصلی شرکت
8- مدت شرکت
مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه ی اظهارنامه و ضمایم آن و تطبیق مندرجات آن ها با قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود.
لذا با توجه به ماده 10 قانون یاد شده ثبت شرکت ها پس از تسلیم اظهارنامه ، طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی به اداره ثبت شرکت ها باید اقدامات ذیل را انجام دهد :
1. مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن
2. تطبیق مندرجات مدارک تسلیم شده با قانون
3. صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی
اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود.
در ثبت شرکت سهامی عام توجه به نکات ذیل ضروری است :
حداقل تعداد سهامداران
حداقل تعداد سهامداران جهت ثبت یک شرکت سهامی عام 5 نفر و حداکثر بدون محدودیت می باشد.
حداقل سرمایه سهامی عام
حداقل سرمایه جهت ثبت یک شرکت سهامی عام پنج میلیون ریال برابر با پانصد هزار تومان می باشد.
حداقل تعداد مدیران و بازرسین
حداقل 5 عضو هیات مدیره و یک بازرس اصلی و یک بازرس علی البدل می باشد.
ساختار مدیریتی شرکت
تجارت در قالب ها یا ظرف های متنوعی قابل انجام است ؛ انفرادی ،شرکت فاقد شخصیت حقوقی یا اصطلاحاَ شرکت مدنی و شرکت دارای شخصیت حقوقی یا اصطلاحاَ شرکت تجاری. شخصی که می خواهد آغاز به تجارت کند ، طبیعتاَ سوالاتی در زمینه قالب یا ظرف اشتغال به تجارت دارد. از جمله اینکه :
_ کدام شرکت را برای ثبت انتخاب کنم ؟ خصوصیات هر یک از این شرکت ها چیست ؟
_ آیا از میان قالب های پیش ساخته قانونی، حق انتخاب دارم ؟
پاسخ به این پرسش های مقدماتی ، طی این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت. لطفاَ ما را تا انتهای این مقاله همراهی بفرمایید.
انواع شرکت تجاری
قانون تجارت ایران در ماده 20، شرکت های تجاری را بر 7 قسم و به شرح ذیل احصاء نموده است :
1.شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)
2.شرکت تضامنی
3.شرکت با مسئولیت محدود
4.شرکت مختلط غیر سهامی
5.شرکت مختلط سهامی
6.شرکت نسبی
7.شرکت تعاونی تولید و مصرف
علت تنوع و تعدد شرکت ها صرفاَ یک ضرورت اجتماعی و تجاری است. بنابراین ، ضروریات اجتماعی و هدف موسسین و نوع امتیازاتی که در تشکیل شرکت های تجاری مد نظر بوده است منجر به تشکیل شرکت های گوناگون شده است. حال ممکن است این سوال مطرح شود که آیا از میان قالب های پیش ساخته ی قانونی حق انتخاب داریم ؟
رفتار منطقی مقنن ایجاب می کند که از صدور فرامین غیرضروری خودداری نموده و جز در صورت وجود دلایل محکم ، آزادی اشخاص در انتخاب قالب مناسب برای امر تجارت را محترم شمارد. اهم آنکه ممکن است مقنن را به اعمال محدودیت هایی وا دارد از این قرار است :
_ حفظ حقوق معامله گران با تاجر ،
_ حفظ حقوق شرکای کم سرمایه در قالب های مشارکتی
_ تسهیل نظارت دولت بر امر تجارت
ابزارهای مقنن جهت استفاده از قالب های تعیین شده در قانون تجارت به قرار ذیل است :
_ عدم اعطای مجوز فعالیت ، مانند آنکه مجوز فعالیت صرافی فقط به شرکت تضامنی داده شود؛
_ ممانعت از تشکیل قالبی که مطلوب مقنن نیست مانند آنکه مرجع ثبت شرکت های تجاری به استناد قانون ، از تشکیل شرکت با مسئولیت محدود با موضوع فعالیت بانکداری خودداری نماید ،
_ ایجاد آثار حقوقی نامطلوب و تنبیهی برای عدم رعایت محدودیت های قانونی ، مانند آنکه تجارت در قالب موسسه غیرتجاری ، موجب مسئولیت تضامنی همه شرکای آن موسسه گردد.
در ادامه ، جهت تصریح در انتخاب درست انتخاب قالب شرکت ، به بررسی ویژگی هاو خصوصیات هر یک از شرکت ها می پردازیم.
1. شرکت تضامنی
این شرکت از حداقل دو نفر شریک تشکیل می شود که شریک ضامن خوانده می شوند. ویژگی تعهد این شرکا این است که هریک از آنان مسئول پرداخت تمام طلب شرکت در مقابل طلبکاران است و مسئولیتش به آورده ای که به شرکت آورده ، محدود نمی شود. هرگاه طلبکاران شرکت نتوانند با مراجعه به شرکت ، طلب خود را دریافت دارند می توانند پس از انحلال شرکت به شریک مراجعه کنند . شریک باید از دارایی شخصی خود طلب طلبکاران را بپردازد.
2. شرکت نسبی
شرکت نسبی از جنبه های مختلف نظیر شرکت تضامنی است ؛ ولی برخلاف شرکت اخیر ، مسئولیت شرکای شرکت به نسبت مالکیت آن ها در سرمایه شرکت تعیین می شود. برای مثال، هرگاه شرکت ، سه نفر شریک داشته باشد و هر یک از شرکاء ، مالک یک سوم سرمایه شریک باشند، هر شریکی باید یک سوم از طلب طلبکاران شرکت را بپردازد. اگر طلبکاران به شرکت مراجعه کنند و شرکت قادر به پرداخت تمامی دیون خود به طلبکاران نباشد، طلبکاران می توانند بقیه طلب خود از شرکت را از شرکا بگیرند؛ اما چون مسئولیت شرکا تضامنی نیست ، طلبکاران فقط یک سوم از مطالبات خود را از هر شریک می گیرند و برای دوسوم دیگر باید به دو شریک دیگر مراجعه کنند. برای نمونه ، اگر سرمایه شرکت 900 هزار ریال و سهم الشرکه هر شریک 300 هزار ریال باشد، هر گاه دارایی شرکت حین تقاضای طلبکاران فقط 900 هزار ریال ، اما طلب طلبکاران 1200000 ریال باشد، طلبکاران بابت 300 هزار ریال باقی مانده از طلب خود – که شرکت قادر به پرداخت آن نبوده است – می توانند به هر شریک فقط تا سقف 100 هزار ریال مراجعه کنند که این مقدار را هر شریک باید از دارایی شخصی خود پرداخت کند. قانونگذار ایران مقررات راجع به شرکت نسبی را از مقررات شرکت مدنی و اصول حقوق اسلامی اقتباس کرده است و در حقوق اروپایی نمی توان برای آن شرکتی مشابه نام برد.
3. شرکت با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود یکی دیگر از شرکت های سرمایه است و در آن مانند دو شرکت سرمایه دیگر ( شرکت های سهامی عام و خاص ) ، مسئولیت شرکا در برابر طلبکاران شرکت ، محدود به میزان سرمایه ای است که در شرکت دارند و جوابگوی طلب طلبکاران شرکت ، فقط دارایی شرکت است.
شرکت با مسئولیت محدود ، بین دو یا چند نفر برای انجام امور تجاری تشکیل می شود. در اسم شرکت باید عبارت ” با مسئولیت محدود ” حتماَ قید شود ، در غیر این صورت به تصریح قانون تجارت ، در مقابل اشخاص ثالث ، شرکت تضامنی محسوب خواهند شد و در نتیجه شرکای شرکت در برابر بدهی های آن متضامناَ مسئول خواهند بود. ضمناَ اسم هیچ کدام از شرکا نباید به همراه نام شرکت آورده شود والا شریکی که اسم او قید شده است ، در مقابل اشخاص ثالث ، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.
سرمایه شرکا ممکن است نقدی یا غیر نقدی باشد و لازم است که تمام سرمایه نقدی پرداخت شود و تمام سهم الشرکه غیر نقدی قیمت گذاری و تسلیم شود. سرمایه شرکت با مسئولیت محدود را نمی توان به سهام تقسیم کرد ؛ همچنین سهم الشرکه شرکا را نیز نمی توان به شکل اوراق تجاری قابل انتقال درآورد. سهم الشرکه قابل انتقال به غیر نیست ، مگر با رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها باشد و اکثریت عددی نیز داشته باشند ؛ و انتقال وقتی واجد اعتبار است که به موجب سند رسمی صورت گیرد. اداره امور شرکت بر عهده مدیر یا مدیرانی است که شرکا آن ها را از بین خود یا از خارج، برای مدت محدود یا نامحدود انتخاب می کنند. هر یک از شرکا به نسبت سهم الشرکه ای که در شرکت دارد ، دارای رای است ؛ مگر اینکه اساسنامه ، ترتیب دیگری پیش بینی کرده باشد. تقسیم منافع شرکت بین شرکا به نسبت سرمایه آن هاست ؛ مگر اینکه اساسنامه مقررات دیگری را در این باره تعیین کرده باشد. برای شرکت با مسئولیت محدود ، هر گاه تعداد شرکای آن دوازده نفر یا کمتر باشند ، بازرسی پیش بینی نشده است ، ولی اگر تعداد شرکا سیزده نفر یا بیشتر باشد ، هیئتی به نام هیئت نظار ، مرکب از سه نفر عضو تشکیل می شود. مدت عضویت در هیئت نظار یک سال است.
4. شرکت سهامی خاص
این شرکت از حداقل سه شریک تشکیل می شود و ویژگی بارزش این است که صاحبان سرمایه، که به سهامدار تعبیر می شوند، دارای اوراق سهم هستند نه اینکه مانند شرکت های پیش گفته ، سهم الشرکه داشته باشند. در این نوع شرکت ، سرمایه به سهام مساوی تقسیم شده و هر شریک مالک تعدادی از این سهام است. فرض کنیم سرمایه شرکتی که از سه سهامدار تشکیل شده ، بالغ بر 900 هزار ریال باشد و هر یک از آن ها یک سوم این مبلغ را به شرکت آورده باشند و سررمایه شرکت نیز به 900 سهام 1000 ریالی تقسیم شده باشد. در چنین صورتی، هر یک از شرکا ، مالک 300 سهم است و می تواند تعدادی از آن ها را به کسانی که می خواهد منتقل کند. علی الاصول، این انتقال آزاد است و این امر، از دیگر خصایص عمده شرکت سهامی خاص به شمار می رود. شرکت سهامی خاص دو ویژگی دیگر نیز دارد. اول اینکه ، در آن مسئولیت سهامداران محدود به مقدار سهام آن هاست، چیزی که در مورد شرکت با مسئولیت محدود نیز صادق است ، دوم اینکه موسسات شرکت ، یعنی شرکای اولیه آن ، نمی توانند با پذیره نویسی ، یعنی با مراجعه به عموم مردم، سرمایه شرکت را تامین کنند و آورندگان سرمایه فقط خود موسسان هستند.
5. شرکت سهامی عام
آنچه در مورد شرکت سهامی خاص گفته شد، در مورد شرکت سهامی عام نیز صادق است ، جز اینکه اولاَ در این نوع شرکت ، سهامداران باید لااقل پنج نفر باشند ؛ ثانیاَ موسسان می توانند برای تشکیل سرمایه شرکت ، با انتشار اوراق پذیره نویسی ، اشخاص ثالث را در تامین سرمایه سهیم کنند.
6. شرکت مختلط سهامی
شرکت مختلط سهامی، شرکتی است که تحت اسم مخصوصی، بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود. شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان سرمایه ای است که در شرکت دارند. شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه بدهی هایی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. در صورت تعدد شریک ضامن ، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران شرکت و روابط آن ها با یکدیگر تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود.
در نام شرکت باید عبارت ” شرکت مختلط ” و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود. بهتر است کلمه ” سهامی ” نیز در آن ذکر شود تا تمیز آن در بادی امر از شرکت مختلط دیگر ممکن باشد.
مدیریت شرکت مختلط سهامی، مخصوص به شریک یا شرکای ضامن است که می توانند خود ، مدیریت را بر عهده بگیرند و یا شخص یا اشخاص دیگری به عنوان مدیر شرکت تعیین کنند. در هر یک از شرکت های مختلط سهامی، هیئت نظار مرکب از لااقل سه نفر وجود دارد. اعضای هیئت باید از شرکا باشند و انتخاب آن ها با مجمع عمومی شرکاست. ترتیب انتخاب هیئت نظار و مدت آن در اساسنامه تعیین می شود و در هر حال اولین هیئت نظار برای یک سال انتخاب خواهد شد.
اعضای هیئت نظار دفاتر و صندوق و کلیه اسناد شرکت را بررسی و همه ساله گزارشی به مجمع عمومی تسلیم می کنند. هیئت نظار می تواند شرکای شرکت را برای تشکیل مجمع عمومی دعوت کند. می توان گفت که تعداد شرکای شرکت مختلط سهامی حداقل باید 4 نفر باشد ؛ زیرا بنا بر آنچه گفته شد ، در شرکت مختلط سهامی حداقل وجود سه نفر از شرکا برای عضویت در هیئت نظار و یک نفر شریک ضامن برای مدیریت لازم است و طبق اصول کلی، مدیر شرکت نمی تواند عضو هیئت نظار که سمت بازرسی شرکت را دارد باشد.
7. شرکت مختلط غیر سهامی
شرکت مختلط غیر سهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، در تحت اسم مخصوصی، بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن مسئول کلیه بدهی هایی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت دارد.
در نام شرکت باید ” شرکت مختلط ” و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود. بهتر است کلمه ” غیر سهامی ” نیز در آن ذکر شود تا تمیز آن از شرکت مختلط دیگر آسان باشد.
هر گاه شریک ضامن بیش از یک نفر باشد ، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران شرکت و روابط آن ها با یکدیگر ، تابع مقررات راجع به شرکت تضامنی خواهد بود. مدیریت شرکت مختلط غیر سهامی، مانند شرکت مختلط سهامی به عهده شریک یا شرکای ضامن است که می توانند مدیر یا مدیرانی برای شرکت تعیین کنند یا خود شخصاَ مدیریت شرکت را عهده دار شوند. تشکیل شرکت مختلط غیر سهامی، با دو نفر شریک ممکن است ؛ زیرا همان طور که در بالا گفته شد ، برای تشکیل آن یک نفر شریک ضامن و یک نفر شریک با مسئولیت محدود می تواند کافی باشد.
8. شرکت تعاونی
شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظوررفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در این قانون مصرح است، تشکیل می شود.
همان طور که در مقالات پیشین توضیح داده شد، شرکت های تعاونی الزاماَ شرکت تجاری نیستند ، بلکه اگر موضوع آن تجاری نباشد، شرکت تجاری محسوب نمی شوند. این شرکت ها انحصاراَ تابع قانون بخش تعاونی ( مصوب 1370) هستند و تنها تصفیه آن ها تابع مقررات تصفیه در قانون تجارت است. ( تبصره 1 ماده 54 قانون 1370).
حداقل تعداد اعضا در شرکت تعاونی هفت نفر است و مسئولیت اعضا محدود به میزان سهامی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است. سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است. نقل و انتقال سهام به غیرعضو مجاز نیست. شرط عضویت در شرکت تعاونی، خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد..
این هشت نوع شرکت ، شرکت های تجاری مهم هستند ؛ اما تنها شرکت هایی نیستند که در عمل موجودند. در حال حاضر، به انواع شرکت ها روز به روز افزوده می شود که بر حسب موضوع و فعالیت، ثابت یا ثابت نبودن سرمایه شان ، و یا برحسب سهیم بودن دولت در سرمایه آن ها و نسبت این شراکت ، قواعد راجع به آن ها متفاوت است. مع ذلک باید توجه داشت که هرچند این شرکت ها گوناگون اند، قالب های عمده آن ها، در واقع همان قالب هایی است که قانون تجارت تهیه کرده است.
البته اقتباس فعالان تجاری از قالب شرکت سهامی بیش از قالب های دیگر است.
شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود. شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه ی آن ها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند. شریک ضامن کسی است که سرمایه ی او به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. در صورت تعدد شریک ضامن مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران و روابط آن ها با یکدیگر تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود.
شرکت مختلط سهامی که ترکیبی از شرکاء شرکت تضامنی و شرکاء سهامی می باشد ابتکار دیگری از قانونگذار است. در این شرکت شرکاء ضامن مدیریت شرکت مختلط سهامی را به عهده دارد اعم از این که یک شریک یا چند شریک باشد . در این شرکت هم به مانند شرکت مختلط غیرسهامی عده ای که تخصص کافی در امور تجارت ندارند یا خرید سهام یا قطعات سهام سرمایه گذاری می کنند و شرکاء ضامن چه سرمایه گذاری بنمایند و چه سرمایه گذاری ننمایند با اتکاء به تخصص و اطلاع خود از امور تجاری مدیریت شرکت را به دست می گیرند و سود حاصله مطابق توافق حاصله در شرکت نامه تقسیم خواهد شد . در این شرکت نیز شرکاء ضامن حق اداره شرکت را دارند و شرکاء سهامی حق اداره شرکت را ندارند.
شرایط انتخاب اسم شرکت مخلتط سهامی
در این شرکت نیز در اسم شرکت باید عبارت مختلط سهامی ذکر گردد تا علاقه مندان به معامله با این شرکت بدانند با چه اشخاصی و تحت چه مقرراتی مایل به معامله می باشند . همچنین باید لااقل نام یکی از شرکاء ضامن قید گردد تا طرف معامله با شرکت بداند به چه کسی باید برای طلب خود رجوع کند.
وفق ماده 163 قانون تجارت دو شرط باید رعایت شود:
1. در اسم شرکت باید عبارت ” شرکت مختلط” ذکر شود.
2. در اسم شرکت باید لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.
تشکیل شرکت مختلط سهامی
با توجه به ماده ی 176 قانون تجارت مقررات مربوط به تشکیل شرکت مختلط سهامی آشکار می گردد. بنابراین برای تشکیل شرکت لازم است که :
1- اساسنامه و یا شرکتنامه حاوی امور اساسی شرکت تهیه شود.
2- پرداخت ثلث سرمایه ی نقدی و تعهد دو ثلث بقیه اعلام گردد.
3- سهم الشرکه ی غیر نقدی ارزیابی و تحویل شرکت شود.
4- در تنظیم سهام یا قطعات قیمت حداقل با توجه به سرمایه ی شرکت تعیین گردد.
یعنی اگر سرمایه کمتر و یا معادل دویست هزار ریال بود حداقل پنجاه ریال و اگر بیشتر از این مبلغ بود یکصد ریال.
5- تهیه ی رسید سرمایه بنحوی که هست و اعلام آن با تصریح به اینکه سرمایه د ر تحویل شرکت است.
6- تعیین اسامی و مشخصات شرکاء سهامی با مقدار سهام آن ها و شریک یا شرکاء ضامن با میزان سهم الشرکه
اداره شرکت مختلط سهامی
مدیریت شرکت مختلط سهامی مخصوص به شریک یا شرکای ضامن است و سایر شرکاء نقشی در اداره شرکت ندارند و فقط به عنوان سهام دار شرکت در سود و زیان مشارکت می نمایند. بنابراین شرکاء ضامن کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه قروضی هستند که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود اما شرکاء سهامدار کسانی هستند که سرمایه ی آن ها به صورت سهام یا قطعات متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان سرمایه است زیرا شرکاء ضامن دارای اختیارات تمام برای اداره شرکت می باشند. مدیر یا مدیران شرکت به مانند وکیل سایر شرکاء هستند که در حدود معین داده شده حق اقدامات لازم را دارند.
پایان حیات شرکت مختلط سهامی
در پایان یافتن اینگونه شرکت ها به مانند سایر شرکت ها ذکر دو روش امکان پذیر است : اول بطلان شرکت و دوم انحلال شرکت
1. بطلان شرکت
همان طور که توضیح داده شد، برای این که شرکت مختلط تشکیل شده تلقی گردد باید تادیه تمام سرمایه شرکت که به صورت سهام یا قطعات سهام است تعهد گردد که این شرط یکی از رکن های اصلی و شکلی شرکت مختلط سهامی است و چنانچه این رکن به عنوان یک رکن شکلی رعایت نگردد شرکت باطل است. همچنین عدم رعایت شرایط ماهوی مانند عدم اهلیت شرکاء ضامن یا عدم قصد و رضای ایشان برای اداره و مدیریت و قبول مسئولیت به عنوان شریک ضامن موجب بطلان شرکت می گردد.
2. انحلال شرکت
ماده 181 قانون تجارت شرکت مختلط را در موارد ذیل منحل شده اعلام می کند :
الف) در مورد فقرات 3-2-1 ماده 93
ب) برحسب تصمیم مجمع عمومی و رضای شرکای ضامن
ج) بر حسب تصمیم مجمع عمومی و رضایت شرکای ضامن
د) در صورت فوت یا محجوریت یکی از شرکای ضامن مشروط بر این که انحلال شرکت در این موارد در اساسنامه تصریح شده باشد.
در مورد فقرات (ب) و ( ج) حکم ماده 72 جاری است.
اگر شرکت به طریقی غیر از ورشکستگی منحل شد هر یک از طلبکاران شرکت می تواند به هر یک از شرکای سهامی که از بابت قیمت سهام خود مدیون شرکت است رجوع کرده در حدود بدهی آن شریک طلب خود را مطالبه نماید. مادام که شرکت منحل نشده طلبکاران برای وصول طلب خود حق رجوع به هیچ یک از شرکای سهامی را ندارند.
سوالات خود را از ما بپرسید.
• تعریف شرکت دانش بنیان :
شرکت های دانش بنیان (Knowledge-based Companies) به شرکت هایی گفته می شود که بر پایه دانش و تحقق اهداف علمی و اقتصادی شکل می گیرند.این شرکت ها موسسات خصوصی یا تعاونی هستند که در راستای گسترش اختراع و نوآوری و در حوزه فناوری های برتر به ویژه در تولید نرم افزار مربوط می شوند.موضوع کلی فعالیت شرکت های دانش بنیان، تجاری سازی یافته های پژوهشی و افزایش درآمدهای اختصاصی دانشگاه ها و واحد های پژوهشی است.
یک شرکت دانش بنیان از لحاظ ماهیت هیچ تفاوتی با شرکت های دیگر ندارد، فقط محصولات اینگونه شرکت ها با نوآوری و تکنولوژی های جدید تولید می شوند.این شرکت ها توسط معاونت علمی و فناوری نهاد ریاست جمهوری و کارگروه تشخیص و ارزیابی صلاحیت بر اساس استانداردها و دستورالعمل های موجود بررسی می شوند و بر پایه نوع محصول و با حوزه خدمات آن ها به عنوان شرکت دانش بنیان تایید اعتبار می شوند و یک کد ویژه دریافت می کنند.شرکت های دانش بنیان، برای تولید، بازاریابی، تبلیغات، فروش و جذب مشتری توسط معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و کریدور صادرات محصولات دانش بنیان این معاونت حمایت می شوند.
• مزایای ثبت شرکت دانش بنیان :
شاید یکی از مهم ترین مزایای شرکت دانش بنیان، عقد قرارداد بدون نیاز به حضور در مناقصه ها است.
معافیت مالی:
با توجه به تعریف شرکت دانش بنیان این موسسات پس از گذشت 15 سال از صدور مجوز شرکت، از پرداخت های مالی زیر معاف خواهند بود.
– پرداخت مالیات های مستقیم
– عوارض
– سود بازرگانی
– حق گمرکی
تسهیلات مالی:
پس از ثبت شرکت دانش بنیان معمولا اخذ تسهیلات مالی قدم بعدی است.
صندوق نوآوری و شکوفایی در جهت خدمات رسانی بهتر شرکت ها را به دو دسته نوپا و غیر نوپا تقسیم بندی کرده است.
لیزینگ محصولات دانش بنیان:
در صورتی که کارگزاران مرکز فن بازار ملی ایران، توانمندی خریداران محصول و فروشندگان را تایید کنند، شرکت های دانش بنیان می توانند از این مزایا استفاده کنند.
کسری خدمت نظام وظیفه:
هر شرکتی که در اظهارنامه مالیاتی آن فروش کالاها و خدمات دانش بنیان ثبت شده باشد، می تواند ازیک نفر سهمیه کسری نظام وظیفه برخوردار باشد.
دوره های آموزشی:
معاونت علمی و فناوری به منظور آموزش و توانمند سازی مدیران و کارآفرینان، دوره آموزش برگزار می کند.این دوره ها در حوزه کسب و کار و با تخفیف 60 درصدی برگزار می شود.
مزایای شرکت دانش بنیان تنها فرصتی برای رونق کسب و کار است؛ بدین امید که این فرصت برای تمامی شرکت ها و موسسات ذی نفع ایجاد گردد.از جمله شاخص های عمومی این است که حداقل دو سوم از اعضای هیات مدیره شرکت بایستی حداقل دو مورد از شرایط ذیل را احراز کنند.
• شرایط لازم برای ثبت شرکت های دانش بنیان :
اعضای هیات مدیره باید :
دارای حداقل یک اختراع ثبت شده ارزیابی شده داخلی یا یک اختراع بین المللی مرتبط با حوزه کاری شرکت باشند.
حداقل دارای مدرک کارشناسی باشند.
حداقل دارای 3 سال سابقه فعلیت کاری یا علمی در حوزه فعالیت شرکت و یا سابقه مدیریتی داشته باشند.
حداقل نیمی از درآمد شرکت در یک سال مالی گذشته شرکت، ناشی از فروش فناوری، کالا و یا خدمات دانش بنیان ( شامل خدمات تحقیق و توسعه و طراحی مهندسی مرتبط با فهرست کالاهای دانش بنیان و خدمات تخصصی دانش بنیان) آن شرکت از طریق قرارداد باشد.
سابقه بیمه پرداختی برای حداقل 3 نفر از کارکنان تمام وقت شرکت، حداقل 6 ماه باشد.
• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت دانش بنیان :
_ تصویر آگهی روزنامه رسمی شرکت
_ فتوکپی شناسنامه و کارت ملی اعضاء هیات مدیره شرکت
_ آخرین لیست بیمه شرکت و خلاصه وضعیت حقوق دستمزد و مزایا
_ آخرین اظهارنامه مالیاتی ارسال شده به سازمان امور مالیاتی کشور
_ کپی مدارک تحصیلی اعضاء و مؤسسین
_ فتوکپی اظهارنامه یا شرکت نامه شرکت دانش بنیان
_تصویراساسنامه شرکت
_ رزومه شرکت
• چگونگی ایجاد شرکت های دانش بنیان :
دانشگاه ها و واحدهای پژوهشی پس از تصویب امکان تاسیس شرکت های دانش بنیان در آیین نامه مالی و معاملاتی خود در هیأت امنا، می توانند شروع به تشکیل شرکت های دانش بنیان نمایند.هر شرکت دانش بنیان به پیشنهاد تعدادی از اعضای هیات علمی و تصویب دانشگاه یا واحد پژوهشی تاسیس خواهد شد و یا توسط دانشگاه و واحد پژوهشی به اعضای هیأت علمی پیشنهاد می شود. دانشگاه ها و واحدهای پژوهشی به صورت های زیر می توانند در شرکت های دانش بنیان سهام دار باشند :
– به جهت اعتبار دانشگاه یا واحد پژوهشی، بخشی از سهام شرکت دانش بنیان به نام دانشگاه یا واحد پژوهشی می شود.( حداقل 5%)
– به دلیل استفاده از مورد یا موارد مشخصی از یافته های پژوهشی دانشگاه یا واحد پژوهشی در شرکت بخشی از سهام شرکت با توافق سهامداران دانشگاه یا واحد پژوهشی و دیگر سهامداران حقیقی یا حقوقی ( به نام دانشگاه یا واحد پژوهشی می شود). در هر مورد استفاده بنا بر ارزش موضوع استفاده شده، سهام مربوطه می تواند از 1 تا 100 درصد باشد.
– به علت سرمایه گذاری مستقیم دانشگاه، بخشی از سهام شرکت دانش بنیان به نام دانشگاه است.( درصد متناسب با میزان سرمایه گذاری است).
– به جهت خدمات دیگری که دانشگاه به شرکت دانش بنیان ارائه می دهد، بخشی از سهام به نام دانشگاه می شود.(متناسب با میزان خدمات).
– اگر شرکت دانش بنیان دولتی باشد، بدون نیاز به ارائه هیچ خدماتی حداقل 50 درصد سهام به نام دانشگاه یا واحد پژوهشی است.
– هر دانشگاه در سال نخست می تواند یک شرکت مادر تخصصی راه اندازی کند.
– ایجاد این شرکت ها با همکاری شهرداری ها یا مشارکت دانشگاه های منطقه در اولویت می باشد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس حاصل فرمایید.
• عضو
عضو در شرکت های تعاونی عبارتند از :
1. شخص حقیقی (طبیعی) یعنی انسان ایرانی اعم از مذکر و مؤنث
2. شخص حقوقی غیر دولتی یعنی شرکت ها و مؤسساتی که توسط مردم طبق قانون تجارت تشکیل و در اداره ثبت شرکت ها به ثبت می رسند می توانند به عضویت شرکت ها ی تعاونی در آیند بنابراین اشخاص حقوقی که اعمال حاکمیت یا عمل تجاری انجام می دهند و تمام و یا قسمت اعظم سرمایه و بودجه آنها توسط دولت ویا منابع مالی دولتی تأمین می شوند به طور مستقل نمی توانند وارد عضویت در شرکت های تعاونی شوند مانند: استانداری ها، فرمانداری ها، شهرداری ها، وزارت خانه ها، بانک های دولتی و شرکت های وابسته به دولت، البته در اینجا باید توجه داشت که کارمندان و یا کارگران اینگونه تشکیلات اداری حق و اجازه دارند تحت ضوابط قانونی مانند تمامی افراد جامعه برای رفع حوائج خودشان اقدام به تشکیل شرکت تعاونی نمایند.
در قانون شرکت های تعاونی شرایط عضویت در شرکت های تعاونی حداقل خرید یک سهم و درخواست کتبی عضویت بوده، عضو پس از پذیرش به طور خودکار ملزم به رعایت اساسنامه شرکت تعاونی می شده است؛ البته محجورین ورشکستگان به تقصیر که طبق قانون مدنی حق تصرف در اموال و استیفای حق را ندارند نمی توانستند به عضویت در شرکت های تجاری به طور اعم و شرکت های تعاونی به طور اخص درآیند.
3. شخص حقوقی غیر دولتی : یعنی اشخاصی که برابر قانون و به وسیله مردم ( نه دولت ) تشکیل می شوند، مانند: شرکت های تجاری و موسسات غیر تجاری وبنگاه های انتفاعی یا غیر انتفاعی، این است که ماده 8 ( قانون بخش تعاونی) مقرر نموده، عضو در شرکت های تعاونی شخصی است حقیقی یا حقوقی غیر دولتی که واجد شرایط مندرج در این قانون بوده وملتزم به اهداف بخش تعاونی و اساسنامه قانونی آن تعاونی باشد.
• شرایط عضویت در شرکت های تعاونی
طبق ماده 9 قانون بخش تعاونی، شرایط عضویت ( به طور عام و برای کلیه اعضاء) به شرح ذیل است :
1_ تابعیت جمهوری اسلامی ایران
2_ عدم ممنوعیت قانونی وحجر
3_ خرید حداقل سهام مقرر در اساسنامه
4_ در خواست کتبی و تعهد رعایت مقررات اساسنامه در تعاونی
5_ عدم عضویت در تعاونی مشابه
• عده اعضاء در شرکت های تعاونی
تعداد عضو در شرکت های تعاونی ، بنا به دستور ماده 6 قانون بخش تعاونی، در هر صورت نباید کمتر از 7 عضو باشد. حداقل وحداکثر تعداد عضو در شرکت های مختلف به وسیله آیین نامه ای که به تصویب وزارت تعاون می رسد معین می شود وطبق آئین نامه مواد 6 و20 قانون بخش تعاونی که در تاریخ 23/11/1389 به تصویب وزیر تعاون رسیده (فعلا) حداقل و حداکثر تعداد اعضاء در شرکتهای تعاونی با توجه به ماده 2 قانون بخش تعاونی به شرح ذیل می باشد.
طبق ماده 1 آیین نامه فوق الذکر: حداقل و حداکثر تعداد عضو در تعاونی ها (اعم از شرکت های تعاونی متعارف، فراگیر ملی و اتحادیه ها) به نسبت سرمایه و فرصت اشتغال و نوع فعالیت مطابق جدول زیر است :
ردیف
نوع وموضوع فعالیت تعاونی
حداقل تعداد عضو
حداکثر تعداد عضو
1
شرکت تعاونی اشتغالزا
7 عضو
نامحدود
2
شرکت تعاونی تأمین نیاز حرفه ای و صنفی
20 عضو
نامحدود
3
شرکت تعاونی مرز نشینان
500 عضو
نامحدود
4
شرکت تعاونی دانش آموزی
50 عضو
نامحدود
5
شرکت تعاونی سهام عدالت
500 عضو
10% مشغولین استان
6
شرکت تعاونی مسکن ( تأمین نیاز اعضاء)
7 عضو
200 عضو
7
شرکت تعاونی مصرف
500 عضو
نامحدود
8
شرکت تعاونی اعتبار
50 عضو
نامحدود
9
شرکت تعاونی فراگیر دهستان
200 عضو
نامحدود
10
اتحادیه های موضوع ماده 33 قانون بخش تعاونی
7 عضو
نامحدود
11
اتحادیه های بازرگانی
(موضوع ماده 61 قانون شرکت های تعاونی 1350)
7 عضو
نامحدود
12
اتحادیه های اعتباری
(موضوع ماده 61 قانون شرکت های تعاونی 1350)
50 عضو
نامحدود
13
اتحادیه های نظارت وهماهنگی
(موضوع ماده 61 قانون شرکت های تعاونی 1350)
7 عضو
نامحدود
طبق تبصره 1 آیین نامه مواد 6 و20 قانون بخش تعاونی_ مقصود از شرکت های تعاونی اشتغالزا، تعاونی است که به منظور ایجاد اشتغال تولیدی یا خدماتی تشکیل می شود.
مطابق تبصره 2_ چنانچه شرکت تعاونی اشتغالزا با استفاده از کمک های دولتی یرای اعضاء تشکیل شود، تعداد اعضاء باید حداقل معادل 50% مشاغل دائمی طرح تعاونی باشند.
برابرتبصره 3_ در شرکت های تعاونی مسکن ( تأمین نیاز اعضاء)، پذیرش عضو افزون بر 200 نفر، حسب ظرفیت و امکانات تعاونی و صلاحیت فنی و حرفه ای مدیران تعاونی با مجوز معاونت تشکیل، توسعه و نظارت تعاونی ها، صورت می پذیرد.
موجب تبصره 4 آیین نامه _حداقل و حداکثر تعداد عضو شرکت های تعاونی، موضوع بند 2 ماده 8 قانون بخش تعاونی ( تعاونی های چند منظوره ای ) در هر مورد با نظر معاونت تشکیل، توسعه و نظارت تعاونی ها خواهد بود.
* طبق دستورالعمل تشکیل تعاونی ها،درشرکت های تعاونی که بدون استفاده از کمک های دولتی و یا با هدف سرمایه گذاری تشکیل می شوند وحداقل 50% سرمایه گذاری طرح، توسط اعضاء تأمین می گردد، رعایت تبصره 2 الزامی نمی باشد.
* طبق دستورالعمل تشکیل تعاونی ها، در شرکت های تعاونی سرمایه گذاری، حداقل میزان سرمایه 1,000,000,000 ریال تعیین می گردد.
نکته : تعاونی های بزرگ : وفق دستورالعمل تشکیل تعاونی ها، شرکت های تعاونی با بیش از 500 عضو و اتحادیه هائی که تعداد اعضای تعاونی های عضو آن ها، مجموعاً بیش از 2000عضو باشد، ” تعاونی بزرگ ” محسوب می شوند.
یکی از شاخصه های احراز و تخصیص شرکت های تجارتی استفاده از نام به عنوان معرف اصلی شرکت تجاری می باشد. نام شرکت به عنوان یکی از ممیزات اشخاص حقوقی و یکی از ابزارهای بسیار مهم شرکت ها برای جذب و برقراری ارتباط اشخاص در نظام حقوقی تلقی می گردد؛ شخصیت های حقوقی از جمله شرکت های تجارتی، همانند اشخاص حقیقی می بایستی با یک نام خاص شناخته و موجودیت پیدا نمایند.
از این رو اشخاص حقوقی بر طبق قانون تجارت و قانون ثبت شرکت ها و سایر قوانین و مقررات مربوطه می بایستی دارای نام مخصویی باشند تا با آن نام در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت برسند و تمامی فعالیت های آنها در لقای آن نام انجام پذیرد. برطبق ماده 585 قانون تجارت، شخص حقوقی می تواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قائل است مگر حقوق و وظایفی که بالطبیعه فقط انسان ممکن است دارای آن باشد، مانند حقوق و وظایف ابوّت – بنوّت و امثال ذلک. لذا اختصاص نام برای اشخاص حقوقی جهت احقاق و شناسایی حقوق و تکالیف آن امری ضروری می باشد. شناسایی آسان و بهره مندی از سوابق و تجارب شرکت در کنار نام مناسب برای آن شخصیت حقوقی امکان پذیر می باشد.
• چگونگی انتصاب نام شرکت های تجاری :
با عنایت به اینکه مرحله تأیید نام یکی از مراحل ثبت تأسیس و یا تغییرات انواع شرکت ها محسوب می گردد و به طور جداگانه و مستقل نام شرکت ثبت نمی گردد، لذا مقررات مجزا و مصرحی در این خصوص وجود ندارد،معذلک در حال حاضر ملاک اقدام تعیین نام دستورالعمل ابلاغی در سایت اطلاع رسانی ثبت شرکت ها می باشد. به طور کلی نام های درخواستی علاوه بر عدم تشابه می بایستی مشمول یکی عناوین اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری و یا مخالف موازین شرعی، نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنی یا الفاظ زشت و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه و نام های ترکیبی فارسی که تداعی کننده واژه های بیگانه است، نباشد.
مطابق دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی، متقاضیان ثبت اشخاص حقوقی، با مشخص نمودن نوع شخصیت حقوقی و ارائه مدارک لازم، نسبت به پیشنهاد نام شخصیت حقوقی مورد نظر اقدام می نمایند.
پیشنهاد نام اشخاص حقوقی از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی ارائه می نماید صورت می پذیرد. اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها نیازمند اخذ مجوز از مراجع ذی صلاح است، باید پیش از ارائه تقاضای ثبت تأسیس به مرجع ثبت شرکت ها، به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند. مهلت اعتبار نام تأیید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردد، نامحدود است. اعتبار تأیید نام شخص حقوقی در شرف تأسیس یا تغییرات، 3 ماه از تاریخ تأیید می باشد. این مدت برای شرکت های سهامی عام، 6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی مؤسس می باشد.
• مواردی که در انتخاب نام شرکت خود باید مد نظر داشته باشید شامل :
1. دارای ریشه فارسی باشد.
2. لاتین نباشد.
3. با شئونات انقلاب اسلامی ایران منافات نداشته باشد.
4. تکراری نباشد.
5. دارای اسم خاص باشد.
6. از اعداد به صورت ریاضی در آن استفاده نشود، بلکه به صورت حروف نوشته شود.
7. از عناوین ایثارگران و شاهد و امثالهم که انحصاراً تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امورایثارگران می باشد، استفاده نشود.
8. ازعنوان های شعرا، دانشمندان و کاشفان درعصر حاضر استفاده نشود.
9. عدم استفاده ازحروف اول چند کلمه به عنوان اسم مخفف و یا ترکیبی از چند حرف.
10. عدم استفاده از حرف اول بعضی از کلمات مثل: پی وی سی و…
* حداقل تعداد سیلاب ها برای انتخاب نام شرکت 3 سیلاب می باشد.
• برخی از اسامی که قبل از ثبت نام شرکت نیاز به مجوز دارند:
شماری از نام های درخواستی از سوی متقاضیان قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز از دستگاه های اجرایی دارند که بر طبق بخشنامه ارسالی از سوی اداره کل ثبت شرکت ها و مؤسسات غیرتجاری نام های که نیاز به اخذ مجوز دارند احصاء شده است که برخی از موارد مذکور را می توان به شرح ذیل بیان نمود:
_ اسامی و عناوین مربوط به امور پولی و بانکی شامل: بانک ها و مؤسسات اعتباری و صرافی و لیزینگ ها و تعاونی ها و صندوق های تعاونی قرض الحسنه که نیاز به دریافت مجوز از بانک دارند.
_ اسامی و عناوین بیمه ای شامل: بیمه، خدمات بیمه، کارگزاری بیمه، نیاز به اخذ مجوز از بیمه مرکزی دارند.
_اسامی و عناوین بورس شامل: نهادهای مالی کارگزاران، معامله گران، بازارگردانان، مشاوران سرمایه گذاری مؤسسه رتبه بندی، صندوق سرمایه گذاری، شرکت های سرمایه گذاری بورسی، پردازش اطلاعات مالی، تأمین سرمایه و صندوق بازنشستگی نیاز به اخذ مجوز از سازمان بورس داشته. البته در خصوص استفاده از هر نوع درج عنوان ( سرمایه گذاری ترکیبی) در نام، نیازی به اخذ مجوز از سازمان بورس اوراق بهادارندارد و صرفاً عنوان سرمایه گذاری مطلق و یا سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تکلیف به اخذ مجوز شده است. لذا سرمایه گذاری ساختمانی، سرمایه گذاری پروژه عمرانی و غیره نیاز به اخذ مجوز ندارد. هم چنین در خصوص تعاونی سهامی عام علاوه بر اخذ مجوز از ادارات تعاونی می بایستی از سازمان بورس اوراق بهادار نیز مجوز اخذ گردد. درباره تعاونی اعتبار علاوه بر لزوم دریافت مجوز از ادارات تعاونی می بایستی از بانک مرکزی نیز مجوز اخذ گردد.
_ اسامی و عناوین در قالب تعاونی، تعاونی مسکن و مصرف و تولید و خدماتی و کشاورزی، مستلزم اخذ مجوز از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی می باشند.
_ و سایر مواردی که به موجب قانون پیش بینی گردیده است.
• نام پیشنهادی اشخاص حقوقی در موارد زیر قابل تأیید نمی باشد :
نامه های که درآن از اسامی، عناوین و اصلاحات بیگانه استفاده شده باشد.
نام های که مخالف موازین شرعی، نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشند.
نام یا نام های اختصاری یا حروفی که رسماً متعلق به دولت باشد از قبیل ایران، کشور
ناجا،نزاجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی.
نام های که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
هنگامی که در یک نام پیشنهادی،ترکیبی از دو واژه فارسی، تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد، امکان ثبت آن وجود ندارد.
چنانچه نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد، امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد. به طور مثال اگر نام شرکت تجارت بامداد البرز ثبت شده در بانک اطلاعاتی وجود داشته باشد، دیگر نام بامداد به تنهایی به متقاضی دیگرداده نمی شود هر چند که نام مذکور به تنهایی ثبت نشده باشد. البته این موضوع با برخی از اصول کلی حقوقی متفاوت می باشد که جا دارد نسبت به آن آسیب شناسی گردد و رویه اداره تعیین نام در تأیید نام در این خصوص اصلاح گردد.
* واژه هایی که به طرز گمرا کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند، پذیرفته نمی شوند.
* اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند، پذیرفته نمی شوند و در صورت استفاده از اعداد در نام های جدید پیشنهادی، باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد. نام های تأیید شده، به صورت جداگانه و جدای از انتقال مالکیت شرکت، قابل انتقال به غیر نمی باشد.
* نام اشخاص حقوقی ثبت شده با تسلیم صورتجلسه ای که با رعایت قوانین، مقررات و شرایط اساسنامه متناسب با نوع شخصیت حقوقی تنظیم و به مرجع ثبت شرکت ها ارائه می شود، قابل تغییر خواهد بود، در تعیین و تغییرنام اشخاص حقوقی رعایت مواد مواد قانونی از جمله قانون تجارت و تبصره ذیل ماده (4) لایحه اصلاحی قانون تجارت و تبصره ذیل ماده (1) آیین نامه ثبت تشکیلات و مؤسسات غیر تجاری الزامی است.
در شرکت های سهامی، سرمایه شرکت به صورت ورقه سهام درمی آید و هر شخص ممکن است تعدادی از آن را داشته باشد. هر سهم میزان مشارکت و تعهدات و منافع دارنده آن را در شرکت معین نی کند.
سهام از نظر شکل ظاهری به صورت ورقه های چاپی متحدالشکل و دارای شماره ترتیب و امضای حداقل دو نفر مطابق مقررات اساسنامه شرکت است . طراحی سهام به هر شکلی ممکن است ولی در هر حال باید حاوی موارد ذیل باشد :
– نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها
– مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن ها
– تعیین نوع سهم
– مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن
– تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است.
اقسام سهم
1- سهم بانام : سهامی که مالک آن مشخص و معلوم است و ملک شخصی شناخته می شود که سهام به نام او در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت رسیده است.
2- سهم بی نام : سهامی که مالک آن مشخص و معلوم نیست و به صورت سند در وجه حامل تنظیم و ملک دارنده آن شناخته می شود، مگر آنکه خلاف آن ثابت شود.
دارنده سهم دارای حقوق ذیل است :
1- رای در مجامع عمومی
2- انتقال سهام
3- کسب اطلاع از امور شرکت
4- دریافت سود
5- حق تقدم در خرید سهام جدید
6- سهیم شدن در اموال شرکت
انتقال سهام
از آنجا که سهم قسمتی از سرمایه و به تصریح قانون سندی قابل معامله است ( م 24 ) ، و نیز نظر به اینکه هر سهم بیان کننده میزان طلب دارنده آن از شرکت است و لذا مطابق ماده 20 قانون مدنی جزء اموال منقول به حساب می آید ( حتی اگر خود شرکت دارای اموال غیرمنقول باشد ) ، بنابراین مشمول احکام اینگونه اموال بوده و دارنده آن می تواند هر گاه که مایل باشد آن را به دیگری انتقال دهد. این حق قابل سلب نیست ولی در شرکت های سهامی خاص ممکن است منوط به موافقت هیات مدیره یا مجامع عمومی شود. در شرکت های سهامی عام چنین شرطی معتبر نیست. ( م 41 )
انتقال سهام بی نام صرفاَ با قبض و اقباض صورت می گیرد در حالیکه انتقال سهام بانام حتماَ باید در دفتر ثبت سهام شرکت ( که در خود شرکت نگهداری می شود ) توسط انتقال دهنده امضا گردد. ( م 40) سهام نیز ممکن است مانند هر مال دیگری به صورت قهری انتقال یابد.
علاوه بر ارث یا انتقال سهام به طلبکاران سهامدار به حکم دادگاه ، صورت های دیگری نیز در قانون تجارت پیش بینی شده است :
– در صورتی که بهای اسمی سهام از ابتدا کاملاَ پرداخت نشده باشد و دارنده آن علیرغم مطالبه شرکت به تادیه الباقی آن اقدام نکند. (م 35)
– در صورتی که شرکت تصمیم به تبدیل سهام بانام به بی نام گرفته باشد ولی دارنده، سهام خود را به شرکت تسلیم نکرده باشد. ( م 45 )
در هر دو صورت فوق، شرکت سهام را از طریق مزایده و یا بورس اوراق بهادار ( اگر شرکت در بورس پذیرفته شده باشد ) به فروش خواهد رساند و وجوه حاصله را پس از کسر مخارج به دارنده سهام پرداخت خواهد کرد و سهامدار جدید به جای شخص قبلی وارد شرکت خواهد شد.
ضمناَ این نکته نیز از توضیحات فوق معلوم می شود که هیچ سهامداری را ولو در اقلیت باشد نمی توان از شرکت اخراج کرد و تنها راه خروج او، انتقال سهام توسط وی است. نمی توان از شرکت اخراج کرد و تنها راه خروج او، انتقال سهام توسط وی است. البته این امکان وجود دارد که با افزایش سرمایه و در صورت عدم استفاده او از حق تقدم ، درصد سهام وی کاهش داده شود.
مقالاتانتقال سهامثبت شرکت و تغییراتشرکت سهامیفرایند ثبت شرکتقانون ثبت شرکت ها
بیشتر کاربرانی که به سایت ما جهت ثبت شرکت مراجعه می کنند ، می دانند که بهتر است مسائل حقوقی ثبتی شرکتشان را به کسانی بسپارند که کار و تحصیلاتشان در رابطه با مسائل حقوقی می باشد. اما چرا؟ در زیر به این خدمات اشاره کردیم و با دیدن آنها شما فرق بین ثبت شخصی و ثبت کارشناسی را کاملا متوجه می شوید.
انتخاب اصولی نوع شرکت
اینکه شرکت شما در نظر قانون چه نوع شرکتی باشد تا شما بعدا به مشکلات قانونی برخورد نکنید.
کوتاه شدن زمان ثبت
بدون دانش حقوقی برای ثبت به مشکل بر می خورید و مراحل باید تکرار شوند.
هزینه کمتر برای ثبت
تکرار مراحل اشتباه ، جرایم مالی از روی بی تجربگی و خطا در اسناد هزینه ها را چندین برابر می کند.
شناختن نیازهای جانبی
بسته به نوع شرکت ما نیاز به دریافت برخی مدارک داریم که بدون شناخت صحیح اخذشان مشکل است
پیش بینی مشکلات در آینده
خیلی از مسائل در زمان ثبت شرکت به شما گفته نمی شود که می تواند جرایم سنگینی در پی داشته باشد.
پشتیبانی و دفاع از حقوق شما
ما به عنوان وکیل شما اجازه نمی دیم چه در زمان ثبت چه در آینده مشکلی شما را تحدید کند.
پس در نهایت چرا به نفع شماست تا یک موسسه حقوقی شرکت شما را ثبت کند؟
هزینه کمتر متحمل می شوید.
زمان کمتری صرف می کنید.
نام شرکت طوری انتخاب می شود که احتمال رد شدن آن توسط کارشناس دولت بسیار پایین است.
ثبت بی دردسر – صفر تا صد را به ما می سپارید و کارتان را تحویل میگیرید.
مدارک و موارد مورد نیاز بررسی می شود و به شما اعلام شده و برای شما اخذ می شود.
خدمات کارت بازرگانی ، کد اقتصادی ، ارزش افزوده و … همگی با ما به راحتی قابل انجام است.
مشاوره رایگان و در نهایت طی مسیری بی دردسر و جرایم مالیاتی
و …
کد اقتصادی یک شماره ای ۱۲ رقمی است که برای اشخاص حقیقی و حقوقی که به تولید کالا یا ارائه خدمات می پردازند توسط اداره مالیات اختصاص داده می شود. کد اقتصادی جهت شناسایی شخص، شرکت یا موسسه در واحد مالیاتی استفاده می شود و تمامی شرکت های ثبت شده، ملزم به اخذ کد اقتصادی هستند.هر شرکت یا موسسه بعد از اینکه به ثبت رسید و آگهی تاسیس آن در روزنامه رسمی منتشر گردید، باید حداکثر ظرف ۲ ماه در اداره مالیات حوزه ای که به آدرس شرکت یا موسسه مرتبط است، تشکیل پرونده داده و نسبت ثبت نام کد اقتصادی به اقدام نماید.
چرا ثبت نام کد اقتصادی برای ما مهم است؟
اخذ کد اقتصادی برای همه اشخاص حقوقی و حقوقی مشمول قانون مالیات های مستقیم در زمینه فروش کالا یا خدمات (صادرات و واردات) که نیازمند دریافت کارت بازرگانی، شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی، صدور فاکتور، متعهد به ارائه اظهارنامه مالیاتی، ارزش افزوده و اخذ قرارداد با مراکز دولتی هستند، الزامی است و ۱۲ رقم است و سازمان امور مالیاتی صادر می کند و مثل شناسه ملی شرکت ها، منحصر به فرد است.
تخطی از قوانین در زمینه کد اقتصادی چه عواقبی در پیش دارد؟
ارائه فاکتورها یا صورت حساب ها با کد اقتصادی جعلی، پیگرد قانونی سنگین دارد. اگر شرکتی ثبت کردید، ۶۰ روز برای دریافت کد اقتصادی ، مهلت دارید. اگر هیچ فعالیت و عملکردی هم ندارد، باز هم باید به حوزه مالیاتی در محدوده آدرس قانونی شرکت مراجعه و پرونده مالیاتی تشکیل داده اما الزامی برای دریافت کد اقتصادی ندارید.
استفاده از کد اقتصادی دیگران
اگر فردی حقیقی یا حقوقی از کد اقتصادی دیگران استفاده کند، تحت هر عنوان، غیر قانونی است و مالیات تکلیفی، متوجه فردی است که از کد اقتصادی او به هر نحوی، سوء استفاده شده است. هر گونه جعل و تقلب و تبانی در این باره، خلاف مقررات بوده و با متقلبان برابر مقررات استفاده می شود.
اخذ هزینه غیر قانونی صورت حسابهای دارای کد اقتصادی
اگر فروشنده کالا یا خدمات، به منظور صدور صورت حساب که کد اقتصادی روی آن درج شده است، از خریدار، درخواست وجهی کند، خلاف مقررات است و با متخلف، حسب مقررات برخورد خواهد شد. اگر فروشنده کالا یا خدمات در هنگام ارائه کالا، ارائه کد اقتصادی را منوط به اخذ وجهی، بیش از قیمت واقعی کالا یا خدمات کند، خرید کالا یا خدمات بدون این کد ۱۲ رقمی فروشنده، مانعی ندارد. در این حالت،خریدار بایستی گزارش انجام معامله و امتناع فروشنده به ارائه کد اقتصادی را ظرف ۳۰ روز از انجام معامله به اداره کل اطلاعات و خدمات مالیاتی سازمان، به صورت مکتوب گزارش کند.
آغاز ثبت نام کد اقتصادی
برای دریافت کد اقتصادی ، باید پیش ثبت نام در سامانه انجام داد و مدارک را به صورت اینترنتی، آپلود نمود. مزایا و جرایم تخلفات کد اقتصادی در این گفتار سایت محاسبان تلاشگر خبره ارائه شده است تا راهنمای مودیان حقیقی و حقوقی ملزم به دریافت کد اقتصادی در سراسر کشور باشد. بعضی از فعالیت‌ها، نیاز به کد اقتصادی ندارد که در این گفتار، معرفی شده است.
چه افرادی نیازمند دریافت کد اقتصادی نیستند؟
مساجد و تکایا
کلیه اشخاص حقیقی که در زمینه های فرهنگی و هنری و ادبی فعالیت دارند. مثل طراحی و نویسندگی.
کلیه اشخاص حقیقی که به فعالیت پیمانکاری اشتغال داشته و ارزش پیمان های آن ها در طول یک سال شمسی، بیش از ۵۰ میلیون ریال نباشد.
ثبت در زمینه ثبت نام کد اقتصادی چه خدماتی ارائه می کند
ثبت لوگو یا همان نشان تجاری با هدف ایجاد وجهه و تمایز بین خدمات یک شرکت با شرکت دیگر و یک شخص حقیقی با شخصیت های حقیقی دیگر به کار میرود و به عنوان ابزاری برای معرفی شدن محصولات یک شرکت به کار می رود.
لوگو یا برند مطابق با قانون تجارت ایران الزاما نباید به ثبت برسد ولی در صورتیکه به ثبت برسد باید توسط دولت برای حفظ حقوق و مالکیت آن برای فرد ثبت کننده و مالک برند حمایت شود.
به دلیل رقابت زیاد در موضوعات مختلف اقتصادی و تجاری در بین انواع شرکت های داخلی و خارجی ، بهتر است برند یا لوگو به ثبت برسد تا فرد یا افرادی از منافع و اعتبار آن به نفع خود و ضرر صاحب برند استفاده نکنند.
برای ثبت لوگو مراحل زیر دنبال شود:
مراحل ثبت لوگو
برای ثبت لوگو باید مراحل قانونی به درستی دنبال شود. بهتر است تمامی این مراحل با نظر و دیدگاه مشاورین متخصص در موسسه حقوقی دنبال شود تا جلوی هزینه های اضافی و دوباره کاری ها گرفته شود. متقاضی ثبت لوگو باید مدارکی که در ادامه توضیح داده خواهد شد را تهیه و سپس طبق روال زیر موضوع ثبت لوگو را دنبال کند.
در مرحله اول ، ورود و ثبت نام در سایت مالکیت معنوی و در قسمت ثبت علائم تجاری
برای این منظور باید مدارک را تهیه و اماده کرده باشید .سپس به سایت اداره مالکیت معنوی به ادرس باید رجوع شود . ادرس سایت متعلق به اداره مالکیت صنعتی است ولی در هنگام ورود به سایت در قسمت چپ سایت باید اداره مالکیت معنوی انتخاب و وارد شوید. سپس درخواست خود را وارد می کنید و همه مدارک و مستندات و اظهارنامه لوگو خود را در این قسمت مطابق با دستورالعمل ها وارد می کنید.
در هنگام ورود اطلاعات در سایت اداره مالکیت معنوی به موارد زیر دقت نظر داشته باشید:
اطلاعات فرد حقیقی و یا حقوقی که قرار است مالک لوگو باشد را باید وارد کنید.
در قسمتی باید اطلاعات وکیل و یا نماینده شرکت را وارد نمایید که به دلیل نیاز برای ارسال رمز و ابلاغیه های احتمالی به او می باشد.
طبقه کالا و خدمات باید به دقت انتخاب و متناسب با موضوع شرکت شما باشد. البته بعدا امکان تغییر این طبقات خواهد بود.
در صورتیکه در قسمت ورود مدارک نیاز دارید مورد دیگری را هم بارگذاری کنید باید در قسمت ضمائم اختیاری این مدارک بارگذاری شود.
هزینه های ثبت برند یا لوگو را باید اینترنتی پرداخت نمایید. بنابراین داشتن رمز دوم الزامی است.
در انتها فرایند ثبت نام لوگو در سایت برای شما اطلاعات پیامک و همچنین کد پیگیری و شماره ثبت برند ارسال و نمایش داده می شود. آن را یادداشت و ذخیره کنید تا در مراحل بعدی بتوانید از ان استفاده کنید.
زمان بررسی درخواست شما برای ثبت لوگو حدودا سه ماه از ورود اظهار نامه ممکن است به طول انجامد. البته این زمان حداکثری است. نهایتا باید با تایید درخواست شما تشکیل پرونده انجام شود که بهتر است وکلای حقوقی موسسه حقوقی ما این کار را برای شما انجام دهند.
ثبت نهایی نیازمند پرداخت هزینه های نهایی و همچنین اگهی های ثبت برند می باشد. پس از اولین انتشار اگهی لوگو در روزنامه رسمی دادگستری و روزنامه ای کثیر الانتشار زمانی یک ماه به برند داده می شود. اگر در این مدت فردی ادعا و شکایتی برای برند و لوگو شما نداشت گواهینامه ثبت برند برای شما به مدت ۱۰ سال صادر خواهد شد.
پس از آن در حدود دو هفته بعد آگهی شما باید برای برند در روزنامه رسمی صادر شود. بعد از ده روز کاری با ارائه نسخه کپی تقاضای اولیه ثبت لوگو و روزنامه اول و دوم باید برای صدور پروانه ده ساله ثبت لوگو اقدام شود. این فرایند هم ممکن است دو تا سه روز زمان نیاز داشته باشد.
چه اشخاصی ممکن است در خصوص ثبت لوگو شما معترض شوند؟
سه دسته از افراد ممکن است لوگو شما را مورد اعتراض قرار دهند:
افرادی که برند و یا لوگو شما دقیقا مشابه و کپی از برند انها باشد
افرادی که لوگو یا برند شما شباهت زیادی با لوگو انها داشته باشد و ممکن باشد موجبات تداخل برند شما با مشتریان او را فراهم نموده و اعتبار برند او از دست برود
افرادی که مدعی مالکیت برند شما را دارند و معتقدند که برند قبلا توسط انها مورد استفاده بوده و یا کلا طرح برند از انها بوده و در واقع طرح به سرقت رفته باشد.
وجود نقص در پرونده لوگو
اگر نقصی در درخواست و پرونده شما برای ثبت لوگو دیده شود باید مطابق با راهنمایی و مشاروه کارشناسان حقوقی این مشکلات مرتفع شود و موارد اطلاع رسانی شود. این کار باید در زمان تعیین شده خود اداره مالکیت معنوی انجام پذیرد در غیر اینصورت اگر زمان از دست برود و یا در کل اظهارنامه ثبت لوگو رد شود امکان پیگیری دیگر نخواهد بود و باید مجددا و با رفع اشکالات ارائه شده برای ثبت لوگو اقدام شود.
مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت تجاری
یک نسخه کپی از آگهی تاسیس ، هر نوع تغییرات مانند تغییر نام ، آدرس و تغییر مدیر عامل و همچنین روزنامه تاسیس به همراه درج تغییرات
یک نسخه کپی از مجوز های شرکت شامل پروانه بهره برداری و جواز تاسیس
کپی کارت بازرگانی به نام شرکت یا مدیر عامل شرکت
کپی شناسنامه و کارت ملی مدیر عامل شرکت
ارائه یک نمونه از علامت تجاری مورد تقاضاد در ابعاد ۱۰*۱۰
مهر شرکت
اشخاص حقیقی
کپی شناسنامه و کارت ملی متقاضی
کپی جواز کسب و یا هرگونه مجوز فعالیت
کپی کارت بازرگانی به نام متقاضی
یک نمونه از علامت تجاری مورد درخواست در ابعاد ۱۰*۱۰
ثبت سازمان مردم نهاد به نوعی سازمان هایی مردمی هستند که گاها جنبش و یا گروه و جمعیت نیز نامیده می شوند و هدف اصلی تشکیل این سازمان ها یا نهاد ها رسیدگی به خواسته ها و نیازهای مردمی بخصوص در قبال دولت می باشد.
سازمان مردم نهاد که به نام سمن نیز نامیده می شود و با حروف NGO شناخته می شود در رسته و یا تشکیلات دولتی ثبت نمی شوند و به نوعی سازمان غیر دولتی محسوب می شوند. دلیل اصلی شکل گیری این نوع سازمان ها بصورت غیر دولتی این است که بتوانند بدون جانب داری و در راستای تحقق اهداف اصلی شکل گیری سازمان که دفاع از منافع قشر خاصی و یا عامی از مردم می باشد اقدام نمایند.
بنا بر این توصیفات و توضیحات یک سازمان مردم نهاد سازمانی غیر دولتی است که برای دفاع از خواست ها و نیاز های مردم مانند موضوعات شغلی، معیشتی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، تجاری، مذهبی، محیط زیستی، علمی و بسیاری دیگر از موضوعات شکل می گیرد.
سازمان های مردم نهاد در کشورهای توسعه یافته بسیار قدرتمند تر حضور دارند و به همین دلیل از این سازمان ها اغلب به عنوان عناصری در راستای بهبود شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و یا بسیاری از موضوعات دیگر عنوان می شود زیرا بصورت نظامند و بر اساس قواعد و قوانین ساختار یافته و مشخص و توسط افراد متخصص عموما این موضوعات دسته بندی و پیگری می شود و به همین دلیل نه تنها قانونمند است بلکه وجهه معتبرتر و محکم تری هم دارد.
بصورت کلی سازمان مردم نهاد را باید واسطه ای بین مردم عادی یک جامعه خاص و یا عام با دولت باید دانست که می تواند حتی حرف و یا خواسته کوچکترین عضو سازمان را در آن جامعه به شرط مقبول بودن آن توسط سایر اعضا به گوش دولت و یا حتی خود جامعه و حتی سایر مردم رسانده و به منظور تحقق آن سلسله مراتب عملیاتی تعریف شده و شناخته شده در بین خود سازمان بر اساس اساسنامه سازمان را دنبال می کنند.
ثبت سازمان مردم نهاد
طبیعی است که سازمان های مردم نهاد یا سازمان سمن نوعی سازمان غیر انتفاعی باید باشد که منافع فرد در آن مطرح نیست و هدف شکل گیری آن رساندن منافع مادی و غیر مادی به اعضا عضو سازمان نمی باشد.
معمولا این نوع سازمان ها به بودجه زیادی نیاز ندارند اما تامین بودجه مورد نیاز آنها در هر ابعاد و اندازه ای معمولا از راه کمک های مردمی و یا با استفاده از حمایت های سازمان های دولتی و غیر دولتی تامین می شود .
بصورت کلی می توان اهداف ثبت سازمان مردم نهاد یا سمن را مواردی چون :
دستیابی به تعادل اجتماعی
تشویق مشارکت و کثرت گرایی در یک جامعه
تلاش برای ایجاد حق آزادی انجمن ها
کمک به بالا رفتن بازدهی مردمی و منابع انسانی و حتی مالی
ایجاد ساختار مشخص برای پیگیری خواسته های مردمی
توجه به خواسته های گروهی بر فردی
و بسیاری دیگر از عوامل باید دانست.
در چه حوزه هایی می توان اقدام به ثبت سازمان مردم نهاد کرد؟
سازمان سمن یا مردم نهاد را می تواند در طیف وسیعی از موضوعات ثبت کرد اما باید تمامی این موضوعات در یکی از تخصص های زیر خلاصه شده باشد:
امور فرهنگی، امور اجتماعی، امور زنان، امور کودکان، محیط زیست و منابع طبیعی، عمران و آبادانی، حقوق شهروندی، امور جوانان، امور نیازمندان و خیره، امور ایثارگران، حفظ صلح، دارو و درمان و پزشکی بیماران، دفاع مقدس، امور خانواده، پیشگیری از آسیب های اجتماعی، رفاه اجتماعی و ارتقا مهارت های اجتماعی، حقوق شهروندی، ترویج فرهنگ و ارش های اسلامی، امور هنری، بهداشت و درمان، بهداشت محیط، زیر ساخت های بهداشت و درمان، امداد و نجات، توسعه و بهبود بهداشت عمومی، حفظ میراث گردشگری و فرهنگی، سازمان های بین المللی ، انجن های دوستی، امور مهاجرین، امور جهانی و بین المللی، فناوری های نوین تعامل با مراکز علمی، فناوری و اطلاعات، کمک به عمران و آبادانی، کمک به وحدت ملی و انسجام ملی، امور اقوام و اقلیت ها، امور ورزشی، امور مرتبط با زیر ساخت های توسعه کشور، توسعه سرمایه انسانی و اقتصادی
چه افرادی می توانند عضو سازمان مردن نهاد شوند؟
بصورت کلی در تعریف سازمان سمن یا سازمان مردم نهاد تنها به افرادی اجازه مشارکت و عضویت در این نوع سازمان ها داده شده است که شرایط زیر را داشته باشند:
داشتن حداقل سن قانونی یعنی ۱۸ سال تمام
داشتن تابعیت ایرانی
حداقل دو نفر از اعضا باید در موضوع سازمان دارای تخصص مرتبط باشند.
نداشتن سوء پیشینه کیفری
نداشتن عضویت در گروه ها و سازمان های ضد انقلابی و یا سازمان هایی که دادگاه انقلاب آنها را غیر قانونی نامیده است
ثبت سازمان مردم نهاد
برای ثبت سازمان مردم نهاد باید ابتدا موضوع فعالیت سازمان و یا گروه تعیین شود. یعنی اینکه دقیقا مشخص شود هدف از تشکیل این سازمان پیگیری و دنبال کردن کدام نوع از خواسته یا خواسته ها می باشد. برای ثبت سازمان مردم نهاد باید حداقل ۹ نفر به عنوان عضو تعیین شوند که از این ۹ نفر حداقل دو نفر باید دارای تجربه و دانش لازم در تخصص سازمان باشند.
ضمن اینکه سایر ۹ نفر سازمان باید حداقل ۱۸ سال تمام را داشته باشند و از نظر شرایط ذهنی و سوابق فعالیتی نیز دارای شرایط احراز باشند. برای این کار باید فرم تقاضانامه ای تکمیل شود و بعدا با دریافت مجوز از نهاد مربوطه که در موضوع سازمان مشخص شده است به همراه مدارکی که در ادامه توضیح داده خواهد شد این تقاضانامه را به دبیرخانه هیئت نظارت بر تشکل های غیر دولتی تحویل دهند.
در این مرحله درخواست توسط هیئت نظارت بر تشکل های غیر دولتی ظرف چند روز کاری بررسی خواهد شد و ضمنا باید توسط مراجع ذی صلاح نیز تایید شود. بعد از بررسی هیئت و تایید مراجع برای فعالیت سازمان مردم نهاد یک پروانه و یا مجوز صادر می شود و به همراه معرفی نامه ای برای ثبت این سازمان و یا سمن متقاضی به سازمان ثبت اسناد کشور معرفی می شود.
این سازمان نیز همانن بسیاری از شرکت ها نیاز به اساسنامه دارد و باید بعد از دریافت پروانه کار مطابق با اساسنامه فعالیت شود در غیر این صورت سازمان دچار تخلف شده است.
ضمن اینکه بعد از اینکه متقاضی معرفی نامه را به سازمان اسناد و املاک تحویل داد باید به همراه آن اساسنامه، صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و صورتجلسه هیئت مدریه منتخب و البته مجوز سازمان مربوطه را نیز تحویل دهد. از دیگر مدارک مورد نیاز مدارک شناسایی موسسین و یا اعضا شامل کپی کارت ملی و کپی شناسنامه و گواهی عدم سو پیشینه اعضا می باشد.
بعد از اینکه سازمان مردم نهاد در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسید باید موضوع سازمان سمن در روزنامه رسمی و یک روزنامه کثیر الانتشار به انتخاب خود اعضا آگهی یا چاپ شود و پس از آن سازمان مردم نهاد می تواند بر اساس اساسنامه تنظیم شده و تحویل شده اقدام نماید.
در نظر داشته باشید که سازمان های مردم نهاد نوعی سازمان محلی و یا نهایتا استانی هستند و به همین دلیل باید در فرمانداری و یا استانداری مراحل ثبت سازمان مردم نهاد دنبال شود.
مدارک مورد نیاز برای ثبت سازمان مردم نهاد
ارائه فرم مشخصات فرردی اعضا
کپی شناسنامه و کارت ملی اعضا
سه قطعه عکس ۴*۳ از هر نفر عضو
اساسنامه ای که امضا همه اعضا را داشته باشد در سه نسخه
صورتجلسه مجمع عمومی موسسین با امضا همه اعضا
صورتجلسه هیئت مدیره سازمان با امضا همه اعضا
گواهی عدم سو پیشینه اعضا
مدارک تحصیلی و یا ورقه تاییدیه اشتغال به تحصیل اعضا
مجوز سازمان مربوطه
وکالتنامه احتمالی وکیل
به یاد داشته باشید که ثبت سازمان مردم نهاد یا سازمان سمن (NGO ) هم توسط نماینده اعضا و هم توسط وکیل قانونی این اعضا امکان پذیر است اما بصورت کلی انجام کار توسط وکلای خبره هم باعث کاهش هزینه های ثبت و هم قانونی تر و حرفه ای تر شدن موضوع ثبت سازمان مردم نهاد خواهد شد.
تعداد صفحات : 3
اطلاعات کاربری
لینک11لینک دوستان
آمار سایت